zondag 30 juni 2013

ervaringen jeugdzorg jeugd-ggz meenemen in de toekomst/TJO

Ouders met elkaar verbinden is het doel van Transitie Jeugdzorg Ouders. We kijken naar de toekomst en willen graag voorwaarden opstellen inzake de transitie Jeugdzorg.
Gisteren kreeg ik in mijn ogen zeer onterechte kritiek dat ik niet voor belangen van ouders zou opkomen. Ook horen wij geluiden dat wij ons voor karretjes laten spannen, bijv. de belangen van de mensen van de kinder- en jeugdpsychiatrie en hun petitie.
Vandaag is mijn woede gezakt en vandaar dit blog.

Natuurlijk komen we op voor de belangen van alle ouders! We hebben jullie ervaringen hard nodig! Ouders moeten niet tegen elkaar uitgespeeld worden en we zullen juist de verbinding moeten zoeken. We sluiten onze ogen niet voor het feit dat momenteel ouders niet de juiste zorg krijgen voor hun kind. Wel is het nu nog een verzekerd recht waar je een beroep op kunt doen. Zo horen we bijvoorbeeld verhalen over de klachtenregeling van jeugdzorg, en onjuiste of zelfs geen idicaties via Jeugdzorg voor een PGB. In een enkele regio in ons land is men verstoken van goede hulp bij het instellen van medicatie. Dat zijn signalen waar we wat mee moeten doen!

Wat we met deze huidige ervaringen kunnen doen is ze meenemen in voorwaarden die we opstellen voor de aankomende transitie. M.i. worden deze ervaringen erger i.v.m. de komende transitie. De hulp in Zwolle zou zomaar eens beter kunnen zijn dan in Amersfoort. En als straks de meneer of mevrouw achter het loket of een regisseur mag bepalen welke zorg nodig is i.p.v. een kinder- en jeugdpsychiater aan de poort, dan kun je er donderop zeggen dat teveel te licht wordt geindiceerd.
Mijn idee: verzamelen ervaringen en meenemen in de toekomst!
Ik nodig ouders dan ook uit te reageren op de site van T.J.O. en concreet te vertellen waar het nu aan schort of welke ervaringen nu goed zijn en waar u bang voor bent om te verliezen.

Dan de karretjes waar we ons voor zouden laten spannen. Dat is niet aan de orde! Wij maken ons als ouders puur zorgen om het welzijn van onze kinderen. Net als op Platform Verontruste Ouders maken we ons druk om bezuinigingen die onze gezinnen zo onevenredig hard treffen. Onze agenda mag iedereen inzien want we hebben er een en die is openbaar. Daarbij steunen we bijv. de petitie tegen de transitie door de kinder- en jeugdpsychiaters. En we zijn ook in gesprek met hen. Want hun zorgen zijn onze zorgen! Zij komen immers op voor de belangen van onze kinderen dus zoeken we daar verbinding mee. Maar natuurlijk ook met Balans en elke groep die opkomt voor kinderen met een psychiatrische stoornis al of niet met een verstandelijke beperking. Maar we handelen niet in opdracht. Waar we kunnen samenwerken in het belang van onze kinderen gaan we dat niet nalaten maar we varen vastberaden onze eigen koers.

psychiatrische patienten worden gemarginaliseerd interview v.d. Gaag VN

http://www.vn.nl/Archief/Samenleving/Artikel-Samenleving/Psychiatrische-patienten-worden-gemarginaliseerd.htm

Al een oudje maar nog steeds actueel! Van der Gaag over hoe mensen met een psychiatrische stoornis worden gediscrimineerd, als je het vergelijkt met somatische problematiek. En over de transitie Jeugdzorg en de noodzaak juist een psychiater aan de poort te hebben. Waarom een diagnose autisme en adhd vaker wordt gesteld. En nog veel meer...en alles in duidelijke heldere bewoordingen. Aanrader!

vrijdag 28 juni 2013

meneer van Rijn: denkt u nog eens heel goed na over de tien uursgrens!

Beste meneer van Rijn,

Tot mijn verbazing las ik dat de meldactie van Per Saldo niet representatief was omdat de Zorgkantoren er niet aan hadden meegedaan.
Nu heb ik zelf meegedaan aan de meldactie en ik vond mijn verhaal eerlijk gezegd best heel representatief. Voor de zekerheid stuur ik het nog een keer toe. En ik vraag u: denkt u alstublieft nog eens heel goed na over de tien-uurs regeling.

Minder dan tien uur zorg geindiceerd krijgen (let wel dit is niet hetzelfde als de zorg die daadwerkelijk nodig is en gegeven wordt) zegt niets over de noodzaak van die zorg.
Ik ben moeder van twee zonen met autisme, oudste ook ADHD. Daarnaast hebben beide mannen een licht verstandelijke beperking.
De oudste woont nu met ZZP in een begeleid wonen project van een kleinschalige woonvoorziening. Dat was trouwens nog een hele zoektocht. Instellingen voor mensen met een licht verstandelijke beperking doen niets voor mensen met autisme. En begeleid woongroepen voor autisten moeten niets hebben van een licht verstandelijke beperking. Gelukkig zijn er ook nog kleinschalige initiatieven die gewoon kijken of hij past ongeacht de beperking. Dat gaat heel goed. Wel jammer is dat het hele budget opgaat aan het begeleid wonen want het zorgen houdt namelijk niet op sinds hij daar woont. Hij heeft nog veel begeleiding en aansturing nodig vanuit huis.

Waar wij ons echt zorgen over maken is de jongste, inderdaad met een indicatie beneden de tien uur. Wij kunnen hem de extra begeleiding geven die hij nodig heeft. Dat hebben we geleerd van de Bascule. Er gaat veel tijd en energie steken in het proberen zo zelfstandig mogelijk te maken van je kind. Maar ook het helpen plannen, het maken van een dagstructuur. Er zijn als hij vastloopt en niet verder kan. Maar ook als hij overprikkeld raakt en in de paniek schiet. Helpen om sociale contacten te ondergaan. Helpen dergelijke situaties voor te bereiden. Het oefenen van allerhande situaties. Met geld leren omgaan en daarbij keuzes te maken. Het functioneren in een bijbaantje. Gebruik maken van het O.V.
Omdat al deze begeleiding is verweven in zijn en ons normale dagelijkse leven kan hij zo goed en zo zelfstandig mogelijk deelnemen aan en functioneren in de maatschappij. Er is begeleiding wanneer hij die nodig heeft. Vanuit de instelling kan het alleen volgens afspraak, niet dagelijks, en alleen tijdens kantooruren. Daarbij is er sprake van veel wisseling onder het personeel en meestal gaat het om een aantal begeleiders dus weinig continuïteit.

Nu even praktisch. Als het PGB straks wegvalt zal ik meer uren moeten werken. Dat betekent dan minder begeleiding die hij toch echt nodig heeft. Te verwachten valt dat zijn problematiek zal verergeren en misschien wel zo dat opnieuw specialistische hulp nodig is. En dat is beslist niet goedkoop. Maar los daarvan is het voor een moeder (en vader) heel moeilijk om te zien dat je kind niet de zorg krijgt die het nodig heeft, met alle gevolgen van dien.

De NVA pleit voor een levensloopbegeleider. Eigenlijk vervullen wij die rol nu. In de speerpunten van de werkgroep Door Autisme Bekeken, waar ik lid van ben, wordt nadrukkelijk gesteld dat begeleiding voor kinderen en volwassenen met autisme essentieel is, ook als dat begeleiding minder dan tien uur betreft.

Het PGB is bewezen een goedkoper alternatief voor ZIN. En natuurlijk moeten mensen bewust zijn welke zorg en begeleiding zij vragen en moet er niet in zee worden gegaan met malafide bureautjes. Maar daar zijn oplossingen voor te verzinnen.

Hoe dan ook wens ik u veel wijsheid bij uw beslissing!

Miek Wijnbergen

Slecht nieuws voor Wajongers

Alle Wajongers moeten worden herkeurd. Zij die kunnen werken krijgen vervolgens een bijstandsuitkering. Bedrijven moeten investeren in mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Een quotum is helaas niet aan de orde vooralsnog. Howel ik vraagtekens zet bij de zin daarvan. Bedrijven gaan dan mensen met een arbeidshandicap in dienst nemen omdat het moet, niet omdat ze er open voor staan. Een bijstandsuitkering betekent achteruitgang in wat er binnenkomt. Vaak hebben mensen met een beperking begeleiding nodig bij het vinden en behouden van werk. Bijv. met hulp van een jobcoach. Die begeleiding moet meer dan drie jaar inhouden, en ingeroepen kunnen worden wanneer daar bij werknemer of werkgever (of beiden) behoefte aan is. Over dat deel is Klijnsma opmerkelijk stil. http://www.nu.nl/economie/3512492/klijnsma-laat-alle-wajongers-herkeuren.html

zorgen over jeugdzorg en jeugd-ggz transitie jeugdzorg

Vandaag hoorde ik een aantal achtergronden over Jeugdzorg. Met de komende transitie moeten m.i. vooraf een aantal dingen veranderen bij Jeugdzorg.
Zo moet er een goede klachtencommissie komen. En dan bedoel ik een onafhankelijke instantie die onpartijdig is. Zoiets als de onderwijsconsulent of ombudsman maar dan voor Jeugdzorg. In de huidige situatie worden klachten behandeld door de directeur van de vestiging Jeugdzorg. Dat is zoiets als de slager die zijn eigen vlees keurt.
De klachtenregeling van de Jeugd GGZ functioneert wel goed. Ouders kunnen in het uiterste geval zelfs de tuchtraad inschakelen.
Een tweede belangrijk punt is dat als er een vermoeden bestaat van psychiatrische problematiek het kind direct doorverwezen zal worden naar een kinderpsychiatrisch centrum.
Nu heeft Bureau Jeugdzorg wel een kinderpsychiater maar stel dat er een vermoeden bestaat van autisme, of dat er sprake is van depressie of een angststoornis. Dan is langdurige behandeling nodig door de kinderpsychiater en op een behandelgroep.
Er is een goed functionerende cliëntenraad nodig.

Er is goede communicatie met ouders nodig.
Zorgen moeten helder naar voren komen, ook op schrift.
Ouders moeten duidelijk weten wat van hen wordt verwacht.
Ouders zouden ook de mogelijkheid moeten hebben voor een second opinion. Stel er wordt gezegd dat er sprake is van pedagogische onmacht. Indien ouders denken dat het eerder aan problematiek bij het kind ligt dan moeten ze de kans krijgen dit te laten onderzoeken door een deskundige. Stel dat een ouder niet instemt met het voorgestelde traject omdat de ouder autisme bij haar/zijn kind vermoed wat een andere behandeling vraagt.
Nu is het zo dat men dan een OTS aan de broek kan krijgen of een melding bij meldpunt kindermishandeling. Dan zou een tweede instantie moeten onderzoeken wie in deze gelijk heeft.

Kinderen met autisme en/of ADHD moeten meer tijd krijgen bij een IQ test. Vaak hoor je van ouders: hij weet het wel als hij maar meer tijd krijgt. Hierdoor kan hun IQ te laag ingeschat worden.

Ouders moeten recht houden op goede zorg. De huisarts kan hierin goed een adviserende rol spelen. Die kent het kind en de ouders vaak goed. Als straks iemand van de gemeente gaat bepalen wie welke zorg krijgt (en een bezuiniging is daarbij nodig!) dan vrees ik het ergste. De hulpvraag zal niet goed ingeschat kunnen worden met alle gevolgen van dien.
Juist als de hulpvraag geformuleerd wordt is het zaak mensen met expertise te laten beoordelen waar het kind het beste bij gebaat is. Met hulp van een gespecialiseerd team (orthopedagoog, psycholoog, psychiater) komen hulpvragen daar terecht waar ze horen. Zo worden kinderen eerder en juist behandeld. En wordt voorkomen dat men eindeloos te lichte hulp krijgt waardoor de problematiek alleen maar verergerd.

een moment van zwakte in het geloof blog Menno Oosterhoff Artsennet

http://www.artsennet.nl/opinie/artsen-blogs/Menno-Oosterhoff/Blogbericht-Menno-Oosterhoff/134026/Een-moment-van-zwakte-in-het-geloof.htm

Menno Oosterhoff is diep teleurgesteld na het Algemeen Overleg gisteren over de transitie jeugdzorg. Of het nu links of rechtsom gaat die nieuwe Jeugdwet gaat er komen!

Kunnen we dan helemaal niets meer?
Ik vind dat we onze zorgen blijven moeten aangeven! Praten met politici, berichten in de media. Het zal moeten gaan over de voorwaarden die aan de transitie verbonden zijn. Hoe behouden kinderen hun recht op specialistische hulp?
We moeten zeker niet ophouden met het schrijven van brieven, integendeel!
De wet moet nog door de Eerste Kamer.

Ik roep op: even laten bezinken en dan met opgeheven hoofd voorwaarts. Opgeven is geen optie. Ouders hebben de steun van de kinder- en jeugdpsychiatrie hard nodig!!

Miek

woensdag 26 juni 2013

gezocht ouders transitie jeugdzorg ouders

Beste ouders

Nieuwsuur besteed hoogstwaarschijnlijk morgen aandacht aan de transitie jeugdzorg. Wij zochten een ouder met een kind wat onder jeugdzorg of jeugd-ggz valt, bij voorkeur van een kind met autisme.
Inmiddels is een ouder bereid gevonden.
Maar mogelijk krijgen we in de toekomst meer verzoeken. Dus als ouders zich zorgen maken over de komende transitie en in de media hun verhaal willen doen dan verzoeken wij om dit kenbaar te maken aan m.wijnbergen1@chello.nl en/of angelique2811@gmail.com.

Iemand die nu een kind in de jeugdggz heeft en die zich zorgen maakt over de toekomst

Miek

dinsdag 25 juni 2013

Stapelen maar....column Miek


STAPELEN MAAR....

 

Ouders moeten straks maar afwachten welke zorg zij wel of niet krijgen. Voor je kind wil je als ouder natuurlijk de beste zorg maar die zou zo maar eens te duur kunnen zijn. Nu al zetten allerlei instanties zich in de markt. Mooie reclamepraatjes en ook nog eens goedkoper, vette kans dat de argeloze meneer of mevrouw van de gemeente daar voor gaat.

Om aan het idee te wennen noemen ze ADHD nu al een lage ziektelast waarvan de behandeling makkelijk uit de zorgverzekering kan worden gekieperd.

Wie bedenkt in godsnaam dat ADHD een lage ziektelast is? Men hoopt natuurlijk dat veel ouders dan van behandeling zullen afzien. Ja veel ouders moeten wel, het kost een lieve duit de medicatie. En de therapeut helpt je kind ook niet voor een grijpstuiver.  En in het kader van de met de transitie gepaard gaande demedicalisering kan er heel wat uitgespaard worden. Maar op de lange termijn zullen de kosten juist stijgen. Want die kinderen gaan massaal vastlopen ookal suggereert mevrouw Batstra dat we door net te doen alsof alles normaal is (normalisering ookal zo'n mooie term in de transitie), en door de kindertjes lekker te laten buitenspelen, dat allemaal wel los zal lopen.

Eenmaal vastgelopen zal zo'n meedenkende meneer of mevrouw achter het loket (of bij jou aan de keukentafel) dan alsnog specialistische hulp indiceren. Want die hebben ervoor geleerd en de problematiek is inmiddels ernstig genoeg. Helaas wordt er bezuinigd op vervoer, dus of je je kind zelf even wil halen en brengen 25 kilometer verderop. Als dat niet lukt omdat er nog twee naar school moeten is er vast wel een lieve buurvrouw, of een oude vriendin.

Het zou natuurlijk best fijn zijn als er ook gewerkt kan worden aan de fijne motoriek...of een weekendje logeren...of naar een activiteitenclubje voor kinderen met een beperking. Nou vergeet het maar! Het wordt niet meer geïndiceerd (vroeger had je ook wel onhandige kinderen die kregen ook geen fysiotherapie) het PGB waarmee je wat eigen regie over je leven had is je allang afgepakt en de activiteitenbegeleiding vindt plaats met dementerende ouderen,want dat is goedkoop, en de gemeente heeft bedacht dat het heel stimulerend werkt voor dementerenden als er een groepje kindertjes met autisme of ADHD langskomt voor een potje memory of bingo. Heel prikkelend!

Ondertussen maak je je flink zorgen want hoe moet je kind gaan werken later. De Wajong is afgeschaft en de begeleiding op de werkvloer is wegbezuinigd. In Den Haag denkt men nog altijd dat de bedrijven erg openstaan voor kinderen zoals de jouwe. Mocht je kind moeilijk plaatsbaar zijn dan is het domweg pech want daar investeert de gemeente niet in (er is immers maar een klein potje voor). Een uitkering zal niet gaan want je man werkt immers.

Of je kind nog wel het huis uit zal kunnen is ook nog maar zeer de vraag, want ook in begeleid wonen wordt enorm gesneden. Zelfstandig wonen gaat niet en voor een instelling wordt voor deze doelgroep niet meer geïndiceerd.

Dan kan het ook nog zo zijn dat je ook je (schoon)vader of (schoon)moeder in huis hebt genomen want die moeten thuis blijven wonen. En als dat niet gaat dan is de keus snel gemaakt. Of keus? In een instelling kom je alleen nog als je niet meer weet dat je leeft. Als je toch al mantelzorgt lukt dat ook nog wel. Thuiszorg bestaat niet meer hoogstens komt er nog af en toe een wijkverpleegster om de hoek kijken.

Natuurlijk zijn er ook mensen die dit allemaal niet hoeven mee te maken en dat zijn de rijke mensen met een aanleg voor graaien. Gezondheid is een kwestie van een voldoende gevulde portemonnee geworden. Ondertussen droomt de NVA verder van een levensloopbegeleider voor mensen met autisme.

 
Miek
 

vrijdag 21 juni 2013

transitie jeugdzorg....ontwikkelingen ouders in actie

Het gaat waaien in de plannen voor transitie Jeugdzorg. Ouders gaan zich roeren!
We weten steeds meer mensen ervan te overtuigen dat de toekomst van onze kinderen met de huidige plannen in gevaar komt.
Zo heeft Angelique in samenwerking met Desiree van Ouders Online een website gebouwd. Dat kunstje heeft ze helemaal in haar eentje geflikt. En natuurlijk doe ik mee want we weten dat we samen sterk staan. We zijn er trots op om te presenteren:http://www.transitiejeugdzorgouders.nl/index.html
Via de website ook een link naar onze twitter- en facebookpagina. Nog veel meer ouders moeten de petitie ondertekenen. Zet bij functie gerust moeder of vader. Zo kunnen kamerleden straks zien dat heel veel ouders zich ongerust maken over de plannen.
Menno Oosterhoff heeft een brief naar politici geschreven. Op Artsennet zijn mooie blogs verschenen van de heren Vermeiren en Oosterhoff.
Er volgen meer acties want zoals je weet als het gaat waaien kan het maar zo gaan stormen.
Daarvoor hebben we de hulp van ouders nodig. We zijn op zoek naar verhalen en ervaringen. Laat weten waar je je zorgen over maakt via de website.
Hier houden we je natuurlijk ook op de hoogte van acties, nieuws en blogs.

Momenteel zijn we druk bezig gemeenteraadsleden aan te schrijven. Zij krijgen straks Jeugdzorg op hun bordje en zullen keuzes moeten maken.
In de Telegraaf vandaag een stuk met Angelique (zie website nieuws), en morgen volgt meer.
Een open brief van Menno Oosterhoff, regionale omroepen besteden er aandacht aan. Vandaag een kort interview met Desiree op radio 1. BNR besteed er aandacht aan.

Ja het waait lekker. Lekker fris!

We zouden ook graag een logo willen voor ons initiatief. Een mooi en vooral aansprekend logo. Het mag alleen niks kosten behalve duizend keer dank. Wie oh wie kan ons helpen? (m.wijnbergen1@chello.nl)

zwangerschapspredictor voor gezinsdrama's blog robert vermeiren artsennet

21 juni 2013

'Zwangerschapspredictor' voor gezinsdrama's


Een verplichte psychologische test voor ‘probleemgezin ouders’. Recent werd het gepresenteerd als ware het een zwangerschapspredictor, maar dan voor gezinsdrama’s. Waarbij de testscore ouders als competent dan wel incompetent zou ‘kleuren’.
 

donderdag 20 juni 2013

Help!! kinderpsychiatrie gedwongen uit huis geplaatst blog Menno Oosterhoff Artsennet

Een ludieke column van Menno Oosterhoff op Artsennet over de gevaren van transitie Jeugdzorg http://www.artsennet.nl/opinie/artsen-blogs/Menno-Oosterhoff/Blogbericht-Menno-Oosterhoff/133645/Help-kinderpsychiatrie-gedwongen-uit-huis-geplaatst.htm

Vandaag in de Telegraaf een artikel over het rapport transitie Jeugdzorg. En morgen een artikel met medewerking van Angelique Bergsma van ons platform. Ik zeg lezen!!

Meer nieuws volgt...dus hou ons in de gaten!!

woensdag 19 juni 2013

Help Mee ouders: persoonlijk verhaal naar politici inzake transitie jeugdzorg

Beste ouders,
 
Wij maken ons zorgen over de toekomst van onze kinderen, met de transitie jeugdzorg die eraan zit te komen.
Jeugdzorg is geen verzekerd recht meer en het is straks aan de gemeente om te bezien welke hulp, behandeling en begeleiding jouw kind krijgt.
Wij hebben jullie hulp daarom hard nodig.
 
Hoe kunnen jullie helpen?
Dat kan op twee manieren.
Jullie kunnen persoonlijke verhalen opsturen naar de mailadressen van politici die hieronder vermeld staan.
Uit ervaring weten we dat persoonlijke emails het beste werken.
Vertel kort en bondig waar je je zorgen over maakt. Vertel bijv. wat je nu krijgt en wat nodig is en wat je bang bent te verliezen en welke gevolgen dat zal hebben.
Een tweede manier is je verhaal te sturen aan m.wijnbergen1@chello.nl of angelique2811@gmail.com dan plaatsen wij dit op dit platform in het dossier: transitie jeugdzorg; de hiaten in de jeugd-ggz. Wij zullen deze verhalen tesamen aanbieden aan de dames en heren politici.
Maar omdat kamerleden beperkte tijd en aandacht hebben is het het meest zinvol als ouders individueel hun verhaal toesturen.
 
En wat uiteraard ook kan is dit verhaal dan ook nog eens te sturen aan de verantwoordelijke wethouder van je gemeente en de gemeenteraadsleden. Deze vind je op de site van je gemeente. Het is noodzakelijk dat we dit doen als ouders. Veel politici zijn nog niet goed doordrongen van de gevolgen van de transitie. We kunnen nu gezamenlijk aan de noodrem trekken.
Het is niet voor niks dat vele psychiaters en psychologen de petitie tegen de transitie steunen.
 
Kruip dus achter je p.c. en type een brief aan:
 
 
 
m.agema@tweedekamer.nl; k.arib@tweedekamer.nl; m.azmani@tweedekamer.nl; f.bashir@tweedekamer.nl; h.beertema@tweedekamer.nl; y.berckmoes-duindam@tweedekamer.nl; v.bergkamp@tweedekamer.nl; m.berndsen@tweedekamer.nl; r.bisschop@tweedekamer.nl; b.dboer@tweedekamer.nl; HvBommel@sp.nl; d.bonis@tweedekamer.nl; l.bontes@tweedekamer.nl; M.Bosma@tweedekamer.nl; hantenbroeke@tweedekamer.nl; h.bruins-slot@tweedekamer.nl; brigitte.vdburg@tweedekamer.nl; i.dcaluwe@tweedekamer.nl; m.vdam@tweedekamer.nl; t.vdekken@tweedekamer.nl; t.vdijck@tweedekamer.nl; jasper.vdijk@tweedekamer.nl; o.vdijk@tweedekamer.nl; e.dijkgraaf@tweedekamer.nl; k.dijkhoff@tweedekamer.nl; p.dijkstra@tweedekamer.nl; r.dijkstra@tweedekamer.nl; c.dik@tweedekamer.nl; s.dikkers@tweedekamer.nl; p.duisenberg@tweedekamer.nl; A.Eijsink@tweedekamer.nl; secretariaat.elias@tweedekamer.nl; m.fokke@tweedekamer.nl; s.fritsma@tweedekamer.nl; h.vgerven@tweedekamer.nl; s.gesthuizen@tweedekamer.nl; j.geurts@tweedekamer.nl; m.dgraaf@tweedekamer.nl; d.graus@tweedekamer.nl; e.groot@tweedekamer.nl; s.gunal@tweedekamer.nl; w.hachchi@tweedekamer.nl; S.Buma@tweedekamer.nl; M.Hamer@tweedekamer.nl; m.harbers@tweedekamer.nl; P.Heerma@tweedekamer.nl; p.heijnen@tweedekamer.nl; l.helder@tweedekamer.nl; e.vhijum@tweedekamer.nl; m.hilkens@tweedekamer.nl; d.hoogland@tweedekamer.nl; j.houwers@tweedekamer.nl; m.huizing@tweedekamer.nl; l.jacobi@tweedekamer.nl; t.jadnanansing@tweedekamer.nl; pjansen@sp.nlskarabulut@sp.nl; m.keijzer@tweedekamer.nl; j.kerstens@tweedekamer.nl; j.klaver@tweedekamer.nl; j.vklaveren@tweedekamer.nl; n.klein@tweedekamer.nl; r.klever@tweedekamer.nl; r.knops@tweedekamer.nl; n.kooiman@tweedekamer.nl; w.koolmees@tweedekamer.nl; h.krol@tweedekamer.nl; a.kuiken@tweedekamer.nl; t.kuzu@tweedekamer.nl; r.vlaar@tweedekamer.nl; r.leegte@tweedekamer.nl; r.leijten@tweedekamer.nl; bart.deliefde@tweedekamer.nl; r.vdlinde@tweedekamer.nl; p.litjens@tweedekamer.nl; h.lodders@tweedekamer.nl; a.lucas-smeerdijk@tweedekamer.nl; b.madlener@tweedekamer.nl; m.maij@tweedekamer.nl; a.marcouch@tweedekamer.nl; p.vmeenen@tweedekamer.nl; a.merkies@tweedekamer.nl; Voorzitter@tweedekamer.nl; m.mohandis@tweedekamer.nl; j.monasch@tweedekamer.nl; a.mulder@tweedekamer.nl; agnes.mulder@tweedekamer.nl; h.nepperus@tweedekamer.nl; c.vnieuwenhuizen@tweedekamer.nl; h.nijboer@tweedekamer.nl; b.vojik@tweedekamer.nl; pieter.omtzigt@tweedekamer.nl; a.oosenbrug@tweedekamer.nl; f.voosten@tweedekamer.nl; p.oskam@tweedekamer.nl; esther.ouwehand@tweedekamer.nl; s.ozturk@tweedekamer.nl; a.pechtold@tweedekamer.nl; s.potters@tweedekamer.nl; rvraak@sp.nl; j.recourt@tweedekamer.nl; emileroemer@sp.nl; m.rog@tweedekamer.nl; r.deroon@tweedekamer.nl; s.derouwe@tweedekamer.nl; a.rutte@tweedekamer.nl; D.Samsom@tweedekamer.nl; c.schouten@tweedekamer.nl; g.schouw@tweedekamer.nl; a.schut@tweedekamer.nl; g.segers@tweedekamer.nl; m.servaes@tweedekamer.nl; s.sjoerdsma@tweedekamer.nl; A.Slob@tweedekamer.nl; e.smaling@tweedekamer.nl; C.vdStaaij@tweedekamer.nl; secretariaat.vandersteur@tweedekamer.nl; k.straus@tweedekamer.nl; g.tanamal@tweedekamer.nl; joost.taverne@tweedekamer.nl; Secretariaat.Tellegen@tweedekamer.nl; marianne.thieme@tweedekamer.nl; l.vtongeren@tweedekamer.nl; m.vtoorenburg@tweedekamer.nl; p.ulenbelt@tweedekamer.nl; Secretariaat.VanVeen@tweedekamer.nl; s.vveldhoven@tweedekamer.nl; t.venrooy-vanark@tweedekamer.nl; m.verheijen@tweedekamer.nl; k.verhoeven@tweedekamer.nl; r.vermeij@tweedekamer.nl; b.visser@tweedekamer.nl; r.vvliet@tweedekamer.nl; j.voordewind@tweedekamer.nl; l.voortman@tweedekamer.nl; j.c.vos@tweedekamer.nl; m.vos@tweedekamer.nl; a.a.dvries@tweedekamer.nl; aukjedevries@tweedekamer.nl; r.vuijk@tweedekamer.nl; s.vweyenberg@tweedekamer.nl; g.wilders@tweedekamer.nl; jdewit@sp.nl; a.wolbert@tweedekamer.nl; b.vtwout@tweedekamer.nl; l.ypma@tweedekamer.nl; k.yucel@tweedekamer.nl; e.ziengs@tweedekamer.nl; h.zijlstra@tweedekamer.nl
 
 

oproep aan ouders betreffende transitie jeugdzorg


 
Stuur door aan iedereen die de petitie nog niet heeft ondertekend.,
 
Wij hebben uw hulp nodig om goede zorg voor kinderen veilig te stellen.
 HET IS NIET TE GELOVEN.
De volledige geestelijke gezondheidszorg voor kinderen en jongeren (jeugd-ggz) verdwijnt misschien wel uit de zorgverzekering.
Zorg voor kinderen en jongeren met soms ernstige problemen in hun ontwikkeling.
Kinderen die:
  • psychotisch zijn
  • geen vriendjes hebben
  • autistisch zijn
  • anorexia hebben
  • niet naar school durven en al maanden thuis zitten
  • door een trauma klachten hebben
  • heel chaotisch zijn, ADHD hebben
  • dwangmatig vaak hun handen wassen tot ze kapot zijn
  • somber zijn, zichzelf beschadigen of zelfmoordplannen hebben
  • paniekaanvallen hebben
  • last hebben van vele honderden tics per dag
Problemen die niet door opvoeding komen of op te lossen zijn.
Al deze kinderen hebben straks geen recht meer op zorg die nodig is.
ONGELOFELIJK, MAAR WAAR.
De overheid wil een nieuwe jeugdwet. De gemeente wordt verantwoordelijk voor alle geestelijke gezondheidszorg voor kinderen en jeugdigen. De zorg kan per gemeente heel verschillend zijn. 
De 250000 kinderen en jeugdigen die onder behandeling zijn moeten straks afwachten hoe de gemeente de zorg heeft geregeld en of de gemeente de zorg heeft geregeld. De gemeente mag het geld ook anders besteden. Het opbouwen van een gemeentelijk apparaat gaat handen vol geld kosten. 
WAAROM?
Het doel van de nieuwe jeugdwet is:
  • minder onnodige specialistische hulp
  • betere samenwerking
  • minder medicatie
  • kostenbesparing.
Allemaal prima. Alleen gaat dat zo niet lukken. Deze wet leidt er toe dat er heel veel kennis en goede zorg voor kinderen verloren gaat.
 IS ER NOG IETS AAN TE DOEN?
De jeugdwet moet nog aangenomen worden door de Tweede Kamer.
Als u onze zorg deelt, teken dan de petitie jeugd-ggz.
http://www.petitiejeugdggz.nl/petitie/
Laat ook familieleden, vrienden en iedereen die maar kan helpen tekenen! Stuur deze mail door aan minstens twee anderen.
Duizenden andere bezorgde (groot)ouders, broers en zussen, psychologen, orthopedagogen, (kinder- en jeugd) psychiaters, verpleegkundigen, leerkrachten, huisartsen, kinderartsen en vele anderen gingen u voor.
Kunnen deze kinderen ook op uw steun rekenen?
http://www.petitiejeugdggz.nl/petitie/
 

Remko Iedema: horror of kans? transitie jeugdzorg


Horror of kans?

Dat de Jeugd-GGZ niet zit te springen om de transitie Jeugdzorg is duidelijk. Via de Sociale Media circuleren columns en petities die ware horroscenario’s schetsen. Scenario’s waarbij je wellicht met je kind naar het stadhuis moet, waar je een regisseur wordt toegewezen terwijl medicatie wordt afgepakt. Of scenario’s waarbij een paniekerig, ondeskundig ambtelijk apparaat zich ineens verantwoordelijk gesteld ziet voor specialistisch verantwoordelijk werk (en dat uit ondeskundigheid het roer omgooit). Het debat vind ik goed, de sfeer van bangmakerij die het oproept baart mij zorgen. Zorgen, omdat sommige columnisten laten vooral laten zien weinig van gemeenten af te weten en omdat integer bedoelde uitingen vast zorgen oproepen bij die mensen die daar niet op zitten te wachten. En bij sommigen heb ik het vermoeden dat ze meer met zichzelf bezig zijn dan met hun cliënt.

Tijdens een werkbijeenkomst Jeugdzorg, op locatie van Karakter, kwamen deze zorgen allemaal langs. Alle zorgaanbieders waren er, gelukkig ook een boel gemeente-ambtenaren en -bestuurders. Cultuurverschillen zaten alleen al in het taalgebruik. Waar de één het heeft over ‘patiënten’, praat de ander over ‘burgers’. Houd dat verschil even vast.

Toch was het geen bijeenkomst van zorgen. Of horrorscenario’s. Dat de sector geen warm voorstander is van de transitie was duidelijk en er werd goed over gesproken. Ook wezen sommigen op de wolligheid die omgang met gemeenten kan opleveren en het geërodeerde imago van CJG’s. Maar de energie ging pas echt stromen toen de voorzitter de kansen van de transitie ging inventariseren.

De toegankelijkheid en bereikbaarheid worden beter. Dat is de kern van de winst, zeiden sommigen. Een aantal sprekers had al gewezen op het belang van (meer investeren in) vroegtijdige diagnostiek. Ook hier biedt de transitie kansen, versterkt doordat de verkokerde financieringsstromen in één hand komen. Meer dan anderen kunnen gemeenten breder inzetten op een breed zorgveld. Bij dat laatste zat een bruggetje naar de volgende kans: gemeenten kunnen situaties integraler benaderen, wat echt voordelen oplevert voor mensen die langdurige zorg nodig hebben. Denk bijvoorbeeld aan verbindingen naar het voorkomen van schooluitval, wonen, sport, werken; hier kunnen gemeenten regie nemen op de ketensamenwerking. Regievraagstukken moet je niet bij specialisten neerleggen, zei een aantal specialisten.

Wat een aantal critici van de transitie wellicht niet weet is dat gemeenten hier al veel ervaring mee hebben. Denk bijvoorbeeld aan de opvang van verslaafden, regie op multiproblem gezinnen, de begeleiding van tienermoeders en de opvang van dak- en thuislozen. Niet zelden zijn dit mensen met ook een psychiatrische problematiek. Natuurlijk doen gemeenten dit niet allemaal zelf, dié aanname van critici klopt niet. Maar die ketenregie pakt de gemeente wel. En vervolgens worden die instellingen ingeschakeld die echt gespecialiseerd zijn, vanuit het vertrouwen in die expertise. Samenwerken op een fundament van vertrouwen in elkaar, dat is de basis.

Misschien zit het hart van de transitie in dat ene woordje. Van patiënt naar burger. Het eerste zal blijven, de transitie voegt het tweede toe. En dat is hoe dan ook winst.

zondag 16 juni 2013

vrijdag 14 juni 2013

dossier: transitie jeugdzorg; de hiaten in de jeugd-ggz 3

Ik krijg waarschijnlijk minder thuiszorg omdat ik een eigen kracht conferentie ga doen. De gemeente wil zelfs bij de conferentie aanwezig zijn. Dat wil ik niet omdat het een prive-aangelegenheid is. Ik heb een CIZ indicatie voor een PGB aangevraagd. CIZ verwees me naar de gemeente die de begeleiding zou moeten organiseren. Dat lukt niet omdat de gemeente zegt dit niet te kunnen. Dus geen begeleiding voor mijn zoon met autisme. Ik ben het zo moe, het vechten voor goede zorg. Begeleiding die hij zo nodig heeft! Ook zijn we in het leerlingenvervoer gekort terwijl de school nota bene in een andere gemeente ligt. Mijn zoon kan niet met O.V. dus zal ik hem zelf moeten brengen. Dat lijkt eenvoudig maar ik heb er nog twee met autisme. Help!

donderdag 13 juni 2013

dossier: transitie jeugzorg; de hiaten in de jeugd-ggz 2


Ik heb veel zorgen over de transitie jeugdzorg. Ik weet niet of al mijn zorgen terecht zijn. Veel is nog onduidelijk. Wat kunnen we wel en wat niet verwachten? De berichten stemmen me somber. In ieder geval is jeugdzorg geen verzekerd recht meer. Er is veel bereikt met goede hulp, behandeling en begeleiding. Niet alleen door de hulpverlening zelf, ook is ons als ouders geleerd om te gaan met de complexe problematiek van onze jongens en hoe ze te begeleiden. Daardoor doen we het nu al een tijdje zonder hulpverlening. Een zeer intensieve investering, die zich nu uitbetaald. Maar nog is het goed te weten dat als het nodig is, als er (nieuwe) hulpvragen zijn, we onmiddellijk weer een beroep kunnen doen op de hulpverlening. Een veilig idee.
Straks staan we tegenover een mevrouw achter een loket. Zij mag dan namens de gemeente bepalen of die hulpvraag wel of niet gehonnoreerd kan worden. Niet dat ze daar ervaring mee hebben.....Of ik er voor mijn lol sta: fijn laten we maar weer eens een beroep doen op de hulpverlening. Demedicalisering...dacht niet dat daar sprake van kan zijn bij oudste. Oh ja hij wil wel. En wij stiekum ook wel. Maar dat is nu nog niet aan de orde! Of ze komen bij me thuis aan de keukentafel die ik voor dat doel nog even aan moet schaffen. Laat ze maar in de zomer komen dan kan het wellicht aan de tuintafel. Wat? Of mijn vader van 78 naast mijn broer en moeder ook wat kan bijdragen aan de begeleiding? Dan moet hij in de auto stappen en anderhalf uur rijden. Dat werkt ook niet als je kind nu in de paniek schiet. De buurvrouw? Die zie ik alleen maar rennen met haar eigen kindjes van buitenschoolse opvang naar zwemles naar de oppas. En de andere buren werken alleen maar. En mijn vriendin is een beetje snel moe na haar operatie. Bij autisme is veel begeleiding nodig. Soms meer soms minder. Gaat de gemeente straks beoordelen of mijn zoon begeleid mag wonen. Of heeft de oudste geluk (want voor de nieuwe regelingen) en de ander pech (te laat geboren)? En begeleiding naar werk (want het gaat allemaal niet vanzelf, helaas gemeente...) ziet u daarvoor nog een gaatje in het budget? Tot nu toe zitten reguliere werkgevers niet op onze jongens te wachten maar wie weet kan de gemeente dat wel even regelen? Dat straks begeleiding nihil is omdat er geen geld is voor een training...Ik vrees dat er straks ontzettend veel kinderen buiten de boot vallen. En wat worden dat voor mensen die nooit hebben geleerd met hun angst om te gaan en die niet weten hoe ze hun agressie moeten reguleren? Als dat echt uit de klauw loopt is er wel hulp maar die hulp is dan te laat. Want het is heel moeilijk dat later even bij te leren als je van jongs af aan gewend bent verkeerd te reageren omdat er toen geen hulp beschikbaar was. Maar gelukkig komt er een regisseur. Die gaat mij vertellen wat ik moet doen. Als ik wat kan doen.

dossier: transitie jeugdzorg, de hiaten van de jeugd ggz! 1

Onder de titel dossier: transitie jeugdzorg, de hiaten van de jeug ggz verzamelen we ervaringsverhalen van ouders, desgewenst anoniem. Het gaat om de verhalen. Waar maken ouders zich zorgen om? Welke zorg is er nu en mag niet verloren gaan?
Het is de bedoeling een dossier te maken dat we kunnen opsturen naar politici, landelijk, regionaal, en plaatselijk. Ouders kunnen hun verhaal aan ons sturen maar zelf ook het initiatief nemen het te sturen naar bestuurders. Hoe kunt u uw verhaal inzenden? mail naar m.wijnbergen1@chello.nl of angelique2811@gmail.com of per post anne-miek wijnbergen meelbeskamp 21 1112 GT Diemen. Maak andere ouders attent op deze actie. Wij worden gesteund door de actiegroep jeugd ggz (kinder- en jeugdpsychiatrie) en teken www.petitiejeugdggz.nl

verhaal 1


Mijn verhaal is, dat onze 14jarige dochter sinds ca. 3 jaar onder behandeling is bij jeugdGGZ. Na 2 jaren behandeling bij een jeugdRIAGG nu onder behandeling bij meer specialistische jeugdpsychiatrische instelling. Vertelt eindelijk wat er met haar is gebeurd. Blijkt oa. ernstige posttraumatische stressstoornis te hebben na sexueel misbruik. Heeft onder andere serieuze zelfmoordpogingen gedaan. Stabiliseert nu op dagbehandeling voordat aan traumaverwerking kan worden begonnen. Zou desastreus kunnen uitpakken, wanneer medische zorg stopt. Dit kan niet in eigen netwerk worden opgelost en op eigen kracht. Zelfs niet in eigen regio.  Vertrouwt nu eindelijk hulpverleners, terwijl vertrouwen in diverse mensen al stevige deuken heeft opgelopen. Het gaat hier om complexe stoornissen, die in het medische domein horen en bij daarin gespecialiseerde psychiaters en psychologen. Wat als de gemeente dit straks niet of minder vergoed?? En het ipv. beter slechter gaat? Heeft gemeente hier wel verstand van? Haar toekomst hangt af van continueren huidige zorg en geleidelijk aan steeds weer meer normale leventje leren oppakken en het gebeurde een plekje leren geven. Kan nog jaren duren qua zorg en dat moet voortgezet. Wanneer zorg minder wordt, dan ben ik bang voor wellicht ernstige terugval. Nog een zelfmoordpoging zou fataal kunnen uitpakken. Ze moet echt nog langdurig behandeld en begeleid worden. Jeugdpsychiatrische behandeling is essentieel voor haar en de basis om straks weer haar leventje zoals voor haar trauma te kunnen oppakken. Ze kan nog niet naar school en moet daarom ook langduriger gebruik maken van bijv. dagbehandeling/-besteding en in combinatie met scholing. Om later weer door te kunnen gaan met haar leven. Bezuinigen hierop is terug naar af! Tot 10 jarige leeftijd een meer dan gelukkig en levenslustig kind. Nu het andere uiterste, door iets wat haar is overkomen. Haar behandeling nu stoppen of verminderen zal haar traumatische ervaringen sterk verergeren. En dat van ons als ouders.
Overigens is nu ook gebleken, dat onze dochter kenmerken van autisme heeft en daarvoor behandeld moet worden.

Svp. Houd specialistische jeugdpsychiatrie landelijk gefinancierd en zie dit als medische zorg. Geef ieder kind de recht op de beste, zo mogelijk evidence based zorg en niet "gemeente based" zorg. Laat de vrije artsenkeuze in stand. Erken, dat niet alle zorg gedecentraliseerd kan worden en ook niet moet worden. Voor een kind als het onze is het ongewenst, dat de omgeving (zolang er gestigmatiseerd wordt) haar verhaal kent. Het eigen sociaal netwerk schakelen we waar mogelijk toch wel in.
Het recht op zorg moet gehandhaafd blijven. En de medische professional (lees psychiater en psycholoog) bepalen samen met ouders/kind zorg en hebben daarin het laatste woord. Niet de gemeente(-ambtenaar). Gemeenten moeten leveringsplicht in deze krijgen.

woensdag 12 juni 2013

kinderen opsluiten...een ingezonden brief

De kalender leeftijd is 14 jaar.
Deze dag ,is ze verdrietig ,op haar been zijn schaafwonden.
Die ik krijg te zien.
Ik huil ,maar niemand ziet mijn tranen.
Ze heeft pijn ,en waarom ?
Ze is in de holding gelegd:
en daarna geïsoleerd in een time-out ruimte.
Dit is de gewone gang van zaken,als ze over haar toeren is.
Over haar toeren ,om dat ze de wereld om haar heen ,zoveel onbegrip aan
haar geeft.
De wereld die haar boosheid niet begrijpt,en niet op weten te vangen.
En ik sta machteloos ,en weet haar geen troost te geven.
Want uit mijn gezinsleven is ze verbannen.
Ik kan haar tranen niet drogen,op het moment dat ze me nodig heeft.
Haar opvoeders ,weten wat goed voor haar is.
IK HUIL MAAR NIEMAND ZIET MIJN TRANEN ,
EN HAAR TRANEN WORDEN DIE GEZIEN?
DE HOLDING EN ISOLEER DE TROOST DIE ZE KRIJGT.
IS DE CAMERA.....ZE MOET IMMERS OP RUST KOMEN.
(De prik pil werd al op haar 13 jaar gegeven)
Omdat ze bang zijn dat ze zwanger word van een vriend die ze toen en nu
nog niet had en nog niet heeft)

Defence for Children wijst erop
dat volgens internationale verdragen
 kinderen alleen als uiterste maatregel mogen worden opgesloten.
"Nederland sluit veel kinderen op"
Nederland sluit vergeleken met andere Europese landen veel kinderen op.
Ook worden kinderen in Nederland snel in een isoleercel gezet.
Dat staat in een rapport van Defence for Children.
Volgens het onderzoek neemt in alle West-Europese landen het aantal
opgesloten kinderen toe.
In Nederland is het aantal plaatsen in justitiële jeugdinrichtingen in
tien jaar verdubbeld.
In 2006 werden 4700 kinderen opgesloten.
Harder gestraft
Volgens de onderzoekers wordt er steeds harder gestraft
 en lopen kinderen in justitiële inrichtingen grote kans om slachtoffer te
worden van geweld.


http://nos.nl/artikel/68599-nederland-sluit-veel-kinderen-op.html

jose kuckelkorn

dinsdag 11 juni 2013

belangrijke oproep aan ouders!! transitie jeugdzorg


Belangrijke oproep aan ouders!

We staan aan de vooravond van een grote verandering binnen de kinder- en jeugdpsychiatrie.

De overheid is van plan deze zorg vanaf 1-1-2015 bij uw gemeente neer te leggen. Dat betekent dat het afwachten is welke hulp uw kind krijgt. Onze overheid wil demedicaliseren, ontzorgen en weer terug naar het ‘normale’. Jeugdhulp zal vanaf dan geen ‘afdwingbare hulp’ meer zijn. Wie vanaf die datum een jeugdhulpvraag heeft, zal eerst een beroep moeten doen op de eigen omgeving (eigen kracht). Kinderen met een licht verstandelijke handicap, AD(H)D en/of autisme etcetera zullen hierdoor géén professionele specialistische hulp krijgen.
 

Twee casussen ter voorbeeld


‘Gezin van der Velde heeft een dochtertje van 9 met gedragskenmerken van Asperger en ADHD. Moeder is reeds twee keer door burn-out in de ziektewet beland. Ondanks het begrip van de werkgever laat deze subtiel doorschemeren dat ze niet nog eens kan uitvallen. Moeder voelt de hoge druk van privé- en werk sterk toenemen. Haar dochtertje heeft een achterstand op de sociale ontwikkeling, het passend onderwijs is té onrustig en de kloof met haar leeftijdgenootjes wordt alsmaar groter. Haar kalenderleeftijd mag dan 9 jaar zijn, in werkelijkheid functioneert ze regelmatig op het niveau van een 5 jarige. Het gedrag thuis is inmiddels onhoudbaar. Het gezin alsook het kind lopen vast en de ouders zoeken hulp voor hun kind.’

‘Mevr. Van der Kroft is een alleengaande moeder. Zij heeft de zorg over twee kinderen waarbij de oudste zowel autistische alsook ADHD-kenmerken vertoont, de jongste de kenmerken van ADHD. De oudste is na school nooit aanspreekbaar en vrijwel dagelijks agressief. Ondanks zijn bovengemiddelde intelligentie begrijpt hij op het sociale niveau niets van wat er om hem heen gebeurt. Beide kinderen hebben grote sociale problemen met leeftijdsgenootjes.’

Hier in te zetten op preventie en eigen kracht getuigt van onkunde en onbegrip. Juist déze kinderen moeten specialistische hulp krijgen.

Noodklok luiden


Ook hulpverleners luiden reeds de noodklok. Onder andere kinder- en jeugdpsychiater Menno Oosterhoff en hoogleraar kinder- en jeugdpsychiatrie Robert Vermeiren zijn een petitie gestart  (www.petitiejeugdggz.nl) om de jeugdGGZ niet buiten spel te zetten. Beide artsen schrijven blogs op artsennet (www.artsennet.nl) inzake de transitie.

Wij, Anne-Miek Wijnbergen en Angelique Bergsma, doen een oproep aan ouders om zich te laten horen. Deze plannen pakken zeer slecht uit voor (gezinnen) met kinderen met psychische problemen. Wij hebben ouders nodig om aan te geven waar het wringt.

We moeten Nederland ervan overtuigen dat de 2e Kamer deze wet niet moet aannemen en dat wij aandringen op het tegengaan van specialistische jeugdGGZ naar de gemeentes.

U kunt zich aanmelden op m.wijnbergen1@chello.nl of angelique2811@gmail.com .