Geachte heer, mevrouw,
Maandag 5 maart jl. heb ik een PGB-gesprek gehad. N.a.v. reacties, mede vanuit het Platform Verontruste Ouders waar ik mede-oprichtster van ben, en reacties op twitter het volgende.
Het schijnt dat mevrouw Veldhuijzen Van Zanten harde toezeggingen heeft gedaan aan budgethouders dat zij hun PGB gaan behouden.
Zelf heb ik ervaren dat er welliswaar veel begrip was voor onze situatie (ik ben moeder van twee zoons van 16 en 18 met autisme, adhd, en een licht verstandelijke beperking) maar dat er geen toezeggingen zijn gedaan. Bij de meeste anderen is dat ook niet het geval. Ik had dat ook niet verwacht. Naar wat ik begrepen heb is het straks aan de gemeenten (WMO) om zorg toe te wijzen of niet.
Zoals u wellicht zult begrijpen is ook onrust ontstaan, ook bij mezelf.
Hoe kan het dat aan bepaalde mensen toezeggingen zijn gedaan?
Hoe kan het dat de een deze toezegging wel heeft gekregen en anderen niet?
Wat moeten anderen concluderen die geen toezegging hebben gekregen?
Een van de budgethouders wil een certifcaat voor ziekenhuiszorg die zij thuis zelf kan leveren, en de staatssecretaris wil hiermee aan de slag.
Ook hier heb ik veel vragen en opmerkingen over binnen gekregen. Bijv. van ouders van autistische kinderen.
Wat is de (meer)waarde van een dergelijk certificaat?
Ouders van kinderen met autisme stellen dat zij ook specifieke zorg leveren en willen ook wel een certificaat.
Creeer je met het invoeren van zo’n certificaat geen ongelijkheid? Dat is ook een persoonlijke zorg van mij.
Wie bepaalt of je een certificaat mag of niet. Want: wat is goeie kwaliteitszorg?
Ik hoop dat u antwoorden heeft op mijn vragen.
Met vriendelijke groet,
Anne-Miek Wijnbergen
Platform Verontruste Ouders
Met deze brief probeer ik te achterhalen hoe de vork in de steel zit en wil ik mijn zorgen neerleggen. Graag jullie reacties. Ik schrijf ook een brief aan Per saldo over mijn zorgen en hou jullie op de hoogte!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten