maandag 19 maart 2012

slotbrief aan dhr Elias en mw Bouwmeester

Het laatste woord…

Ton Elias wast zijn handen in onschuld en Mevr Bouwmeester nodigt ouders uit


tekst Walk of Shame
Boze ouders reageren nogmaals op dhr Ton Elias en Mevr. Bouwmeester, dit nav een brief die zij hebben mogen ontvangen van dhr Elias als reactie op hun schrijven. Het antwoord aan de ouders valt o.a te lezen op de website van dhr Elias en elders op dit blog. In zijn antwoord wijst hij alle verantwoordelijkheid voor de door hem gedane citaten af en wast hij daarmee zijn handen onschuld. Hij schijnt vergeten te zijn dat je citaten aanhaalt om je eigen standpunten te versterken. De vlieger dat hij zich dan ook achter deze citaten probeert te verschuilen gaat naar onze mening dan ook niet op. Een reactie op de uitgestoken hand van de briefschrijfende ouders is uitgebleven en een excuus maken aan ouders die hij geschoffeerd heeft daarover piekert hij niet.

Mevr Bouwmeester wil graag het gesprek met ouders aangaan. Zij stelt dat de ze zorgen over medicatiegebruik aan jonge kinderen heeft willen overbrengen. Zij heeft wel uitspraken gedaan over o.a. bijwerkingen die niet gebaseerd zijn op de feiten. Ook zij moet verantwoordelijkheid dragen voor hetgeen ze gedaan heeft. Haar optreden in nieuwsuur kan op zijn minst als stemmingsmakerij gezien worden. Zeker gezien het tijdstip, rondom het debat passend onderwijs en voor de stemmingen over de wet passend onderwijs.

De slotbrief HET LAATSTE WOORD

Geachte leden van de Tweede Kamer,


Op de eerste plaats willen wij u bedanken voor de reacties die we hebben ontvangen op onze brieven (d.d. 7 en 14 maart jl.) met betrekking tot de uitspraken van de heer Elias tijdens het debat op 6 maart jl. en het optreden van mevrouw Bouwmeester in het programma Nieuwsuur op 10 maart jl. We stellen het zeer op prijs dat GroenLinks, SP, D66 en zelfs coalitiepartner CDA hebben laten weten zich inhoudelijk niet te kunnen vinden in de uitspraken van de heer Elias. Enkel de SGP voelt zich niet geroepen om afstand te nemen van de uitingen en opvattingen van de heer Elias over ouders en kinderen met een diagnose.



In het bijzonder willen wij de heer Elias bedanken voor zijn uitgebreide reactie en het gedeeltelijk plaatsen van onze briefwisseling op zijn website. We zien het als winst dat de heer Elias in zijn reactie ADHD erkent als een ziekte. We gaan er dan ook van uit dat er flinke stappen vooruit gemaakt zullen gaan worden als het gaat om de zorg voor mensen met ADHD. We vinden het namelijk belangrijk dat álle mensen een goede behandeling krijgen met behoud van eigen regie, die past bij de liberale principes van de VVD, en van de heer Elias in het bijzonder.



Teleurstellend is wel dat de heer Elias in zijn reactie heeft aangegeven niet zelf verantwoordelijk te zijn voor zijn eigen uitspraken. Zijn uitingen zouden zijn gebaseerd op citaten van anderen en niet afkomstig zijn van zichzelf. De mensen die de heer Elias citeert verlangen echter over het algemeen allemaal terug naar het onderwijs en de opvoeding uit de jaren vijftig. Wij zijn daarom van mening dat de heer Elias deze citaten bewust gebruikt om zijn ideeën en opvattingen over opvoeding en onderwijs kracht bij te zetten, zonder verantwoordelijkheid te hoeven nemen voor zijn eigen uitspraken.



Verder spreekt de heer Elias voortdurend over overdiagnostiek en medicalisering en hier wil hij een einde aan maken 'door de rimram te slopen'. De mening van de heer Elias is echter niet gebaseerd op feiten, maar op gevoelens. Er zijn geen bewijzen voor massale overdiagnostiek, omdat dit niet is onderzocht. Deze conclusie kunnen we ook trekken over de uitspraken van mevrouw Bouwmeester, want zij lijkt een ware hetze te willen voeren als het gaat om ADHD. Door alle deskundige argumenten en feiten te negeren en door bij haar vooringenomen standpunt , wat voornamelijk is gebaseerd op een rapport van de Scientology Church, te blijven worden kinderen met ADHD en hun ouders ernstig tekort gedaan.



We betreuren het daarom ook zeer dat zowel de heer Elias als mevrouw Bouwmeester de uitgestoken hand van ouders niet willen aannemen door met ze in gesprek te gaan. Dit is een gemiste kans, omdat ondergetekenden niet alleen ervaringsdeskundig zijn, maar ook als professionals zijn betrokken bij deze bijzondere groep kinderen en hun ouders.



De heer Elias heeft inmiddels via Twitter laten weten niet van plan te zijn om zijn excuses aan te bieden. Het zou de heer Elias echter sieren als hij bereid zou zijn om over zijn schaduw heen te stappen. Ditmaal niet om excuses te kunnen accepteren, maar om zelf excuses te kunnen maken.



Met vriendelijke groet,



Esther den Dekker

Suzan Otten-Pablos

Anne-Miek Wijnbergen

NOOT de reactie van mevrouw Bouwmeester waarin zij ons uitnodigt voor een gesprek kwam na het verzenden van deze brief binnen. Wij zullen graag op haar uitnodiging ingaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten