vrijdag 30 maart 2012

Boos blog van Kanteldenker en terecht!

De dochter van Kanteldenker, Mayim, wordt gediscrimineerd. Omdat ze in een rolstoel zit, en school daar niet goed mee om kan gaan. Meegymmen is bijv. uitgesloten. Of mee op schoolkamp. Tsja...bezuinigingen! Daar wordt je als ouders heel boos van. Boos en verdrietig. Want natuurlijk wil ze net als de andere kinderen op schoolkamp!
klik hier

Mooi maar triest blog WMO Amsterdam

Peggy Burke heeft een mooi maar triest blog geschreven over de overgang naar WMO, gemeente Amsterdam. Ik deel haar zorgen! klik hier

overgang awbz naar gemeenten

Uit een onderzoek van Philadelphia blijkt dat de overgang AWBZ naar gemeenten niet binnen de gestelde termijn haalbaar is. Gemeenten hebben nog geen zicht op de doelgroep verstandelijk gehandicapten. Philadelphia pleit voor een overgangsjaar klik hier

Verslag bijeenkomst mantelzorgers GGZ

Mantelzorg GGZ

Onlangs ontving ik een uitnodiging van Lori van Egmond, directeur Vriendendiensten te Deventer.
Of ik wilde deelnemen aan een bijeenkomst voor mantelzorgers gericht op de GGZ.

Deze is georganiseerd in samenwerking met Carinova (thuishulporganisatie), Dimence (GGZ), Wmo Gemeente Deventer en Vriendendiensten Deventer.

Doel van deze bijeenkomst was het in kaart willen/kunnen brengen waar ondersteuning geboden kan/moet worden bij deze doelgroep.
Daarbij wil ik vermelden dat ik mijzelf, ook ten tijde van de uitnodiging, mijzelf niet als mantelzorger zag. Wel dat ik een zekere mate van structurele overbelasting bij me draag.

In een informele en goed verzorgde sfeer met o.a. koffie en thee, zijn de genodigden ontvangen in het gebouw van Vriendendiensten Deventer.
De avond werd geopend door een kleine voorstelronde van de personen bij de betrokken organisaties.

Hierna werd in een minidocumentaire een situatie vanuit de praktijk getoond:

Een echtpaar waarvan de partner een psychiatrische aandoening heeft en de andere partner de zorg op zich neemt.
Gaandeweg deze film werden de raakvlakken met mijn eigen situatie steeds groter. In dien verstande dat het niet uitmaakt of het de zorg om een partner, ouder, kind of anderszins gerelateerd betreft.
De taal van de druk, de zorg(en), het vanzelfsprekende karakter van zorg aan een familielid evenals de last is in alle opzichten gelijk.

Na de korte documentaire is een medewerkster van Carinova inhoudelijk dieper ingegaan op het principe mantelzorg.
Zo werd heel helder weergegeven wanneer het mantelzorg betreft en wanneer vrijwilligerswerk.
Zo moet ik bekennen dat ook ik niet zo’n heel juist beeld had binnen deze verhoudingen.

Kort weergegeven is een mantelzorger iemand die niet voor deze rol kiest maar het ontstaan is vanuit een relationele sfeer. Tevens is dit een rol die 24 uur per dag aanhoud. Risicofactor hierbij is fysieke en/of psychische overbelasting.

Een vrijwilliger doet het, zoals de naam het uiteraard al weergeeft, vrijwillig. Deze kan uit hoofde van zijn ‘rol’ bepalen wanneer hij/zij het ‘werk’ inplant. Hier is dan ook geen sprake van risico op fysiek- danwel psychische overbelasting.

Er zijn meerdere kenmerken inzake mantelzorg vs vrijwilligerswerk, echter wil ik het voor nu bij deze omschrijving laten.
Voor mij was het in elk geval een totaal nieuwe kijk op zaken.

Terugkomend op de essentie van deze avond wil o.a. de afdeling Wmo (wet maatschappelijke ondersteuning) van de gemeente Deventer op deze wijze achterhalen waar en hoe ondersteuning geboden kan worden aan deze doelgroep.

In mijn persoonlijke geval betreft het ondersteuning qua werkvoorziening en een passende oplossing voor opvang voor mijn kind.
De kinderopvang in zowel de reguliere als medische vorm blijkt niet geschikt voor mijn zoontje.
Dit werpt meteen een beperking op voor mij als potentieel werkneemster met alle gevolgen van dien.
Dan is het een zeer prettig idee om te ervaren dat de bovengenoemde organisaties zich willen inspannen om samen met de mantelzorger in mogelijkheden (ondersteuning) te denken.

Dat mijn sociale contacten door de grote zorgvraag op een lager peil is komen te staan is voor mij en mijn omgeving goed te ondervangen.
Anders wordt het als er (terecht) vanuit de WWB (wet werken en bijstand) druk wordt uitgeoefend om weer deel te nemen aan het arbeidsproces.

Echter, is mijn verantwoordelijkheid als moeder erg groot in het geval van mijn zoontje. Bij dit kind kun je geen compromissen te sluiten. Langdurige overvraging door middel van naschoolse opvang of opvang door een gastouder al dan niet in eigen omgeving mondt uit in extreem agressief gedrag naar de ouder.
Naast de rol als werkneemster ben je bij aankomst thuis de ouder, de buffer, de susser, en pedagogisch werker.
Nadat je als multitasker het kind met zijn complexe karakter op bed hebt kunnen krijgen zal het verdriet, het stukje wanhoop, het stukje zorgen voor-om- en aan een plaats moeten krijgen.
Echter, het besef dat je niet (lang) hierbij stil moet blijven staan komt dan evenredig hard voorbij en zo ga je naar de volgende dag. Elke dag weer.

Dit is slechts mijn deel van het zwaartepakket. Zo zijn er duizenden met mij die op hun eigen wijze en met hun eigen problematiek intensief zorgen in de breedste zin des woords voor een naaste. Iedere dag weer, al dan niet gecombineerd met werk. Erover klagen is geen optie en opgeven komt zeker niet in de vocabulaire voor, immers, is het niet vanzelfsprekend te zorgen voor die broer, zus, kind, ouder, neef, oom, oma en ga zo maar door.

Op deze avond is dan ook zeer terecht opgemerkt dat de opkomst, ondanks o.a. publicatie in stedelijke dagbladen, flyers op een school voor speciaal onderwijs etc., laag was.

Hoe meer mantelzorgers binnen de GGZ kunnen aangeven waar ondersteuning geboden is, des te groter de persoonlijke mogelijkheden zullen zijn op verscheidene, al dan niet maatschappelijke vlakken.
Daarbij in ogenschouw houdend dat men ook daadwerkelijk erkend en/of weet wanneer men een mantelzorger is.

Ik wil daarom de bovengenoemde organisaties, en met name Lori van Egmond, enorm bedanken voor de mogelijkheid die ik heb gekregen door mijn verhaal te kunnen vertellen. Met steeds meer een beetje hoop richting Werken & Zorgen met als trefwoord “Maatwerk”.


Angelique Bergsma

donderdag 29 maart 2012

SP filmpje 1 voor onze kinderen!!

Keigoed filmpje SP Elk kind telt! Passend Onderwijs en prestatiebeloning klik hier

Column Peter Mol (Prixie54) Het zal toch niet he...

Weer een scherpe column van Peter klik hier Kijk voor meer info en columns op www.gedragpunt.nl

Kamerbrief beleid Mantelzorg

Kamerbrief van Van Veldhuijzen van Zanten beleid Mantelzorg. Enige tijd geleden was ik al verontrust over een zgn. certificaat voor mensen die buitengebruikelijke zorg verlenen zoals verpleegkundige handelingen. Ik wist dat de staatssecretaris dit op een verkeerde manier zou gebruiken. Je leest het hier allemaal terug. Mantelzorg is gewoon een ordinaire bezuinigingsmaatregel. Fijn dat we in het ziekenhuis of in de instelling zelf mogen verzorgen, ja zelfs verpleegkundige handelingen mogen doen. Maar het is allemaal onbetaald. Mantelzorg wordt niet gefasciliteerd. Ja we lezen wat over belastingen en flexwerk. Maar vergeten wordt dat sommige mensen hun (halve) baan opzeggen om te kunnen zorgen. Dat kinderen blijven inwonen, niet in de gelegenheid zijn om zelf een zelfstandig leven op te bouwen. Ja Van Veldhuijzen Van Zanten heeft helemaal gelijk de mantelzorg te omarmen. Tegelijktijdig wordt betaalde mantelzorg onmogelijk gemaakt, terwijl juist die zorg voor velen zo belangrijk is ook om de eigen regie te behouden.
klik hier

woensdag 28 maart 2012

Niet beter presterende leerkrachten maar beter presterend leerlingen zijn het einddoel

Prima column van Aleid Truijens in de Volkskrant over de nadelen van prestatiebeloning. Niet beter presterende leerkrachten zijn het einddoel maar beter presterende leerlingen. En zoek nu eens uit wat goede schoelen precies goed doen! klik hier

Actieplan Ouders in Positie (deel 1) dhr. Celik PVDA

De PVDA presenteert een actieplan om de ouderbetrokkenheid te realiseren en vorm te geven, en hun positie vast te leggen. Reacties welkom! klik hier

5 juni actiedag tegen bezuinigingen passend onderwijs

Geen staking maar wel een actiedag die hopelijk op veel scholen gehouden zal worden om te laten bijken dat we tegen de bezuinigingen op Passend Onderwijs zijn.klik hier

WWNV in huidige vorm onuitvoerbaar VNG

Lees hier een reactie op de WWNV van de VNG klik hier

dinsdag 27 maart 2012

Trouw Blog WWNV Yvette

Een column van Yvette in Trouw over wie wil werken kan werken en het spotje van de FNV (een schande dat de FNV deze mensen als kwetsbaar neerzet). Ik geef mijn reactie maar lees vooral ook de vele andere reacties! klik hier

Dat is passend onderwijs! Goede voorbeelden!

Illya Stoffer kreeg vanochtend een SMS-je van de juf. Zoon werkte de hele ochtend al zo goed mee. Ik reageerde dat zulk positief nieuws je goed doet als moeder. Illya kwam met het volgende idee. Laten we eens positieve verhalen vertellen onder het mom dat is passend onderwijs! Ik vind het een goed initiatief.
Naast dat we een meldpunt zijn voor negatieve ervaringen in de toekomst en vooral hoe het anders kan, moet er ook plaats zijn voor goede voorbeelden. Om andere leerkrachten te stimuleren. En om met andere ouders te delen wat er goed gaat!
Moet kunnen op zo'n mooie lentedag! Reageren kan hieronder.

maandag 26 maart 2012

Blog prixie54 Het gaat niet goed met de opbouw van passend onderwijs

De SGP komt met een plannetje. Maar vraag het de leraar: hoe goed gaat het met de invoering van passend onderwijs? klik hier

column Suzan Motivatie

Deze keer een column over het rapport. En dan met name over 'gebrek aan motivatie' Hoe moeten we dat interpreteren? De kreet zal heel veel ouders bekend in de oren klinken. Ook mijn oudste heeft het in een doelenplan staat. De motivatie moet omhoog!
klik hier

zondag 25 maart 2012

blog Kanteldenker Ik ben niet gehandicapt

De dochter van Kanteldenker wordt groot. Ze wil haar eigen weg gaan. En ze vindt mensen die haar gehandicapt noemen maar stom. Gelijk heeft ze! Want wie is er nu eigenlijk gehandicapt? LEZEN DIT BLOG!! klik hier

donderdag 22 maart 2012

NOS demonstratie WWNV

Hier een geluidsfragment over de protesten tegen WWNV klik hier

NOS beelden protest wwnv

Hier videofragment over de demonstratie van vandaag tegen de WWNV klik hier

actie tegen WWNV Laat ze niet vallen!

Meer dan tienduizend mensen hebben op het Malieveld in Den Haag geprotesteerd tegen de WWNV waardoor zeer veel arbeidsplaatsen in de sociale werkplaatsen verloren gaan. Ook op de begeleiding wordt enorm bezuinigd, die nodig is bij het vinden en behouden van werk. Op de Wajong wordt gekort waardoor velen het minimunloon niet halen en door de huishoudinkomentoets zullen velen hun uitkering verliezen. Roemer heeft al aangekondigd niet te zullen rusten voor deze maatregelen van tafel zijn. Hier een link naar nu.nl klik hier

maandag 19 maart 2012

slotbrief aan dhr Elias en mw Bouwmeester

Het laatste woord…

Ton Elias wast zijn handen in onschuld en Mevr Bouwmeester nodigt ouders uit


tekst Walk of Shame
Boze ouders reageren nogmaals op dhr Ton Elias en Mevr. Bouwmeester, dit nav een brief die zij hebben mogen ontvangen van dhr Elias als reactie op hun schrijven. Het antwoord aan de ouders valt o.a te lezen op de website van dhr Elias en elders op dit blog. In zijn antwoord wijst hij alle verantwoordelijkheid voor de door hem gedane citaten af en wast hij daarmee zijn handen onschuld. Hij schijnt vergeten te zijn dat je citaten aanhaalt om je eigen standpunten te versterken. De vlieger dat hij zich dan ook achter deze citaten probeert te verschuilen gaat naar onze mening dan ook niet op. Een reactie op de uitgestoken hand van de briefschrijfende ouders is uitgebleven en een excuus maken aan ouders die hij geschoffeerd heeft daarover piekert hij niet.

Mevr Bouwmeester wil graag het gesprek met ouders aangaan. Zij stelt dat de ze zorgen over medicatiegebruik aan jonge kinderen heeft willen overbrengen. Zij heeft wel uitspraken gedaan over o.a. bijwerkingen die niet gebaseerd zijn op de feiten. Ook zij moet verantwoordelijkheid dragen voor hetgeen ze gedaan heeft. Haar optreden in nieuwsuur kan op zijn minst als stemmingsmakerij gezien worden. Zeker gezien het tijdstip, rondom het debat passend onderwijs en voor de stemmingen over de wet passend onderwijs.

De slotbrief HET LAATSTE WOORD

Geachte leden van de Tweede Kamer,


Op de eerste plaats willen wij u bedanken voor de reacties die we hebben ontvangen op onze brieven (d.d. 7 en 14 maart jl.) met betrekking tot de uitspraken van de heer Elias tijdens het debat op 6 maart jl. en het optreden van mevrouw Bouwmeester in het programma Nieuwsuur op 10 maart jl. We stellen het zeer op prijs dat GroenLinks, SP, D66 en zelfs coalitiepartner CDA hebben laten weten zich inhoudelijk niet te kunnen vinden in de uitspraken van de heer Elias. Enkel de SGP voelt zich niet geroepen om afstand te nemen van de uitingen en opvattingen van de heer Elias over ouders en kinderen met een diagnose.



In het bijzonder willen wij de heer Elias bedanken voor zijn uitgebreide reactie en het gedeeltelijk plaatsen van onze briefwisseling op zijn website. We zien het als winst dat de heer Elias in zijn reactie ADHD erkent als een ziekte. We gaan er dan ook van uit dat er flinke stappen vooruit gemaakt zullen gaan worden als het gaat om de zorg voor mensen met ADHD. We vinden het namelijk belangrijk dat álle mensen een goede behandeling krijgen met behoud van eigen regie, die past bij de liberale principes van de VVD, en van de heer Elias in het bijzonder.



Teleurstellend is wel dat de heer Elias in zijn reactie heeft aangegeven niet zelf verantwoordelijk te zijn voor zijn eigen uitspraken. Zijn uitingen zouden zijn gebaseerd op citaten van anderen en niet afkomstig zijn van zichzelf. De mensen die de heer Elias citeert verlangen echter over het algemeen allemaal terug naar het onderwijs en de opvoeding uit de jaren vijftig. Wij zijn daarom van mening dat de heer Elias deze citaten bewust gebruikt om zijn ideeën en opvattingen over opvoeding en onderwijs kracht bij te zetten, zonder verantwoordelijkheid te hoeven nemen voor zijn eigen uitspraken.



Verder spreekt de heer Elias voortdurend over overdiagnostiek en medicalisering en hier wil hij een einde aan maken 'door de rimram te slopen'. De mening van de heer Elias is echter niet gebaseerd op feiten, maar op gevoelens. Er zijn geen bewijzen voor massale overdiagnostiek, omdat dit niet is onderzocht. Deze conclusie kunnen we ook trekken over de uitspraken van mevrouw Bouwmeester, want zij lijkt een ware hetze te willen voeren als het gaat om ADHD. Door alle deskundige argumenten en feiten te negeren en door bij haar vooringenomen standpunt , wat voornamelijk is gebaseerd op een rapport van de Scientology Church, te blijven worden kinderen met ADHD en hun ouders ernstig tekort gedaan.



We betreuren het daarom ook zeer dat zowel de heer Elias als mevrouw Bouwmeester de uitgestoken hand van ouders niet willen aannemen door met ze in gesprek te gaan. Dit is een gemiste kans, omdat ondergetekenden niet alleen ervaringsdeskundig zijn, maar ook als professionals zijn betrokken bij deze bijzondere groep kinderen en hun ouders.



De heer Elias heeft inmiddels via Twitter laten weten niet van plan te zijn om zijn excuses aan te bieden. Het zou de heer Elias echter sieren als hij bereid zou zijn om over zijn schaduw heen te stappen. Ditmaal niet om excuses te kunnen accepteren, maar om zelf excuses te kunnen maken.



Met vriendelijke groet,



Esther den Dekker

Suzan Otten-Pablos

Anne-Miek Wijnbergen

NOOT de reactie van mevrouw Bouwmeester waarin zij ons uitnodigt voor een gesprek kwam na het verzenden van deze brief binnen. Wij zullen graag op haar uitnodiging ingaan.

blog suzan over de farmaceutische industrie

Over de banden tussen psychiaters en psychologen en de farmaceutische industrie klik hier

zaterdag 17 maart 2012

brief Elias aan ons, ouders: vraag om excuses

Geachte mevrouw Den Dekker, mevrouw Otten-Pablos, mevrouw Wijnbergen,



Dat u als ouders bezorgd bent over uw kinderen, begrijp en accepteer ik. Over ADHD, en dan bedoel ik de werkelijke ziekte, want dat is het, zult u mij er niet op kunnen betrappen ooit iets neerbuigends gezegd te hebben. Ik heb in de Tweede Kamer met grote interesse een rondetafelgesprek met vermaarde experts en wetenschappers over ADHD voorgezeten (op 21 april 2011) en met Jacob Klompstra frequent contact gehad over diens boek “Wat is die jongen druk”.

Wel heb ik tijdens de behandeling van het wetsvoorstel passend onderwijs vorige week dinsdag een mail van een forensisch psycholoog aan mij geciteerd en gezegd dat de boodschap van genoemde psycholoog beslist iets is om eens goed en serieus over na te denken. Ik citeerde hem aldus: “In mijn werk als forensisch psycholoog kom ik vaak ouders tegen die hun kinderen van een etiket hebben voorzien. Nu zijn vooral ADHD, ODD, PDD NOS erg populair. Er is soms sprake van misbruik van medische en psychologische diagnoses. Het wordt vaak gebracht als: ‘Hij heeft ADHD dus hij kan er niets aan doen dat hij druk en brutaal is’. De diagnose als excuus voor onaangepast en ongewenst gedrag. In plaats van kinderen te begrenzen (straffen indien nodig) en aan te spreken op gedrag, wordt er een diagnose gepresenteerd. Vaak is ongewenst gedrag echter het gevolg van een gebrek aan opvoeding. Geef de ouders een boete in plaats van kinderen een diagnose.” Vervolgens zei ik letterlijk: “Die boete – daar ben ik het niet mee eens, maar de rest is toch beslist iets om eens goed en serieus over na te denken.”

Niet meer en niet minder. Dat u dit kwalificeert als stemmingmakerij –zoals in uw mail aan mij d.d. 09-03-2012– en het buitendien doet voorkomen alsof dit citaat van mijzelf afkomstig is, vind ik zacht gezegd onjuist. In het parlement hebben wij de afgelopen twee weken uitgebreid gedebatteerd over het passend onderwijs en de kwaliteit van het speciaal onderwijs; verschillende partijen hun visies uitgewisseld en zo hoort het ook in een parlementair debat. Naar mijn mening gaat het wetsvoorstel passend onderwijs –dat gisteren in het parlement is aangenomen– iets veranderen aan onterechte medicalisering van kinderen en aan de inzet van specialistische hulp voor kinderen die dat eigenlijk niet nodig hebben. De mail die ik citeerde, gewaagde ervan dat er soms sprake is van misbruik. Wat is er tegen om dat aan de kaak te stellen? Het is onjuist om te doen alsof degene die dat punt agendeert, neerbuigend doet.

Zeker niet nu het palet van geluiden veelkleuriger wordt. Zo schreef Ruud van Ling, oud-leerkracht in het speciaal basisonderwijs in NRC-Handelsblad van gisteren: “In NRC Handelsblad van 5 maart zeggen Anoek Voermans en Tony Velding, ouders van een kind met het Downsyndroom, dat ze niet weten waar de school van hun kind de rugzakgelden aan heeft besteed. Welnu, het is ook voor veel leerkrachten in het speciaal basisonderwijs een raadsel waar de centen blijven. In ieder geval niet op onze salarisafrekeningen. Maar er worden steeds meer externen de school binnengehaald. Een logopediste, een fysiotherapeute, een diëtiste, een orthopedagoge. En dat vergadert en vergadert maar met de ambulante schoolleider, diens eveneens ambulante onderdirecteur, de secretaresse-voor-halve-dagen plus de onvermijdelijke interne begeleiders (IB’ers). Ik werkte op een school voor speciaal onderwijs, 125 leerlingen en 35 (!) man aan ondersteunend en lesgevend personeel. Van die 35 stonden er 9 (!) fulltime voor de klas, wat de rest deed is mij nooit duidelijk geworden. Een leerling van mij slingert erg bij het lopen. Eindeloze observaties, besprekingen, onderzoeken: niets te vinden. Ik denk dat hij zich aanstelt, maar mij wordt niets gevraagd. Tot ik het na een maand zat ben, de leerling in zijn kladden grijp en ’m toebijt of het nu eens uit is met dat vervloekte geslinger, hij lijkt wel een dronken aap! Nog dezelfde dag is het geslinger over en loopt het jochie gewoon. Waar dat geld nog meer naartoe ging? Computers. Het enige waar de jongetjes naar zochten, waren pornosites. Toen we die hadden verwijderd, had geen kind nog interesse in de computer.”

Ik zeg niet dat Van Ling van A tot Z gelijk heeft, maar ik vind het een opvallend geluid. Want hoe meer wij aan rimram slopen, des te meer geld blijft er beschikbaar voor kinderen die zorg werkelijk nodig hebben. Met de beste wil van de wereld kan ik niet inzien, wat er mis is aan dát standpunt, dat ik dan ook met verve namens de VVD-fractie heb uitgedragen en zal blijven uitdragen. Ik verwijs u daarvoor graag naar mijn website www.tonelias.vvd.nl, alwaar de volledige spreekteksten voor de wetsbehandeling passend onderwijs zijn na te lezen.



In de hoop hiermee misverstanden aan uw zijde te hebben opgehelderd,

verblijf ik,

met vriendelijke groet,



Ton Elias, Kamerlid VVD Tweede Kamerfractie.

brief aan dhr Elias n.a.v. reactie op ouders

Beste heer Elias
Ik lees uw antwoord op de brief aan ouders die bezorgd zijn over de kwalijke kabinetsplannen voor het passende onderwijs. Wat ik uit uw brief begrijp is dat u afgaat op één gesprek met één psycholoog die waarschijnlijk naar waarheid beweert dat veel ouders hun kinderen een etiketje opplakken. Waar u echter aan voorbij lijkt te gaan is het feit dat kinderen met etiketjes die door ouders worden opgeplakt geen aanspraak kunnen maken op extra geld, dus deze bewering van deze psycholoog heeft niets met passend onderwijs te maken.
Daarnaast gaat u af op een NRC artikel van wederom één docent en twee ouders, maar u houdt zich doof voor meer dan 50 000 werknemers uit speciaal en regulier onderwijs die niet eens extra geld vragen maar alleen een andere besteding van gelden: begeleiding ipv bonussen.
Ik denk dat u er goed aan doet eens goed na te denken over de verantwoordelijkheid die uw baan als volksvertegenwoordiger (want dat is uw baan, u vertegenwoordigt het volk) met zich meebrengt. Het betekent dat u kritisch naar de plannen van het kabinet kijkt en niet met zwakke verontschuldigen de fouten van dit kabinet goedkeurt. Met uw brief beledigt u het intellect van ons als ouders en bevestigt u het beeld dat u geen flauw benul heeft van onderwijs en ontwikkelingsstoornissen. Dat lijkt me geen slimme zet.
Groet
Dr. Ir M van Asseldonk
Docent biologie
Wageningen

vrijdag 16 maart 2012

reactie Nieuwsuur uitzending Ritalingebruik

Christel van Toor heeft de redactie van Nieuwsuur geschreven n.a.v. het item over Ritalingebruik. Zij kreeg van het programma de volgende reactie

Beste Christel van Toor,


Ik reageer op uw email naar aanleiding van de uitzending van Nieuwsuur over het gebruik van Ritalin door jonge kinderen, afgelopen zaterdag j.l. Ik wil u hartelijk danken voor uw kritische reactie.


Ook wil ik benadrukken dat het geenszins de bedoeling is geweest om het gebruik van Ritalin in een kwaad daglicht te stellen. Het idee om het programma te maken ontstond naar aanleiding van de Kamervragen die Lea Bouwmeester aan de minister van Volksgezondheid had gesteld over het gebruik van Ritalin door kinderen van onder de zes. Wij vonden dit een nieuwswaardig gegeven en wilden dit in beeld brengen. Als tegengewicht hebben wij Kinder- en Jeugdpsychiater Arien Storm gevraagd om haar kant van het verhaal te vertellen.


Wij zijn heel goed op de hoogte van het feit dat een groep kinderen veel baat heeft bij het gebruik van Ritalin en dat het medicijn gunstige effecten kan hebben op veel mensen. Wij hebben de discussie willen belichten die in de politiek is ontstaan door de Kamervragen van mevrouw Bouwmeester. Het blijft een controversieel onderwerp en wij begrijpen daarom dat de uitzending veel reacties heeft opgeroepen. Wij zijn blij dat dit geleid heeft tot een hernieuwde discussie.


Blijft u ons vooral kritisch volgen. Nogmaals hartelijk dank voor uw reactie.


Met vriendelijke groet,


Milena Holdert
research-redactie

column maddy hulshof

Hoe verder met passend onderwijs? We moeten door, we gaan door. Blijf zorgen en ervaringen melden! m.wijnbergen1@chello.nl en wij brengen het onder de aandacht bij de politiek. Hoop, angst. Vooral: mooiklik hier

In reactie op Elias blog Prixie54

Scherp geformuleerd antwoord op de laatste brief van Elias in reactie op onze vraag om excuses. Hij heeft het allemaal maar geciteerd nl...klik hier

donderdag 15 maart 2012

ronde tafelgesprek WWNV 15 maart 2011 o.a. levensloop-pgb

Vandaag ben ik naar het ronde tafelgesprek geweest wwnv in de Troelstrazaal Tweede Kamer. In de Ronde Tafelgesprekken komen allerlei betrokken partijen aan het woord om hun visie op deze wet te geven. Vandaag was ik er namens clientenorganisaties LCR, CG-Raad, Platform VG, Wajongers Centraal en Platform Verontruste Ouders. Allereerst mochten we onze 'position paper' nader toelichten. Er werd goed naar ons geluisterd o.a. door mw. Sterk, Orthega, Hamer, dhr. Klaver e.a. De zaal was goed gevuld met toehoorders. Mij is gevraagd het levensloop PGB nader toe te lichten.

Waar ik allereerst aandacht voor gevraagd heb is de vrees voor verlies aan begeleiding. Want onze kinderen redden het niet zonder juiste begeleiding!
Ook heb ik mede met Wajongers Centraal aandacht gevraagd voor de negatieve beeldvorming. En het onvermogen om een financieel onafhankelijk bestaan op te bouwen.
Ik heb ook twee krantenartikelen genoemd. De eerste ging over een pilot in Amsterdam waarbij jonggehandicapten voor een deel in dienst genomen zijn onder het minimumloon en zonder de mogelijkheid pensioen op te bouwen. Dat is zeer onwenselijk!
Een ander artikel gaf aan dat gemeenten al grote problemen hebben de sociale werkvoorziening te bekostigen (vandaar ook de ontslagen), en zij geen geld overhouden voor Wajongers. Ik vrees dat de 'moeilijke gevallen' mensen die niet dichtbij de arbeismarkt staan, het laatst of niet geholpen zullen gaan worden.

Hieronder mij position paper. Al met al een hele ervaring wel, en ik vond dat er goed geluisterd werd!


Goedendag,

U heeft mij gevraagd wat op papier te zetten over de WWNV

Wij maken ons zorgen over de ontslagen die momenteel al vallen op sociale werkplaatsen.
Een beschutte werkplaats is voor velen noodzakelijk, omdat zij het niet redden in het bedrijfsleven.
Ik ken gevallen die jarenlang thuis hebben gezeten voordat er een plekje was op de sociale werkvoorziening.

Wij voorzien grote problemen als het straks overgaat naar gemeenten. We zijn bang dat de mensen die het eerst geplaatst kunnen worden in het bedrijfsleven het eerst geholpen gaan worden.
Dat de moeilijker gevallen minder goed geholpen worden, en waar wellicht geen geld meer voor is uit het potje. Wat gebeurt er met die mensen?
De gemeenten krijgen jeugdzorg wmo/pgb psychiatrie awbz allemaal op hun bordje, en niet te vergeten passend onderwijs.
Wij voorzien dat gemeenten dat niet kunnen behappen noch financieren. Zij missen ook de kennis.

Zelf ben ik moeder van twee jongens met autisme, adhd en een licht verstandelijke beperking. Zij hebben begeleiding nodig, zonder redden ze het niet.
Oudste heeft nu begeleiding bij stage, wat wij zelf financieren omdat UWV geen begeleiding bij stage vergoed. Uit het PGB kan het ook niet want het is geen awbz-zorg.
Zonder die begeleiding kan hij helemaal geen stage doen! Hij leert nu werken met stappenplannen maar hij heeft zeer duidelijk last van zijn autisme bij werken.
Hij kan slecht plannen, niet automatiseren, heeft een traag werktempo, en kan geen twee dingen tegelijk doen om maar eens wat te noemen.
Juist op de begeleiding wordt nu ook bezuinigd. Zonder maakt hij geen kans op de arbeidsmarkt.

Ik zou het een goed idee vinden een soort levensloop-ontwikkelings plan in te stellen. Een loket waar je met verschillende soorten zorgvragen terecht zou kunnen.
Begeleiding/zorg thuis, op school, bij werk, bij wonen, bij vrije tijd. Ouders zouden daartoe evt. in samenwerking met hulpverlening een plan moeten schrijven waar op dat moment behoefte aan is en wat de verwachtingen zijn. Het budget zouden zij dan kunnen verdelen over de levensgebieden die aandacht nodig hebben. Als iets wijzigt, bijv. hulp op werk kan minder, dan kan het plan en dus het budget aangepast worden. Omdat je een grondig plan moet schrijven voorkom je dat mensen onterecht gebruik maken van zorg en begeleiding (fraude), ook omdat het goed verantwoord moet worden.

Waar wij ook zorgen over hebben is de huishoudinkomenstoets. Straks verliezen jongeren hun Wajong omdat vader en/of moeder werkt. Ouder(s) moeten ook weer financieel voor hun kind zorgen. De jongere wordt het onmogelijk gemaakt een financieel onafhankelijk bestaan op te bouwen. Hoe moeten zij zo ooit op zichzelf gaan wonen als werken niet lukt zonder begeleiding?

Het is goed als er naar de kansen van mensen gekeken wordt. Misschien lukt het buiten de sociale werkplaats te werken. Maar daar is dan vaak ook goede begeleiding bij nodig.
Wij denken dat de arbeidsmarkt niet zit te wachten op jongens als onze zoon. Vaak zijn ook de regelingen voor werkgevers te ingewikkeld. Soms wordt er ook teveel van de mensen verwacht. Zo moesten jonggehandicapten bij post.nl op de vestiging waar ik werk post gaan sorteren. Dat moest in een strak tempo. Dat liep volledig in het honderd, postbezorgers klaagden steen en been. We ondervinden veel hinder van foutsorteringen en dat kun je die mensen niet verwijten want het is te hoog gegrepen, en zeker in dat tempo. Sommige dingen kunnen mensen goed. Mijn zoon is bijv. altijd erg aardig tegen klanten, zeer geduldig en hij neemt er ook ruim de tijd voor. Te naar de smaak van de werkgever. Maar dat betekent dat eigenlijk voor hem gezocht moet worden naar een kleine winkel waarbij klantvriendelijkheid erg belangrijk is en er niet de hele tijd productie gedraaid moet worden. Zo’n jobcoach kan daar een essentiele rol in spelen, kijken wat hij leuk vindt, gesprekken voeren met een bedrijf en dit de eerste tijd zeker ook begeleiden. Dat kunnen wij vanuit huis uit niet.
Er zou vanuit het ministerie m.i. ook meer gedaan moeten worden om deze werknemers in de markt te zetten.
Maar er wordt ook wel eens vergeten dat we nu in een heel andere tijd leven. Mijn man is bijv. stagebegeleider op een praktijkschool. 20 jaar geleden was het veel makkelijker om stagiaires een goede plek te geven. En stelde men ook niet zulke hoge eisen aan de leerlingen. Tegenwoordig moeten kinderen van alles kunnen, ja ook op een praktijkschool, en worden ze geacht met een bepaald tempo mee te kunnen. Alles is gericht op productie. Er is geen tijd om in deze leerlingen te investeren, om ze dingen te leren, te begeleiden. Want de baas heeft ook weer een baas, alles moet snel en voldoen aan weet ik niet hoeveel kwaliteitseisen.

Het is belangrijk om ze te zien zoals ze zijn, met hun beperkingen maar ook met hun mogelijkheden. Nu ligt die balans verkeerd. Er is een mentaliteitsverandering nodig. Naast aanpassingen op de werkvloer.

Met vriendelijke groet,

Anne-Miek Wijnbergen
Platform Verontruste Ouders

uitkomsten stemmingen wet passend onderwijs

Vandaag is het wetsvoorstel passend onderwijs ondanks fel verzet van de oppositie aangenomen. Lees wat wel bereikt is klik hier

maandag 12 maart 2012

hoger begaafd en geen plek?

Mooi blog van @Marbel over haar hoger begaafde zoon met Asperger en een P/V Kloof waar strak hopelijk nog een plek voor is maar anders?? klik hier

College WWNV Amstelstation

Hoogleraren probeerden het in een gratis college uit te leggen aan het publiek op het Amstelstation: de WWNV. Maar begrijpen ze het zelf? klik hier

Rugzakje

Nog altijd kan het Rugzakje gewoon aangevraagd worden. In 2013 stopt het en gaat het over naar de scholen. Echter is dan wel bekend dat je kind een indicatie heeft gehad. En dus duidelijk aan welke zorg/begeleiding behoefte is. Ik kreeg een link, die ik hieronder zal plaatsen, voor meer informatie over de Rugzak.

Het programma Nieuwsuur bestede aandacht aan Ritalin gebruik onder kleuters. Hierin was een moeder te zien die vertelde dat de leerkracht bepaalde dat zij geen rugzak kreeg omdat zij het kind geen Ritalin wilde geven. Dat is inderdaad soms de praktijk. Echter, het zijn de ouders die een Rugzak aanvragen. Hiervoor is wel een diagnose nodig maar het is zeker niet verplicht dat het kind medicatie gebruikt. Het is ook niet een leerkracht of school die bepaald of er wel of niet een Rugzak aangevraagd wordt, dit is aan de ouders

goeie link Gezond24

Ik kreeg een handige tip van Gezond24. Hierop staan alle programma's rond passend onderwijs maar bijv. ook over andere bezuinigingsperikelen. Ik zet 'm bij mijn favorieten! klik hier

contact met de gemeente pgb/begeleiding

Gemeente Diemen
WMO Raad (hier heb ik geen email-adres van, kan dit doorgestuurd worden?)
Dhr. Grondel
Burgemeester en Wehouders

Diemen, 12 maart 2012

Onderwerp: ik maak me zorgen over de overgang van Begeleiding en Kortdurend Verblijf naar de gemeente





Geachte wethouder,



Zoals u ongetwijfeld bekend zal zijn worden Begeleiding en Kortdurend Verblijf uit de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) geschrapt en valt deze zorg vanaf 2013, het overgangsjaar, onder de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Daardoor is de gemeente vanaf volgend jaar verantwoordelijk voor mensen die voor het eerst of opnieuw aanspraak maken op deze functies.



Ik maak gebruik van een persoongebonden budget (pgb) in de AWBZ voor Begeleiding Individueel. Voor het logeren van de kinderen hadden we tot voor kort ook Kortdurend Verblijf. Daardoor hebben wij ons leven ondanks de beperkingen van onze zonen (autisme, adhd en een licht verstandelijke beperking) goed op de rails. Vanaf 2014 zal ik voor de zorg die ik nu nog via de AWBZ krijg, bij de gemeente aankloppen. Ik heb begrepen dat gemeenten tot op zekere hoogte vrij zijn om te bepalen of zij een pgb voor Begeleiding of Kortdurend Verblijf gaan geven. Voor mij is één ding het allerbelangrijkste: ik wil de zorg die ik voor onze zonen nu met hun pgb heb geregeld, graag behouden. Daardoor behouden wij ondanks hun beperkingen de regie over ons leven. Wij kopen eigen begeleiding voor onze zonen in. Voor ons werkt het het beste als wij deze begeleiding zelf kunnen doen. Onze zonen kunnen niet goed tegen verschillende gezichten. Zorg in natura is gericht op behandeling. Daarbij is begeleiding vaak anticiperen op situaties, bijv. als zij door hun autisme overprikkeld raken. Dan is direct begeleiding nodig en kan niet gewacht worden. Daarnaast is op vaste tijden begeleiding nodig van een vaste persoon, die zij vertrouwen. Wij hebben ondervonden dat zorg geleverd door een instelling lang niet altijd aansluit op onze vragen. En is die zorg vaak buiten kantoortijden nodig. Oudste staat nu ingeschreven voor een begeleid wonen traject. Tot die tijd moeten wij zijn begeleiding kunnen geven, en ook als hij daar eenmaal woont blijft begeleiding nodig.

Op 8 maart heb ik ook een gesprek met de ambtenaren van VWS Staatssecretaris M. van Veldhuijzen van Zanten gehad, waarin ik onze zorgen heb kunnen uiten. Zij zijn het met me eens dat het goed zou zijn als wij de begeleiding zoals wij dit nu geregeld hebben kunnen behouden.

Als wij die begeleiding niet behouden zal ik genoodzaakt zijn meer te gaan werken. Echter dan komt de begeleiding die mijn kinderen nodig hebben in de knel. Dan voorzien wij problemen in de toekomst want zonder die begeleiding kunnen zij niet. Ik bevind mij dan ook in een figuurlijke spagaat.



Wilt u mij laten weten of u als gemeente van plan bent om burgers de keuze voor een pgb te laten behouden? Als dat niet van plan bent, hoe lost u dit dan op en kunt u mij garanderen dat de zorg in natura die ik dan ga krijgen, aansluit bij mijn behoeften?

Kunt u ten slotte aangeven hoe u budgethouders betrekt bij de ontwikkeling van het nieuwe Wmo-beleid?



Ik onderhoud nauw contact met zowel Per Saldo als de vereniging voor leer en gedragsstoornissen Balans over deze vragen m.b.t. tot mijn gemeente. Ik zal hen dan ook in c.c. deze brief sturen. Ik heb mij inmiddels opgegeven als PGB ambassadeur voor de budgethoudersvereniging van Per Saldo. In de toekomst wil ik graag de belangen van budgethouders voor, in mijn geval, de gemeente Diemen, vertegenwoordigen. Ik zal dan ook hier nader contact over opnemen t.z.t.





Altijd bereid mijn vragen mondeling aan u toe te lichten en in afwachting van uw antwoord,



met vriendelijke groet,



Anne-Miek Wijnbergen

verslag dag passend onderwijs Utrecht 10 maart

Themadag Passend Onderwijs Jaarbeurs Utrecht 10 maart 2012

Organisaties als Bosk (oudervereniging voor (jong)gehandicapte kinderen), NVA, CG-raad, Platform VG en oudervereniging Balans hebben een bijzonder goed georganiseerde dag weten te realiseren voor ouders en professionals in het kader van het Passend Onderwijs.
Dit op verzoek van de Rugzaktelefoon (0800-5010).

Als ouder heb ik gekozen voor de volgende sessies:

• Hoe kunnen ouders meepraten op school en binnen een Samenwerkingsverband (hierna te noemen SWV)

Verzorgd door Floor Kaspers (CG-raad) en Martin van Lustgraaf (Bosk)

• Hoe kan het schoolsucces van uw kind worden vergroot door samen te werken met de school

Verzorgd door Bart van Kessel (voormalig leerkracht en directeur, nu sparring partner Gedragswerk)

Door een gelukkige samenloop had ik kans op een extra sessie:

• Structuur op school: wat heeft mijn kind specifiek nodig aan structuur (cluster 4) verzorgd door Saskia Sliepenbeek (Steunpunt Autisme, Master Sen Autismespecialist)

Niet aan deelgenomen:

Hoe kan ik meepraten over mijn kind?
Door Noëlle Pameijer.

Het rugzakje verdwijnt. Wat nu?
Door Henk Keesenberg.

Welke school is het meest effectief voor mijn kind, hoe kies ik dan?
Door Ekon Hartog.

Overgang basis- naar voortgezet onderwijs.
Door Mirjam Damen.

Cluster 1: Passend Onderwijs voor blinde en slechtziende kinderen.

Cluster 2: Passend onderwijs voor dove en slechthorende kinderen en voor kinderen met ernstige spraak- en taalstoornissen.
Door Alie de Jonge

Cluster 3: Passend onderwijs voor leerlingen met een rugzakje (zml)
Door Martin van Lustgraaf

Cluster 3: Is er binnen het Passend Onderwijs nog een persoongebonden budget mogelijk? Wat hebben ouders nodig om hun stem te laten horen? (lichamelijk en meervoudig gehandicapte leerlingen)
Door Marlies Kamperman en werkgroep Onderwijs & School van de BOSK

Voor de inhoud van de overige sessies verwijs ik u naar de officiële site van Bosk www.bosk.nl. Daar kunt u de gehele samenvatting van deze dag nog eens rustig na lezen.

De belangstelling was erg groot. Eindconclusie verdeling aanmeldingen: 198 ouders en 79 aanmeldingen vanuit het veld, de professionals.

Floor Kaspers, beleidsmedewerkster CG-Raad, sprak het publiek toe over de feiten, zekerheden en onzekerheden binnen Passend Onderwijs.
Zo komt de kleinste demonstratie aan bod die tot stand is gekomen door de vereniging Bosk.
Op Bosk kunt u de foto’s terugzien die gemaakt zijn in Den Haag.
Ouders die niet aanwezig konden zijn bij de staking in de ArenA van 5 maart, konden digitaal alsnog hun stem laten horen door middel van een legopoppetje met spandoek met daarop de tekst naar keuze. Meer dan 800 ouders hebben hier digitaal op gereageerd.

Het LGF wordt nader uiteengezet (leerling-gebonden financiering).

Deze is in de huidige setting alsvolgt onderverdeeld:

• Indicatiestelling
• 4 clusters
• invoering rugzak
• start REC4 onderwijs (Regionaal Expertise Centrum Autisme)

Deze vorm is (nu nog) als doel om extra ondersteuning te krijgen voor de leerling. Deze vormen zijn tot op heden van toepassing op het Speciaal Onderwijs (hierna te noemen SO) en het Regulier Onderwijs (hierna te noemen RO).

Floor Kaspers legt uit:

Al deze veranderingen, gaan die alleen maar om het geld?

Redenen vanuit de overheid waarom het anders moet:

• Er zijn teveel thuiszitters (2500-3000 waaronder ook veel pubers)
• Er is een groei in het onderwijs van kinderen met ass
• Bureaucratie
• En het kost teveel geld

Maar, waar ligt dit nu aan. Aan het systeem of aan de maatschappelijke veranderingen.
Floor Kaspers legt uit dat in het kader van autisme en adhd stoornissen dezelfde geluiden te horen zijn over de grenzen. Er is een mate van groei van deze stoornissen.
Maar, is er nu ook een significante toename van indicatiestellingen binnen het onderwijs.
Nee, wordt er gezegd.
Vandaar dat de overheid heeft gezegd, we gaan stoppen met het labelen van kinderen juist door de huidige afname indicaties.
Ook de bureaucratie die het systeem met zich mee brengt, het aanvragen van een rugzakje kent een lange en moeizaam traject waarbij de ouder o.a. veelal de leerkracht moet overtuigen met wat het kind niet kan.

De doelen van het kabinet:

• het budget
• terugdringen thuiszitters tot geen thuiszitters
• minder bureaucratie
• noodzaak labelen kinderen vervalt
• leerkrachten handelingsbekwaam maken
• afstemming met andere sectoren

Hoe ziet dit er uit in de praktijk:

Zorgplicht:

Scholen binnen het Passend Onderwijs krijgen een zorgplicht.
Zij doen een onderzoek naar de zorgbehoefte van uw kind. Kan de school van aanmelding niet voldoen aan de mate van zorgbehoefte van uw kind, zal de school uw kind doorverwijzen naar een andere school binnen het SWV.

Samenwerkingsverband (SWV)

Dit is een verzameling van schoolbesturen.
Landelijk worden het er 75 in het PO (primair onderwijs) en 75 in het VO (voortgezet onderwijs).
Het VO kent en functioneert reeds op deze basis, voor het PO is dit een nieuw systeem.
Het SWV maakt een ondersteuningsplan; hoe maken wij het onderwijs passend voor een leerling.
Zij maken de keuzes zoals hoe en waarin. Daarin wordt tevens de verantwoording vastgelegd: voor iedere leerling een dekkend aanbod.

Er word een vraag gesteld uit het publiek:

Wie houdt hier toezicht op?

Het is nochtans de Onderwijsinspectie die hier het toezicht op heeft.

Ontwikkelingsperspectief:

Het huidige handelingsplan, opgesteld door tussen ouders, leerkrachten en bestuur in de huidige vorm vervalt.

Deze wordt vervangen door:

- opbrengstgericht werken
- doelgericht plannen van het onderwijs
- het maken van beredeneerde keuzes in leerlijnen en onderwijsaanbod
- afstemming met ouders en leerlingen over het toekomstperspectief

Referentiekader:

Nu verloopt een indicatie door het ZAT (Zorg Advies Team).
Een leerling waarvan de leerkracht of ouder ziet dat het begint vast te lopen op welke wijze dan ook, zal worden aangemeld bij het ZAT.
Voor het PO (basisonderwijs) is dit een multidisciplinair team die bestaat uit een jeugdarts van het GGD, orthopedagoog, school (maatschappelijk werk), bureau Jeugdzorg, REC 3 en 4 en WSNS (weer samen naar school).

Deze onafhankelijke samenwerking zal komen te vervallen.

Hiervoor in de plaats komt het zogenoemde Referentiekader.

Het samenwerkingsverband in uw regio zal zijn eigen criteria mogen opstellen van wat zij inschatten als haalbaar of niet haalbaar in zorgbehoefte van een leerling.
Hoe dit vormgegeven moet worden en welke criteria dit zouden moeten zijn is nog niet bekend.

In tegenstelling tot een indicatiestelling vanuit een Zat-team, zijn de uitkomsten voor een leerling binnen het referentiekader niet bindend. Dit houd in dat een schoolbestuur zich niet hoeft te houden aan de uitkomst van hetgeen het referentiekader voorschrijft.
Tevens is het niet aanvechtbaar zoals het nu wel is middels een Geschillencommissie door het ontbrekende instemmingsrecht van de ouders.

Is een ouder het niet eens met de uitkomst vanuithet Refentiekader, zullen de ouders de klacht eerst tot hun school moeten richten.
Komen de ouders en het schoolbestuur er onderling niet uit kunnen de ouders zich wenden tot een onderwijsconsulent (iedere school krijgt toewijzing onderwijsconsulent).
Mocht het hierna nog niet gelukt zijn om tot een oplossing te komen zal de ouder de stap naar de commissie gelijke behandeling moeten zetten.

Deze wordt al iets ingewikkelder:

Bij deze moet:

• de school moet zich altijd verantwoorden inzake doeltreffend onderwijs
• de school moet zich verantwoorden waarom het niet kan voldoen in zorgbehoefte
• heeft de school de plicht om een kind te indiceren, hetgeen er op neerkomt dat binnen passend onderwijs de school geen leerlingen mogen weigeren

Mocht na al deze stappen de ouders en school er nog niet uit gekomen zijn zal de rechter het geschil moeten beslechten.

Er liggen nog amendementen inzake Instemmingsrecht en Geschillen (commissie) bij de minister, zodra deze bekend is zal ik uiteraard direct hierover berichten. Er lijkt wel een opening binnen het instemmingsrecht te zijn. De amendementen zullen op heel korte termijn wel of niet aangenomen worden.

Floor Kaspers:

Binnen dit nieuwe beleid hebben we de optimisten en de pessimisten.

De optimisten: het kabinet

• niet meer leuren met je kind langs scholen die uw kind weigeren, dus geen thuiszitters meer, immers dragen scholen nu zorgplicht
• geen onnodige bureaucratie
• flexibeler aanbod (voor de leerlingen die tussen wel en geen indicatie in zitten)
• aandacht en extra geld voor de bijscholing van leerkrachten



De pessimisten: de ouders

• geen landelijk vastgelegde referentiekaders, hoe nu verder?
• geen vast budget (geen oormerken zodat het geoormerkte budget ook daadwerkelijk voor de ondersteuning in zorgbehoefte is gegarandeerd)
• geen instemmin handelingsplan
• onduidelijke positie SO (speciaal onderwijs)
• leerlingenvervoer, hoe nu als mijn kind binnen het SWV naar een geschikte school wordt verwezen drie dorpen verderop? Wie betaald dit, hoe hoog eigen bijdrage?
• over het algemeen ook minder geld voor de SWV dan dat nu beschikbaar is voor extra zorgbehoefte leerlingen

Onduidelijk: indien de gemeente het niet eens is met de conclusie van het SWV, wie bekostigd dan het leerlingenvervoer in zijn geheel?
Wel duidelijk, indien de school in gemeente A leerling doorverwijst naar school in gemeente B zijn kosten leerlingenvervoer voor de school in de doorverwijzende gemeente.

Concreet ziet de invoering in tijdsplanning er alsvolgt uit:

- 13 maart is de stemming binnen het kabinet
- daarna gaat de stemming en uitkomst uitgewerkt plan Passend Onderwijs naar de 1e kamer voor goedkeuring
- na goedkeuring gaat het 1-8-2012 in
- vanaf 1-8-2013 gaat het geld naar de samenwerkingsverbanden (dit is het overgangsjaar van 1-8-2012/1-8-2013)

Hierop kwamen er nog een aantal vragen vanuit de zaal:

Hoe gaat het nu met nieuwe indicatiestellingen tot aan 1-8-2012.
Floor Kaspers: nieuwe indicatiestellingen worden behandeld tot 1-8-2013, daarna zal het Samenwerkingsverband het overnemen. Dus voor nu lopen de indicatiestellingen gewoon nog door.

Zal nu niet iedereen ‘snel’ nog een indicatie laten stellen, wordt het niet dringen nu?
Ja, er bestaat een reële kans dat er een soort van run op indicatieaanvragen zullen worden gedaan.

Ook verwijst Floor Kaspers de ouders en professionals naar de site van de Overheid:
www.passendonderwijs.nl.
Tevens kunt u nog steeds met uw vragen terecht bij de Rugzaklijn: 0800-5010.

Voor nu is het van belang dat u nu reeds in gesprek blijft met uw school over de zorgbehoefte van uw kind.
Houdt scherp voor ogen wat voor uw kind belangrijk is en blijf erop toezien dat dit ook helder voor de school is.

Afronding inleiding Passend onderwijs.

Aftrap deelsessies:

Hoe werk ik samen als ouder binnen het samenwerkingsverband

Spreker Bart van Kessel

Zijn eerste tip: Heeft u vragen? Stel ze!

Er werd ons een hand-out overhandigd. Deze ga ik proberen te scannen en te plaatsen, ik hoop dat hij duidelijk zichtbaar op het Platform getoond kan worden.

Deze hand-out geeft de ouder de tools die nodig zijn om een goede gesprekspartner te worden/zijn en blijven binnen het Samenwerkingsverband.

Hij verteld dat de overheid in 2005 heeft gevraagd, of zij een plan konden bedenken dat er geen leerlingen meer thuis zouden komen te zitten. En dan graag in drie maanden het plan klaar hebben, maar daarna binnen drie maanden de thuiszitters ook weer in school hebben zitten. Het plan was er de thuiszitters ook nog. Wel was er een succesje met een aantal thuiszitters geboekt.
Over haalbaarheid en mogelijkheden.

Dan geeft Bart van Kessel een mooie en heldere uitleg over een echtpaar, beiden qua niveau bepaald niet onbemiddeld en een autistische zoon met verstandelijke beperking.
Deze zoon was de leerling van Bart van Kessel ten tijde dat hij als leerkracht werkte binnen het speciaal onderwijs voor zeer moeilijk lerende kinderen.

De ouders van deze jongen namen zitting in de MR (medezeggenschapsraad), vader was anatoom patholoog, moeder was advocaat. Deze ouders bleken van onschatbare waarde voor de school, immers, ruim vertegenwoordigd van gedegen kennis. De vader van deze jongen was niet omver te praten, waardoor de school veel kwesties en gesprekken op hoog niveau in hun voordeel heeft kunnen incasseren. Hetgeen weer ten goede kwam voor hun school.
Boodschap van Bart van Kessel: de betrokkenheid van ouders van deze jongen vergeleek hij met de betrokkenheid van de ouders in de zaal, maar ook richting de professionals.

Dan legt hij uit, wát is belangrijk binnen een samenwerking?

Voor SWV: ken het kind, hoe heet het kind?
Voor schoolbestuur: ken het kind, hoe heet het kind?
Zorg ervoor dat je een naam en rugnummer hebt.

Voor de ouders: ken het schoolbestuur, hoe heet uw gesprekspartner?
Zorg ervoor dat u een naam en een rugnummer hebt.
Kén de mensen binnen het samenwerkingsverband, doe moeite de mens achter het samenwerkingsverband te kennen.



Dan volgen er een aantal tools om tot een goede gesprekspartner te komen:

- de kwaliteit voor uw kind staat voorop
- goede en open communicatie, houdt de communicatie zuiver
- gebruik uw persoonlijke kracht en overtuiging, u kent uw kind het best
- realiseer aansluiting
- maar ook, wat houdt de ander bezig (open durven te staan voor de adviezen)

en dan:

- ben u bereid tot samenwerking
- accepteer mij als gesprekspartner
- bent u bereid steentje bij te dragen
- als we tot een aanpak komen, doen we dan zaken?
- doet u echt mee
- komt u tot afspraken?

Het behoeft uiteraard geen uitleg dat de bovenstaande zaken voor beide partijen op gaan.

Een uitgebreider verslag van deze sessie zal terug te lezen zijn op de site van Bosk.

Dan is het tijd voor een goed verzorgde lunch.

De sessie die daarna volgde:

Meepraten in samenwerkingsverband + school

Sprekers zijn Martin van Lustgraaf (vereniging Bosk) en Floor Kaspers (CG-raad)

De wet op Passend Onderwijs, een toelichting op deze wet zijn voor ouders en overige belanghebbenden als naslag in te zien op www.passendonderwijs.nl.

Concreet:

De documenten, veel staat niet vast en veel is niet duidelijk.
Over welke documenten spreken we dan binnen het Samenwerkingsverband:

• wet passend onderwijs
• medezeggenschap
• wet gelijke behandeling
• referentiekader ondersteuningprofiel (voormalig indicatiestelling ZAT-team)
• ondersteuningsplan SWV
• referentiekader

Veel hierover is terug te lezen op genoemde website, hiermee wil ik u daarheen verwijzen.
Een en ander over deze documenten zijn reeds behandeld in de toelichting inleiding van het verslag.

Wat behelst het SWV:

Op sec leerlingenniveau:
School/schoolbestuur

• medezeggenschap
• klachten
• schoolgids
• toegankelijkheid
• bijscholing personeel


Op SWV-niveau:

• krijgt ondersteuningsplan-raad
• krijgt de instemming ondersteuningsplan
• systematiek
• verdeling van middelen (gelden, niet geoormerkt)
• indicatiestelling
• overgangsregeling
• afspraken jeugdzorg (vanaf 2015 gemeente)

Hierna geef Floor Kaspers tips mee indien u als ouder erover denkt toe te treden binnen een medezeggingraad.

• beperk u niet slechts tot uw eigen persoonlijke situatie (kokervisie)
• wel kunt u alle verhalen vanuit het veld (andere ouders) bundelen om zodoende tot een algemeen zorgplan te kunnen komen (belangenbehartiging)
• verdiep u in het belang van anderen

Denk aan onderstaande tips indien u als belangbehartiger gaat lobbyen!

• denk aan wat u kan
• wat u lastig vindt
• wat u nodig heeft

Vanuit de MR is: Pleidooi partnerschap en inbreng, gebracht vanuit een positieve insteek, blijf een goede en reële gesprekspartner.
Insteek in deze is dat u zowel Pedagogisch als Didactisch tot een overeenstemming moet komen.

Ik ongetwijfeld puntjes en tips hebben kunnen overgeslagen, dan is het wederom van mijn kant een verwijzing naar het uitgebreide verslag van Bosk.






Mijn deelsessies vielen op hetzelfde tijdstip samen, daardoor had ik de kans 1 sessie naar keuze er extra bij te pakken.

Dit werd:

Autisme binnen het onderwijs

Spreekster Saskia Sliepenbeek (Autismepunt Zuid-Oost Brabant)

In deze sessie een film waar drie basisscholen reeds werken met het systeem Passend Onderwijs.
Hierin laten ze zien waar de aanpassingen zitten, hoe de leerkrachten/schoolbestuur inspringen op de, veelal kleine aanpassingen, die grote verschillen geven voor kinderen met autisme- adhd en/of dyslexie.
Vraag uit de zaal was uit hoeveel kinderen deze klassen bestaan.
Het antwoord was 28 kinderen, komen niet boven de dertig uit. Kanttekening van mij, zonder het geheel te willen kleuren, is dat dit nog voor de feitelijke uitstroom van kinderen uit het speciaal basisonderwijs is, maar ook dat de scholen zullen groeien vanwege het feit dat kinderen minder snel geplaatst zullen worden in het REC 3 en 4 onderwijs.

De vragen uit de zaal hadden vaak hetzelfde karakter:

De gesprekken tussen ouders en leerkrachten mogen (moeten zuiverder). Het is immers zo dat de leerkracht niet weet hoe het kind in de thuissituatie sociaal/emotioneel functioneert.
De leerkracht, met de beste wil zit op zijn/haar positie op het didactische aspect er anders in.
Leerkrachten bepalen volgens ouders nog teveel hun eigen koers in de opleidingsstructuur naar het kind.
Mondige ouders voelen zich snel een ‘zeur-ouder’, niet mondige ouders komen vast te lopen op ander wijzen.

Mijn persoonlijke, en wellicht ook voor meerdere, zorg is in het geval van mijn eigen kind dat de mate van zorgbehoefte in mijn optiek zo groot is, dat hij niet terug kan naar het Passend Onderwijs.

Hij heeft ass (autistische stoornis), adhd, disharmonisch profiel verbaal/performaal en neiging naar selectief mutisme (spreekt niet tenzij er hem iets wordt gevraagd)
Daarbij is uit de praktijk gebleken dat hij erg weinig prikkels kan verwerken.
Zijn disharmonisch IQ wordt dmv synchrooncoachen op het kind zelf in de praktijk gebracht in de hoop dat hij verbaal socialer leert te worden.

Dus dat referentiekader binnen het SWV baart mij wel enigszins zorgen.

Tot zover mijn verslag van de themadag Passend Onderwijs te Utrecht.

Ik wil graag aangeven dat ik geen stelling aan wil nemen in mijn verslag, mijn uitgangspunt is om het neutraal te brengen. Mocht ergens toch onbedoeld een neiging inzitten tot het ‘kleuren’ van een stelling wil ik u verzoeken om uw eigen
gevoel hierin te blijven volgen.

Ondanks mijn zorgvuldige inspanning om alles zo goed mogelijk te volgen en te verwoorden kan er ook onbedoeld een onjuistheid in zijn geslopen.

Indien u dit ontdekt verzoek ik u ook om mij dit kenbaar te maken zodat ik dit kan rectificeren.

Niet Solo maar Samen!

Bedankt voor het lezen van mijn verslag, ik hoop dat ik hiermee meer duidelijkheid heb kunnen geven voor diegenen die er nog vragen over hadden/hebben.

Blijf ons tevens volgen op de facebook Platform Verontruste Ouders voor actuele info omtrent Passend Onderwijs, PGB/AWBZ/Wmo en WWNV (Wet Werken Naar Vermogen).

Op termijn zal ik geïntroduceerd worden als PGB-ambassadeur zodat ik binnen mijn eigen gemeente de Budgethouders kan vertegenwoordigen. Mocht u hier zelf ook interesse in hebben verwijs ik u naar de site van Per Saldo, dé specialist op het gebied van PGB-zaken.
Nog even alle adressen op een rij:

www.bosk.nl
www.passendonderwijs.nl
www.balans.nl
www.platformvg.nl
www.nva.nl
www.cg-raad.nl
www.platformverontrusteouders.nl
rugzaklijn 0800-5010



Angelique Bergsma
Mede initiatiefneemster Platform Verontruste Ouders

column Suzan blinde vlekjes

Onver de blinde vlekjes van Elias en Bouwmeester. Vlekjes is een goedbedachte term. Het impliceert dat ze met enig wegboenen uit de wereld geholpen worden. Zoals diagnoses volgens Elias en Bouwmeester dan. En wat je niet ziet is er niet! klik hier

kinderpsychiatrie naar gemeenten en waarom dat onwenselijk is

Goed artikel in tijdschrift voor psychiatrie over de gevaren als kinderpscychiatrie overgeheveld wordt naar gemeenten klik hier

gemeente oost gelre faalt met WMO beleid

Hoe een gemeente finaal de mist ingaat qua WMO beleid. Men luistert niet naar de vraag en kijkt niet naar de mogelijkheden. Ook zijn ze niet in staat naar de problematiek van een gezin te kijken en moet voor elke vraag een apart formulier ingestuurd worden. Dat dan hopelijk aankomt. klik hier Hou ons op de hoogte van goede en slechte ervaringen met de WMO!

zondag 11 maart 2012

Nieuwsuur Ritalingebruik

In 2011 slikten ruim 800 kleuters Ritalin. Dit aantal is inmiddels opgelopen tot ruim 1000. Dit blijkt uit onderzoek van Nieuwsuur i.s.m. Stichting Farmaceutische Kengetallen. In Nieuwsuur verteld een moeder dat Ritalin bij haar kleuter alleen maar nadelige gevolgen had. Het leidde tot agressie en verdriet.
Het middel is voor kleuters niet geregistreerd. De meeste psychiaters schrijven het alleen in noodgevallen voor. Bouwmeester: "kinderen onder de 6 mogen het niet krijgen omdat het niet getest is. We weten niet wat het met de hersens van kinderen doet. Het kan superschadelijk zijn"
Bouwmeester pleit voor een totaal verbod en vindt dat het middel ook niet in noodgevallen aan kleuters mag worden voorgeschreven. "Ik ga de minister meteen vragen te stoppen. We gaan geen medicatie geven waarvan het handelsregister zegt je mag het niet doen. Dus minister: stop meteen en zorg dat ouders en school alternatieven bieden i.p.v. pillen" Schippers gaat eerst met huisartsen en psychiaters in overleg voordat zij maatregelen neemt. Met de diagnose ADHD kun je in aanmerking komen voor een Rugzakje. Door een diagnose-behandel-combinatie systeem wordt een behandeling in Nederland pas vergoed als een diagnose gesteld wordt. Daardoor wordt er druk op deskundigen gevoerd de diagnose zo snel mogelijk te stellen.
Ouders voelen zich vaak door de omgeving onder druk gezet om hun kind Ritalin te geven. Een leerkracht pushte een moeder Ritalin te geven en toe zij dit niet deed kwam er geen Rugzakje. Een kind moet medicatie krijgen om op school te mogen blijven. Het kind kan zich met medicatie beter concentreren en reageert minder impulsief. Als bijwerkingen noemt Bouwmeester slaapstoornissen, een verhoogde kans op verslaving aan genotsmiddelen, psychoses, depressies, suicide.
Volgens psychiater Storm: voor een groep met ernstige klachten kan het heel goed zijn, maar voor een andere groep vraag je je af of het nodig is. Storm schrijft alleen in noodgevallen voor. Haar werk wordt makkelijker als de minister zegt dat het niet mag.
Volgens Bouwmeester reageert de minister labbekakkerig, er wordt niets aan de medicalisering gedaan. Het belang van de farmaceutische industrie is erg hoog vindt zij.
Om voor hulp (Rugzakje/PGB) in aanmerking te komen dringen sommige ouders aan op een diagnose.
Gedurende de uitzending horen we ervaringen van kinderen, zowel zonder medicatie als met medicatie.

Commentaar.
Het is zeker goed als een toename van medicatie onderzocht wordt. Zeker bij jonge kinderen is voorzichtigheid geboden. Ik pleit er ook voor dat medicatie goed begeleid wordt, en dat geldt zeker voor jonge kinderen.
Ook wij waren destijds een noodgeval. Zoon was een gevaar voor zichzelf en anderen. Zonder medicatie was hij absoluut niet bereikbaar. Graag had ik ook zo'n vader of moeder gehoord in de uitzending!
Bedenk ook dat het voor de jonge kinderen erg moeilijk is iets te bereiken via gedragstherapie. Oudertraining heeft wel zin maar een combinatie van medicatie en therapie werkt vaak het beste. Als je kind de hele dag schreeuwt, ruzie maakt met andere kinderen, een gevaar op de weg is, ongelukken krijgt, soms is er dan echt geen keus.

Wat ik wel heel erg vind is dat ouders pas in aanmerking komen voor hulp en begeleiding als zij een diagnose hebben. Gekeken moet worden naar de sterke en zwakke kanten en daar moet hulp en begeleiding op ingezet worden. Als ouders geen diagnose willen is dat hun keus. Wel zie ik het nut van een diagnose. Je gaat je kind daardoor beter begrijpen. Maar het mag niet zo zijn dat een school een Rugzakje ontzegt omdat de ouders geen medicatie willen. Het is niet aan de school om medicatie verplicht te stellen. Ik voorzie daar wel een toename in met de invoering van bezuinigingen op passend onderwijs.

Ik kan mij ook niet vinden in de bijwerkingen waar mevrouw Bouwmeester het over heeft. Slaapstoornis is bekend, maar kan vaak goed ondervangen worden door melatonine. Het kan niet zover komen dat kinderen depressief worden of psychotisch door een goede monitoring. Het is van groot belang dat de medicatie goed wordt ingesteld qua dosering en moment van inname. Verhoogde kans op verslaving aan genotsmiddelen vind ik erg speculerend. Het is nl. zo dat juist doordat kinderen medicatie krijgen de hang naar genotsmiddelen afneemt. Ze krijgen rust in hun hoofd. Zonder medicatie zoeken ze naar andere manieren om die rust te krijgen. Ik durf te stellen dat juist door het niet geven van medicatie dat risico oploopt.

Maar meer onderzoek naar de werking van medicatie op jonge kinderen juich ik toe.
Wat jammer is in dit soort programma's is dat de beeldvorming nogal eenzijdig is. We hebben over het algemeen alleen de negatieve verhalen gehoord. De moeder had een negatieve ervaring. Het kind werd agressief en depressief. Nu weet ik niet wat er gebeurd zou zijn als de medicatie langer ingesteld zou zijn geweest. Soms heeft dat wat langer nodig maar zij zijn, begrijpelijk wel, gestopt. En we horen een moeder die bewust geen medicatie heeft gegeven. Was het niet wat meer genuanceerd geweest als we ook een vader of moeder hadden gehoord waar het wel goed werkt?

vrijdag 9 maart 2012

Elias heeft zelf een vlekje

In Volkskrant Opinie een mooie column over Elias. Schrijfster is moeder van een kind met een verstandelijke beperking in combinatie met Autisme. klik hier

meldpunt gezinsbijstand

De SP opent een meldpunt gezinsbijstand. Jongeren met een Wajong verliezen hun uitkering als ouder (s) werken. Omgekeerd als jongeren verdienen kan dat ernstige gevolgen hebben voor de bijstand van hun ouder(s). De SP maakt zich hier ernstige zorgen over en opent een meldpunt klik hier

BN de stem de samenleving betaald toch de rekening

Mooi artikel over Passend Onderwijs en waarom bezuinigingen daarop onacceptabel zijn klik hier

Gezocht: PGB ambassadeurs in gemeenten Per Saldo

Vanochtend heb ik mij opgegeven als PGB ambassadeur voor mijn gemeente.
Ik vind het belangrijk dat de belangen van budgethouders in de gemeente goed vertegenwoordigd worden. Zelf vraag ik me af hoe dat straks allemaal gaat als het via de gemeente gaat. Hoe wordt de zorg en begleiding straks geregeld? Ik wil daarbij niet alleen mijn eigen belangen behartigen, maar ook die van andere budgethouders. Het lijkt me leerzaam. Ik ben niet zo bekend met de gemeente Diemen. Ik heb wel interesse in de politiek, en zal proberen als burger enige invloed te hebben op de besluitvorming. Je wordt door Per Saldo goed ondersteund. Zo worden er informatiebijeenkomsten georganiseerd. Nieuwsgierig geworden? Ook interesse? Kijk dan op de site van Per Saldo klik hier

donderdag 8 maart 2012

artikel trouw waarom passend onderwijs gedoemd is te mislukken

Goed artikel over passend onderwijs en hoe het onder deze voorwaarden gedoemd is te mislukken klik hier

radio interview Suzan n.a.v. onze brief aan Elias

Het radio interview van radio Loco met Suzan n.a.v. onze brief aan de Tweede Kamer kun je hier terugluisteren!

debatten passend onderwijs

M.n. Floor Kaspers en Platform VG hebben verslag gedaan van het debat passend onderwijs (en die van een paar dagen geleden). Op dinsdag zal er gestemd worden over de vele moties en amendementen. De bonden hebben inmiddels aangekondigd meer actie te willen voeren. Boris v.d. Ham heeft namens D66 gevraagd de stemming over het Catshuisoverleg heen te tillen. De prestatiebeloning zal gewoon doorgaan. Er komt veel verantwoordelijkheid te liggen bij de samenwerkingsverbanden. Zoals het er nu voorstaat gaat de wet er gewoon komen.
Wat lichtpuntjes. Men maakt zich zorgen over het grote aantal thuiszitters. Scholen krijgen zorgplicht. Er zal een geschillencommissie komen en ouders krijgen meer inspraak bij het ontwikkelingsperspectief. Maar nog veel zorgen die overeind blijven. We willen een meldpunt waar klachten en zorgen geuit kunnen worden. Welke politieke partij voelt zich aangesproken?
Tot die tijd kunnen klachten, gevolgen van de invoering ook bij ons terecht. Wij zullen deze dan doorspelen naar de Tweede Kamer.

debatten passend onderwijs

Hier verslag Tweede Kamer debatten klik hier

reacties op brief Elias

Suzan is zo te horen op radio loco (ik hoop er een linkje van te krijgen waarmee het interview is terug te luisteren). Balans en Impuls zijn ermee aan de slag. Dan staat de brief op diverse sites waaronder nu.jij.nl Er zijn reeds 130 reacties op binnengekomen. Van ouders zelf en ook van mensen die roepen dat het maar eens afgelopen moet zijn met die diagnoses en die zijn beleid verdedigen. Over het algemeen wordt zijn gedrag sterk afgekeurd.

contact met de gemeente wmo begeleiding

Hieronder een voorbeeld van een brief aan de gemeente. Op de site van Per Saldo is ook een voorbeeldbrief te vinden die kan helpen om je gemeente te informeren over jouw zorg/begeleidingsvragen en hoe daaraan vormgegeven kan worden. Het liefst een PGB in de WMO voor elke gemeente! Zelf neem ik dit weekend contact op, en deze brief zal ik ook op het blog zetten. Zelf ook brieven/ervaringen? Laat van je horen m.wijnbergen1@chello.nl en wij zetten het op het blog!

Gemeente Deventer



Deventer, 29 februari 2012


A.H.H. Bergsma
Onderwerp: ik maak me zorgen over de overgang van Begeleiding en Kortdurend Verblijf naar de gemeente


Geachte wethouder mevrouw

Zoals u ongetwijfeld bekend zal zijn worden Begeleiding en Kortdurend Verblijf uit de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) geschrapt en valt deze zorg vanaf 2013, het overgangsjaar, onder de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Daardoor is de gemeente vanaf volgend jaar verantwoordelijk voor mensen die voor het eerst of opnieuw aanspraak maken op deze functies.

Ik maak gebruik van een persoongebonden budget (pgb) in de AWBZ voor Begeleiding Individueel.
Deze zal opnieuw aangevraagd worden echter, naar alle waarschijnlijkheid nu voor begeleiding in Groepsverband.
Vanaf 2014 zal ik voor de zorg die ik nu nog via de AWBZ krijg, tot de gemeente moeten richten. Ik heb begrepen dat gemeenten tot op zekere hoogte vrij zijn om te bepalen of zij een pgb voor Begeleiding of Kortdurend Verblijf gaan geven. Voor mij is één ding het allerbelangrijkste: ik moet de zorg die ik nu met mijn pgb heb geregeld behouden. Want alleen dan behoud ik ondanks de beperkingen van mijn kind (autistisch/adhd, disharmonisch IQ-profiel en angststoornis) de regie over mijn leven.

Vanwege het vaststaande feit, dat mijn zoontje niet ondergebracht kan worden in het regulier danwel medische naschoolse opvang, is het voor mij als moeder uitermate belangrijk dat de opvang tijdens vakanties en na school, goed geregeld is door opvang op een zogenoemde zorgboerderij. Dit in verband met de kleine groepen en prikkelarme omgeving aldaar. Mocht dit gerealiseerd kunnen worden, kan ik als alleenstaande moeder die nu tijdelijk gebruikt maakt van de bijstand, met een gerust hart alles in werk te stellen om uit de bijstand te komen danwel te blijven en zodanig weer een stabiel en fijn leven op te bouwen voor zowel mij als mijn kinderen.

Wilt u mij laten weten of u als gemeente van plan bent om burgers de keuze voor een pgb te laten behouden? Als u dat niet van plan bent, hoe lost u dit dan op en kunt u mij garanderen dat de zorg in natura die ik dan ga krijgen, aansluit bij mijn behoeften?
Kunt u ten slotte aangeven hoe u budgethouders betrekt bij de ontwikkeling van het nieuwe Wmo-beleid?

Altijd bereid mijn vragen mondeling aan u toe te lichten en in afwachting van uw antwoord,

met vriendelijke groet,



A.H.H. Bergsma



PS:
Een kopie van deze brief zal tevens verzonden worden aan de Wmo-raad

Autilook over autismeweek

Autilook "doneert" dit keer het thema aan de Autisme week 2012



Autismeweek 2012 van 31 maart t/m 6 april 2012

Ook in 2012 zullen de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) en het AutismeFonds rondom
Wereld Autisme Dag een Autismeweek organiseren. De Autismeweek 2012 zal plaatsvinden van
zaterdag 31 maart t/m vrijdag 6 april 2012.
De Verenigde Naties hebben 2 april uitgeroepen tot Wereld Autisme Dag, een dag waarop autisme
wereldwijd in de schijnwerpers staat. Het doel van de Autismeweek 2012 sluit hierbij aan: ‘meer
bekendheid geven aan autisme onder het grote publiek.’
Het thema van de Autismeweek 2012 is: ‘Laat ze meedoen’. Meedoen is voor kinderen en
volwassenen met autisme niet vanzelfsprekend. Doordat zij keer op keer tegen hun eigen
beperkingen aanlopen en blijven leven in hun eigen wereld. Jammer en onnodig: de wens en het
vermogen om mee te doen zijn er wel. Maar in hun eentje redden zij het niet. Meedoen heeft
betrekking op alle levensgebieden: scholing, wonen, werk en vrije tijd. Door de voorlichting in de
Autismeweek 2012 zal het autismebewustzijn in de maatschappij vergroot worden. Hierdoor
ondervinden mensen met autisme meer begrip voor hun handicap en krijgen daardoor de kans meer
van hun leven te maken en te participeren in de maatschappij.
Wereldwijd zal er aandacht gevraagd worden voor autisme met de speciale actie ‘Light it up blue’. In
2011 werden ruim 1.800 beelden en gebouwen in meer dan 180 steden en 35 landen op 6
continenten blauw aangelicht. Voorbeelden hiervan zijn het Empire State Building, Niagara Falls, het
Sydney Opera House in Australië en het beeld ‘Christus de Verlosser’ in Rio de Janeiro. In 2012 willen
wij ‘Light it up blue’ ook in Nederland op de kaart zetten en wij hopen dat met medewerking van
veel bedrijven en gemeenten ook Nederlandse gebouwen en beelden in de Autismeweek 2012
blauw aangelicht worden om autisme ‘in de schijnwerpers’ te zetten.
Wij vragen u en/of uw organisatie om tijdens de Autismeweek 2012 een activiteit of een
bijeenkomst te organiseren die bijdraagt aan het doel van de Autismeweek: autisme op de kaart
zetten in Nederland.
De speciale website www.autismeweek.nl zal in januari 2012 weer informatie over autisme, Wereld
Autisme Dag en natuurlijk over de Autismeweek zelf geven. Wij vragen organisaties in heel het land
activiteiten te organiseren om meer bekendheid te geven aan autisme onder het grote publiek. Alle
activiteiten die worden georganiseerd in de week zullen vermeld worden in een overzicht, geordend
per provincie en/of datum.
De Autismevriendelijkheidsprijs zal ook in 2012 weer uitgereikt worden. Kent u iemand die deze
prijs verdient? Iemand die zich op bijzondere wijze heeft ingezet voor autisme of een organisatie die
iets moois heeft gedaan voor mensen met autisme? Meld deze persoon of organisatie dan aan!
Vergeet hierbij niet te vermelden waarom u vindt dat juist déze persoon of organisatie de prijs verdient.
Dit jaar wordt de Autismevriendelijkheidsprijs uitgereikt in 2 categorieën: een
Autismevriendelijkheidsprijs voor professionals en een publieksprijs. Voor de publieksprijs kan men
bijvoorbeeld de meester of juf nomineren die zich op een bijzondere wijze heeft ingezet voor een
leerling of een werkgever of leidinggevende die iemand met autisme een kans heeft gegeven. Alle
nominaties worden beoordeeld door een deskundige jury onder voorzitterschap van Drs. F.C.
Stekelenburg, directeur Nederlandse Vereniging voor Autisme / AutismeFonds. Let op: bij de
toekenning van de Autismevriendelijkheidsprijs 2012 zal er vooral gelet worden op de kwaliteiten
van een persoon of organisatie en zal het aantal aanmeldingen voor een bepaalde persoon of
organisatie niet de doorslag geven. Nominaties voor de Autismevriendelijkheidsprijs 2012 kunnen
tot en met 18 maart 2012 ingestuurd worden middels het formulier op de website.

klik hier

bijstandstrekkers en ander gespuis...

Bijstandstrekkers en ander gespuis………..

Hoevaak kun je als mens wel niet weggezet worden door je medemens.
Nou, wel heel erg vaak kan ik u vertellen.

Ik begin maar meteen met het fenomeen adhd.

De meest besproken ‘vage’ stoornis binnen onze moderne maatschappij.
Explosief gestegen, tegenwoordig heeft de helft van de kinderen wel adhd!
Kinderen die deze label opgeplakt gekregen hebben, zijn er nog erger aan toe dan zij al waren voordat de diagnose werd gesteld.
Wat zegt u? Door de medicatie die ze krijgen?
Nee nee, door de niet-adhd’ers binnen onze maatschappij zoals ú!

Wat zegt u nu? U voelt zich aangevallen? Oké, houd u dan deze gedachte vast.

Ik ga maar meteen verder met het fenomeen Autisme.

Nog zo’n veel besproken en ogenschijnlijk geliefd onderwerp voor mensen die hier geen ervaring mee (willen) hebben.
Explosief gestegen, tegenwoordig heeft de helft van de kinderen wel een vorm van autisme.
Kinderen die deze label opgeplakt hebben gekregen, zijn er nog erger aan toe dan zij al waren vóórdat de diagnose werd gesteld.
Wat zegt u? Door niet grondig uitgevoerde onderzoeken?
Nee nee, door de niet-autisten binnen onze maatschappij zoals ú!

Wat hoor ik nu? U voelt zich wederom aangevallen? Nou, dan zou ik u willen verzoeken om ook deze gedachte vast te willen houden.

Ik ga nu door naar de bijstandtrekkers.

De meest besproken groep mensen die veracht worden binnen onze moderne maatschappij.
Explosief gestegen, tegenwoordig kan iedereen ‘zomaar’ in de bijstand belanden.
Bijstandstrekkers die deze label opgeplakt hebben gekregen, zijn er nog erger toe dan zij waren vóórdat ze deze omschrijving op hun cv konden toevoegen.
Wat zegt u? Doordat deze mensen niet willen werken?
Nee, nee, dit komt door de niet-bijstandstrekkers zoals ú!

Nou nou, u voelt zich beledigd nu?

Wees dit maar niet, u moet eigenlijk heel gelukkig zijn, u moet heel blij zijn en iedere dag God op uw blote knietjes danken voor het feit dat:

U geen adhd heeft, zodat u uw kind of, (ook nog mogelijk) uzélf niet tot in den treuren hoeft te verdedigen.
Deze kinderen of volwassenen hebben alleen een ‘probleem’ als u het een probleem vindt. Maar ik heb geen probleem. Wel heb ik adhd en het heeft mij
ver gebracht.
Door deze diagnose belachelijk te maken, het ligt aan dit, het komt door zus, slechte opvoeding, blablabla…….maakt u zich slechts zelf
belachelijk.

Prijs u gelukkig dat u niet direct te maken hebt met welke vorm van autisme ook, want:

Zou u zich zorgen maken over zijn bestaan? Over zijn ontwikkeling? Wordt hij niet gepest? Begrijpen de leerkrachten hem wel? Zal hij vriendjes krijgen? Wordt hij persoonsonafhankelijk? Doe ik het wel goed? Hoe gaat u met het grensverleggende gedrag om? Elke dag weer? Zal ik hem ooit begrijpen? Zal hij begrijpen dat ik hem soms niet begrijp? Hoe voelt verdriet als je als ouder ziet dat je kind onverklaarbare angsten heeft. Wat doet het met een ouder als je kind niet spreekt, tenzij het kind iets gevraagd wordt?
En dan tot slot, wat als hij dan ook nog begaafd is?

Tja, en dan mag u ook nog heel erg blij zijn dat u geen bijstandtrekker bent, want:

Dagelijks lees je over ‘die bijstandtrekkers’ die maar niet willen werken, bijstand is geen recht, de bijstand moet opgeheven worden want ze moeten maar gewoon werken.
Mag ik u er op wijzen dat ik, net als u mijn leven lang heb gewerkt?! Dat ik, net als u, nooit had gedacht ooit in de bijstand terecht te komen? Dat u, net als ik, met het grootste gemak er ‘zomaar’ in terecht kunt komen? En dat het voor heel veel mensen in de bijstand de meest denigrerende functie ooit is?

Rotte appels zitten overal lieve mensen, in de bijstand, onder de arbeiders, de bankemployés, het kassameisje, die leuke acteur van uw favoriete soap, binnen de gemeente of binnen uw eigen familie!

Relativeert een hoop, vind u niet?

En dan te bedenken dat ik gezegend ben met een autistisch zoontje met adhd, begaafd en angststoornis, niet geschikt voor welke vorm van opvang ook, nog een zoontje behept met adhd en oja…………..ik heb óók nog een bijstandsuitkering!

Dan zal ik u ook graag de werkelijkheid in 1 zin omvatten die mij treffen:

Ondanks dat al deze factoren mij ‘treffen’, ben ik als moeder knetterhard bezig om de juiste opvang te vinden voor mijn zoontje…….echter….alles is wegbezuinigd en het overige wordt wegbezuinigd……..geen adequate opvang voor dit kind…………..en laat nu alle inspanningen van deze moeder om aan het werk te kunnen worden ‘beloond’ met blokkades en sancties op haar uitkering…………….

En vindt u het bovenstaande al erg? Ik verzeker u, mijn verhaal is nog niets!

Over hoe vaak een burger wordt weggezet binnen de maatschappij………………bijstandstrekkers en ander gespuis…………..

P.s. mocht u zich niet aangesproken voelen, kunt u deze brief als niet verzonden beschouwen.

themabijeenkomst de Knoop

ThemabijeenkomstDe Knoop



“NucleusMethodiek lost hechtingsstoornissen op”

Woensdag 11 april 2012

Hogeschool Windesheim, Zwolle

Aanvang:19.45 uur



Hechtingsstoornissen kunnen worden hersteld, daarvan is Randy Schmidtovertuigd. Hij ontwikkelde de Nucleus Methodiek (NM) en vertelt er over tijdenseen thema-avond van De Knoop (stichting voor hechtingsstoornissen). Debijeenkomst vindt plaats op woensdag 11april in Hogeschool Windesheim in Zwolle en begint om 19.45 uur. (Debijeenkomst wordt herhaald op woensdag 3 oktober in Dordrecht.)



De NM benadrukt dat de hechtingsmomenten voor en direct na de geboorte heelbelangrijk zijn. “Maar dat niet alleen, de methodiek maakt ook inzichtelijkwelke de gevolgen zijn van vooral prenatale trauma’s. Het hoopvolle is, dat deimpact van dergelijke vroege negatieve gebeurtenissen is te verminderen of opte lossen. Daarmee is de hechting, die niet kon ontstaan, of beschadigd raakte,goed te herstellen”, zegt Schmidt.



Hoe komt dat herstel tot stand? Schmidt: “De NM is feitelijk een soortdiepte-interview. Meer niet. Het is de kunst van het vragenstellen, die in deNM wordt uitgebuit. Dit gaat zonder speciale trancetechnieken, middelen offysiek onderzoek door de therapeut, en is op no nonsensverklaringen gebaseerd. Zestoelt op de Chinese Traditionele Geneeswijze, op de uitkomsten van scantechniekenvan het brein, echo-onderzoek, prenatale psychologie, de nieuwe wetenschap vande epigenetica en de veldtheorie van de quantumfysica. De NM kun je dusplaatsen op het kruispunt, waar al deze filosofische en recent wetenschappelijkestromingen elkaar treffen”.



Schmidt stelt dat de NM iemand van de negatieve effecten van diverse soortentrauma’s kan bevrijden. Op de bijeenkomst van De Knoop worden vooral detrauma’s die hebben geleid tot hechtingsstoornissen, besproken.



In het eerste deel zal wordenuitgelegd hoe onze breinhelften verschillend werken en hoe een trauma ontstaat,vervolgens hoe deze zich oplost met de NM.



Na de pauze wordt deze theorie van toepassing gebracht op de prenataleperiode, de impact, hoe we dit soort trauma’s opsporen en de effectenervan vervolgens teniet doen.



NM is bezig speciaal voor verloskundigen een korte EHBB-scholing te geven,hoe traumatisch verlopen geboorten te herstellen tot een blijere gebeurtenis (EHBB=Eerste Hulp BijBevallingen).



Tenslotte: wie is Randy Schmidt? “Ik ben, als proeftuinbeheerder, eenopleiding stresscounseling en een traumatraining, een acupunctuurstudie,ooracupunctuur en hartcoherentie gaan volgen, en heb acht jaar geleden dezemethode ontwikkeld. Ondertussen heb ik meer dan duizend sessie-uren achter derug. De NM werkt relatief snel, breed en duurzaam en is een effectieveaanvullende zorgverlening”.



Voor wie is de bijeenkomst interessant? “Voor iedereen die meer wil wetenover oorzaak en behandeling van hechtingsstoornissen, voor mensen die geïnteresseerdzijn in zorgverlening rond de zwangerschap, maar zeker ook voor ouders enaanstaande ouders”.



Een uitgave met uitgebreide informatie over de NM is tijdens de bijeenkomstte koop. Het boek is ook te bestellen via www.pumbo.nl/boek/nucleuscollege.



Kaarten voor deze bijeenkomst zijnte bestellen via de website van De Knoop: www.deknoop.org.



De kaarten kosten € 17,50 per stuk.Donateurs betalen € 10,--. De toegangsprijs is inclusief koffie/thee, eenexemplaar van de lezing en parkeren (u kunt uw inrijkaart van hetparkeerterrein inwisselen tegen een uitrijkaart). Bijkomende kosten: € 1,50 perkaart (administratiekosten) en € 0,62 per betaling (bankkosten).



Met vriendelijke groet,



namens de medewerkers van De Knoop



Aanmelden voor de themabijeenkomst dat kan via de ticket-shop deze kunt u vinden op de website: http://www.deknoop.org/pages/007-toegangskaarten-.-nl.php

www.deknoop.org.

WMO

Hier een stuk over de WMO waar begeleiding naar overgeheveld wordt. Wat valt er wel en wat valt er niet onder. Via de site van Per Saldo is een voorbeeldbrief te vinden waarmee je contact op kunt nemen met je gemeente. Ik ga daar zelf ook mee aan de slag en doe verslag. klik hier

filmpje Kathleen Ferrier over Passend Onderwijs

Als antwoord op een brief vol zorgen ontvingen wij van Kathleen Ferrier een filmpje, waarin zij de standpunten van het CDA verteld. Ik ben het niet met haar eens, onze zorgen zijn niet verminderd, maar we willen hier wel aandacht aan geven
klik hier

woensdag 7 maart 2012

Maddy versus Elias

Hoor even terug hoe Elias zich vastlult in een knap radiointeview met Maddy Hulshof. klik hier

AOB TV Amsterdam ArenA

Kort heder filmpje m.b.t. de onderwijsstaking van 6 maart Amsterdam ArenA klik hier

brief n.a.v. PGB gesprekken ambtenaren VWS

Geachte heer, mevrouw,

Maandag 5 maart jl. heb ik een PGB-gesprek gehad. N.a.v. reacties, mede vanuit het Platform Verontruste Ouders waar ik mede-oprichtster van ben, en reacties op twitter het volgende.
Het schijnt dat mevrouw Veldhuijzen Van Zanten harde toezeggingen heeft gedaan aan budgethouders dat zij hun PGB gaan behouden.
Zelf heb ik ervaren dat er welliswaar veel begrip was voor onze situatie (ik ben moeder van twee zoons van 16 en 18 met autisme, adhd, en een licht verstandelijke beperking) maar dat er geen toezeggingen zijn gedaan. Bij de meeste anderen is dat ook niet het geval. Ik had dat ook niet verwacht. Naar wat ik begrepen heb is het straks aan de gemeenten (WMO) om zorg toe te wijzen of niet.
Zoals u wellicht zult begrijpen is ook onrust ontstaan, ook bij mezelf.
Hoe kan het dat aan bepaalde mensen toezeggingen zijn gedaan?
Hoe kan het dat de een deze toezegging wel heeft gekregen en anderen niet?
Wat moeten anderen concluderen die geen toezegging hebben gekregen?

Een van de budgethouders wil een certifcaat voor ziekenhuiszorg die zij thuis zelf kan leveren, en de staatssecretaris wil hiermee aan de slag.
Ook hier heb ik veel vragen en opmerkingen over binnen gekregen. Bijv. van ouders van autistische kinderen.
Wat is de (meer)waarde van een dergelijk certificaat?
Ouders van kinderen met autisme stellen dat zij ook specifieke zorg leveren en willen ook wel een certificaat.
Creeer je met het invoeren van zo’n certificaat geen ongelijkheid? Dat is ook een persoonlijke zorg van mij.
Wie bepaalt of je een certificaat mag of niet. Want: wat is goeie kwaliteitszorg?

Ik hoop dat u antwoorden heeft op mijn vragen.
Met vriendelijke groet,
Anne-Miek Wijnbergen
Platform Verontruste Ouders

Met deze brief probeer ik te achterhalen hoe de vork in de steel zit en wil ik mijn zorgen neerleggen. Graag jullie reacties. Ik schrijf ook een brief aan Per saldo over mijn zorgen en hou jullie op de hoogte!

brief aan de heer Elias n.a.v. schandalige uitspraken

Geachte leden van de Tweede Kamer,




Met grote afschuw hebben wij op dinsdag 6 maart 2012 de heer Elias in de Tweede Kamer horen spreken over de wet Passend Onderwijs. Tijdens dit debat liet de heer Elias zich wederom stigmatiserend en moraliserend uit over ouders en kinderen met een diagnose. De heer Elias heeft hiermee de regels van fatsoen en moraal overschreden en ouders en kinderen met een diagnose zeer diep gekwetst.




Diagnoses zoals ADHD, Autisme en PDD-NOS worden door de heer Elias afgedaan als populaire modeziekten. Daarbij verwijt de heer Elias ouders gebrek aan opvoeding en aanstellerij. De heer Elias stelt dat kinderen veel te makkelijk een diagnose en een behandeling krijgen, zonder open te staan voor alternatieven. De heer Elias verstrekt hiermee informatie die feitelijk onjuist is. Hierdoor ontstaat er een verkeerd beeld van de werkelijkheid. Er is namelijk helemaal geen sprake van overdiagnostisering en medicalisering. Het is een kwalijke zaak dat de heer Elias het zich permitteert om op de stoel van artsen te gaan zitten. Hij stelt zich hiermee als politicus boven medici en trekt de deskundigheid en ervaring van specialisten ernstig in twijfel.




Voor ouders en kinderen met een diagnose zijn de uitspraken van de heer Elias schofferend, denigrerend en kwetsend. Het is een zeer ernstige zaak dat de heer Elias ouders aanwijst als oorzaak van de diagnose van hun kind. Omgevingsfactoren als opvoeding en onderwijs kunnen namelijk geen diagnose veroorzaken of voorkomen. Deze factoren kunnen hooguit de gevolgen beïnvloeden, zoals de hevigheid van de symptomen en de mate waarin het kind eronder lijdt. Daarbij zijn ouders en leerkrachten wel degelijk bereid om aanpassingen te maken in de opvoeding en in de leef- en leeromgeving van het kind.




De uitspraken van de heer Elias kunnen gezien worden als stemmingsmakerij. Dit levert hem weliswaar veel aandacht op, maar het maakt een inhoudelijk debat onmogelijk. De heer Elias maakt zich schuldig aan onjuiste beeldvorming. Mensen kunnen hierdoor van behandeling af gaan zien, met alle ellende én kosten van dien. Dit is een zorgelijke ontwikkeling, want de risico`s en gevolgen van onderdiagnostiek zijn vele malen groter en kunnen met een goede behandeling vaak worden voorkomen.




We willen dat de uitspraken van de heer Elias consequenties heeft en dat de heer Elias publiekelijk zijn excuses aanbiedt voor zijn respectloze en feitelijk onjuiste uitspraken. De heer Elias hoort zich niet te bemoeien met het medische dossier van kinderen en hun ouders. Daarvoor zijn zij onder behandeling bij specialisten, met voldoende ervaring en kennis van zaken. We gaan er daarom ook vanuit dat de overige Kamerleden de heer Elias ter verantwoording zullen roepen en dat zij stellig afstand zullen nemen van de uitspraken van de heer Elias.




De heer Elias maakt in onze ogen op een onbehoorlijke wijze gebruik van de verantwoordelijkheid die hoort bij het ambt van een volksvertegenwoordiger. Om deze reden willen wij dan ook per omgaande een persoonlijk gesprek met de heer Elias over zijn uitspraken. In dit gesprek zullen wij ouders van kinderen met verschillende diagnoses vertegenwoordigden.



Met vriendelijke groet,




Esther den Dekker

Suzan Otten-Pablos

Anne-Miek Wijnbergen

dinsdag 6 maart 2012

staking tegen bezuinigingen op passend onderwijs NU.NL

Een verslag op nu.nl De stemmingen over passend onderwijs moeten overigens nog plaatsvindenklik hier

aanbieding instemmingsmanifest

Vandaag werd het instemmingsmanifest aangeboden in de tweede kamer. Hierin o.a. opgenomen instemmingsrecht bij het ontwikkelingsperspectief, schoolkeuze, en een onafhankelijke geschillencommissie klik hier

AT5 verslag onderwijsstaking ArenA

Verslag van stadszender AT5 onderwijsstaking klik hier

Onderwijsstaking Amsterdam ArenA

Vandaag was het dan zover. Om kwart voor elf pikte ik mijn vriendin op bij de Mediamarkt en togen we naar ingang B. Het was al flink druk. Na heel wat trappen opgelopen te zijn vonden we uiteindelijk onze plaatsen recht voor het podium eerste rij. Ik heb nog nooit zo dichtbij het doel gezeten whaha! Het programma was gevarieerd en er waren allerlei forums. De bonden, schoolbesturen, leerkrachten, ouders en leerlingen. Allemaal waren we vertegenwoordigd. Zelf heb ik namens Platform Verontruste Ouders wat kunnen zeggen over onze angst en zorg, wat we als ouders willen. Altijd te kort dus ik vond wel dat ik wat had moeten zeggen dat ik niet gezegd had maar heee....voor meer dan 50.000 man/vrouw spreken is ook best lastig. Mijn vriendin (klasse-assistent en moeder van een kind op speciaal onderwijs) werd ook nog ondervraagd tot haar schrik. Ik was natuurlijk weer de enige die een supporter had meegenomen. Mooi was ook de moeder met haar zoon die de minister in de ArenA de rode kaart toonde. Haar zoon had verteld dat de begeleidster ziek was maar dat er gelukkig een andere was gekomen. Dat moeten we straks helemaal missen, zo had ze haar zoon uitgelegd. Maddy heeft een column voorgelezen, wat ik persoonlijk ook erg indrukwekkend vond. Haar zoon liep gewoon mee. Dat was een hele overwinning (Maddy is moeder van een zoon met autisme). Maar hoe moet het straks, als er geen begeleiding meer is?
Er waren ook kinderen van Heliomare. Zij boden Emile Roemer hun petitie aan in de vorm van een gevouwen vliegtuigje. Er werden ook tweets van politici als Hans Spekman, D66, Jesse Klaver, en Roemer voorgelezen. De muziek was lekker stevig dus er werd ook veel gehost. Er was zelfs een strijdlied waarbij iedereen floot.
Dit was de grootste onderwijsstaking ooit. Vooral het verlies aan begeleiding, de grote klassen, de te grote werkdruk, kwaliteit van het onderwijs en natuurlijk de absurde prestatiebeloning die van tafel moet. Elk kind telt!
Geen woord over het slechte salaris hoewel dat ook al jaren op de nullijn staat.
Het was een goede dag met een fijne sfeer.
Hoewel verwacht was het toch een domper reacties uit de Tweede Kamer te horen. De oppositie heeft zich fel verzet. Van Bijsterveldt zei de zorgen gehoord te hebben en als straks echt blijkt dat begeleiding tekort schiet neemt ze maatregelen. Tsja...als het kalf verdronken is...eerst moeten slachtoffers vallen. Elias schoffeerde ouders door ze weg te zetten als slechte opvoeders en hij haalde het oude paard maar weer eens van stal: de vermeende medicalisering. Hij stelde bovendien dat het wel los zou lopen met gebrek aan begeleiding, leerkrachten zouden in het ootje zijn genomen door de bonden en meer van dat soort lariekoek.
Beertema vindt kinderen tegenwoordig te gelukkig op school en dat moet maar afgelopen zijn. Er zit veel te veel hulp op het kind. Nou ja als je bedenkt wat hij eerder heeft gezegd over verplicht Wilhelmus verrast zo'n uitspraak ook niet echt.
De VVD heeft weer een nieuw plannetje om de achterban bezig te houden: er komt een sheriff die de bureaucratie gaat bestrijden in passend onderwijs.
Er moet nog gestemd worden, hoewel de media al beweert dat het erdoor is. Helaas ziet het daar wel naar uit.
Toch vind ik dat we het er niet bij moeten laten zitten. Er zou een soort meldpunt moeten komen voor slachtoffers van al deze bezuinigingen. Een politieke partij zou dit op moeten pakken. Er is kortom nog genoeg werk te doen! We moeten de gevolgen van de bezuinigingen blijvend onder de aandacht brengen. En wie weet volgen er nog meer acties, estafettestakingen bijvoorbeeld.
Ik zeg: wordt vervolgd!!