woensdag 18 mei 2011

Om het voor iedereen duidelijker te maken...

Passend onderwijs; wat is dat nu eigenlijk? Ik hoor steeds meer in mijn omgeving dat mensen met kinderen op het gewone reguliere onderwijs denken dat ze hier niets mee van doen hebben. Sterker nog, het gaat niet om hun kind! Daar gaat het dus al mis. Hoezeer ik ook probeer om mensen duidelijk te maken dat als we het over passend onderwijs hebben, we alle kinderen die onderwijs ‘genieten’ bedoelen wuiven de mensen die de materie niet kennen het weg. Dit gaat niet over mijn kind. Dit gaat over al die kinderen die iets mankeren. Ai, foutje!

Zelfs sommige leerkrachten in het reguliere onderwijs schijnen niet te snappen wat er staat te gebeuren als Minister Van Bijsterveldt haar onzalige plan doorzet. Ik zal het nog een keer proberen duidelijk op een rij te zetten, voor iedereen, voor elk kind, voor iedere leerkracht en niet te vergeten voor iedere ouder met kinderen die onderwijs volgen, regulier, speciaal, met of zonder rugzak.
`Onze` minister wil het onderwijs op de schop nemen; iedereen moet met elkaar in een klas kunnen en bij elkaar op een school. Of je nu nergens last hebt, ingegroeide teennagels hebt, doof bent, AD(H)D hebt, wat trager bent dan je leeftijdsgenoten, een vorm van autisme hebt, een lichamelijke handicap hebt, blind bent, je niet uit je woorden kunt komen, je hoogbegaafd ben, epilepsie hebt, of meerdere vormen van dit alles door elkaar hebt of zeer moeilijk opvoedbaar bent. Noem maar iets, verzin alles erbij wat ik hier niet neer zet, (anders wordt het zo lang) al onze kinderen kunnen makkelijk bij elkaar in de klas en bij elkaar op school. De grote vraag is; klopt dat wel?

Het huidige onderwijs kampt nu al met een probleem; de klassen zijn te groot (boven de 30 leerlingen is meer gewoonte dan uitzondering), de leerkrachten komen nu al niet toe aan hun eigenlijke taak; onderwijzen in de meest simpele zin van het woord. De meeste kinderen/jongeren hebben hier weinig last van, hoewel ook hun stem niet gehoord wordt. Alleen de meest stabiele leerling komt nog daar waar hij hoort, de rest komt onder de druk van te weinig onderwijs niet op het niveau terecht waar het eigenlijk wel zou kunnen zitten. Kunnen daar de onderwijzenden iets aan doen?  Nee, naar mijn inziens niet; hoe kun je dat voor elkaar krijgen met 30 leerlingen die eigenlijk allemaal iets anders van je vragen?  Kinderen/jongeren zijn namelijk net mensen; van alle smaken wat en allemaal hun eigen persoonlijkheid. Gooi daar nog wat leerlingen met een rugzak (kinderen die om wat voor reden dan ook op een reguliere school zitten maar met wat extra begeleiding het net redden) bij en je hebt een doodnormale doorsnee klas in het reguliere onderwijs.
Wat is het plan nu? We gaan ALLE kinderen bij elkaar zetten, ook de kinderen die nu op het speciaal onderwijs zitten (en dat is niet omdat ze verkouden zijn, maar vanwege vastgestelde onderzochte problemen die het regulier onderwijs niet aankan (dat zeggen ze zelf gelukkig ook). Teken zelf het plaatje maar even uit. In de klas van 30 leerlingen komen nu ook nog kinderen/jongeren die vroeger op het speciaal onderwijs zaten omdat ze dat nodig hadden en nog steeds hebben, maar daar heeft onze minister geen oog voor. Mocht je denken dat er dan een bak aan expertise bij komt in het reguliere onderwijs; vergeet het maar; daar bezuinigt deze minister juist op, ze gooit het allemaal overboord. Het ei wat al jaren is uitgevonden wordt weggekieperd en de leerkrachten zullen het in hun eentje moeten rooien. Natuurlijk belooft de minister dat de leerkrachten bijgeschoold zullen worden maar hé, waren die mensen die het al jaren wisten nu net niet buiten gekieperd? En belangrijker; hebben de leerkrachten daar nog wel tijd voor? Nee. Natuurlijk niet, ze rennen na twee dagen heel hard weg (geef ze ongelijk), omdat ze helemaal geen weet hebben wat ze met de zorgleerlingen aanmoeten. Ken jij alle aandoeningen/syndromen/stoornissen en kun je daarmee omgaan in een klas van 30 leerlingen? Geef je dan snel op voor een baan in het onderwijs, ze kunnen je goed gaan gebruiken. Oh ja, tussendoor moet je OOK nog even een luier verschonen, een kind optillen, gebarentaal leren, zeer veel geduld hebben en vooral niet denken dat je aan massaal onderwijzen toekomt; ik bedoel, ze hebben namelijk allemaal iets anders nodig, van scheerschuim (voor de zeer laag verstandelijke leerling, die alleen motorisch iets kan met hulp), de ADHD leerling die rust nodig heeft, de motorisch gehandicapte leerling die met alles geholpen met worden, de epilepsie leerling die een insult doormaakt en ga zo maar even door. Oh ja, dan heb je ook nog de leerling die 'niets' mankeert, euh, tja, daar kom je vandaag dan net even niet aan toe.
Dus, ouders die denken dat hun kind zonder 'iets' het geweldig goed gaan doen als dit plan doorgaat, bedenk nog eens hoe jouw klas van jouw kind er uit gaat zien. Dit wordt het nieuwe 'passende onderwijs'; ook voor jouw kind.

Ouders van kinderen die iets hebben weten het allang, dit gaat nooit goedkomen en er zullen vele kinderen aan tenonder gaan, ja veel kinderen met een zorgbehoefte maar ook de kinderen zonder zorgbehoefte!
Volg dus allemaal deze site en wees verstandig, zeg nee tegen dit onzalige, onwetende, kapotmakende plan! Voor elk kind!

12 opmerkingen:

  1. Anne,

    Wat heb je dit weer geweldig geschreven!

    En beste volgers; het verhaal is akelig gebaseerd op de werkelijkheid...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, goed stuk. Laag drempelig voor iedereen te begrijpen. Dan moet de minister het toch ook kunnen begrijpen? Groetjes Chantal

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een heel goed maar helaas ook reeel stuk Anne!
    De plannen zijn ondoordacht en de minister luistert en ziet niet. Moet het dan eerst allemaal mislopen? En wie worden de dupe?
    Miek

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Passend onderwijs? Als je al wilt dat je kind onderwijs volgt in plaats van de gebruikelijke hersenspoeling, dan is de eerste vereiste dat er een ruim aanbod is in verschillende methodieken. Dan kunnen ouders pas een verantwoorde keus maken welk onderwijs het beste bij hun kind past.
    Onderwijs in welke vorm ook is een verantwoordelijkheid voor de ouders, de overheid heeft geen andere taak dan dit te faciliteren, daar betalen we ze voor!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Prima stuk, maar helaas de waarheid. Duidelijk leesbaar en begrijpbaar. Waarom moet er in Nederland telkens weer het wiel worden uitgevonden. Eerst mensen eruit en dan weer opleiden??? Het is van de zotte. Onze toekomst (onze kinderen) worden hier de dupe van.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. wat gebeurt er met de 70.000 plaatsen in het speciaal onderwijs die wel blijven bestaan? zijn die nu ineens ook allemaal weg? hier krijgt het speciaal onderwijs basisbekostiging voor. wat gekort gaat worden is 50% op de ambulante begeleiding. hier is 'n publicatie over geweest dat er 'n potje over was van 35 miljoen omdat er niet genoeg ambulant begeleiders waren. hoezo opheffen speciaal onderwijs? worden hier speciaal onderwijs en speciaal basisonderwijs door elkaar gehaald?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Je praat inderdaad over klassen van rond de 30 kinderen waar je constant bezig bent om de orde te bewaren, kinderen aan het werk te krijgen en te houden en de stof op verschillende manieren uit te leggen, zodat het voor iedereen (op hetzelfde moment, want we moeten natuurlijk wel als hele klas in exact hetzelfde tempo door de leerstof heen) te begrijpen is. Met vaak methodes en opdrachten die ik als leerkracht eigenlijk totaal onlogisch vind, maar niet zomaar kan overslaan, omdat ze anders in een volgende groep kennis missen voor hetzelfde soort opdrachten, maar dan een stapje moeilijker.

    Dan heb je soms kinderen die onrustig zijn, op elkaars lip zitten, elkaar irriteren en eigenlijk even apart moeten zitten, terwijl je al blij bent als je als leerkracht tussen de tafels door kunt manouvreren. Kinderen die heel beweeglijk zijn en in 15 minuten 's ochtends en 30 minuten 's middags al hun onrust kwijt moeten raken op het schoolplein en de rest van de dag stil moeten zitten.
    Kinderen die alle prikkels van zoveel mensen om zich heen niet aankunnen, dat uiten door te rommelen, geluidjes te maken (onrust in de klas) en als het erger wordt anderen pijn kunnen doen of steeds luider storende geluiden maken.
    Kinderen die niet zelf aan het werk kunnen gaan, die je direct na je uitleg aan het werk moet helpen, waar je eigenlijk de hele les naast zou moeten gaan zitten.
    Kinderen die in no time klaar zijn met de stof en zich rot vervelen en ook niet simpelweg te helpen zijn door ze 3 keer zoveel werk op hun bord te schuiven.
    Kinderen die sociaal minder vaardig zijn en snel ruzie krijgen en hulp nodig hebben bij het goed aangaan van contact.
    Kinderen die moeite hebben om met hun emoties om te gaan en om kleine dingen heel boos kunnen worden.
    Kinderen die te weinig aandacht krijgen (soms ook thuis) en merken dat de enige vorm van aandacht die wel te krijgen is, negatieve aandacht is en dus maar gaan zitten klieren.
    Kinderen die heel verlegen en faalangstig zijn en wat extra aandacht en hulp nodig hebben om uit hun schulp te kruipen.

    Dan heb je ook nog de 'gewone' kinderen die extra aandacht nodig hebben, omdat ze even een rotdag hebben of omdat er in de thuissituatie dingen spelen (kort, maar ook vaak genoeg langdurig). Kinderen die graag willen vertellen dat ze hun zwemdiploma hebben gehaald, een leuke vakantie hebben gehad of jarig zijn. Kinderen die bang zijn voor onweer, kinderen die (langslepende) ruzies hebben of kinderen die zich niet lekker voelen.

    Dat zijn dan de problemen op het sociaal emotionele gebied en de werkhouding. Dan heb ik het nog niet over alle verschillen wat betreft niveau van vakken. Kinderen die nog niet goed lezen (wat wel verondersteld wordt voor het goed kunnen volgen van alle andere lessen) met wie dus extra gelezen moet worden. Kinderen die dyslectisch zijn en telkens geconfronteerd worden met dictees en andere talige opdrachten (lees: bijna alles op school).

    Kinderen die moeite hebben met rekenen als geheel en eigenlijk nooit mee zullen komen met de groep waar ze in zitten. Kinderen bij wie op een bepaald rekengebied nog een kwartje moet vallen, die individuele uitleg en tijd nodig hebben, maar niet bij kunnen komen, omdat de lesmethode nu eenmaal onverbiddelijk doorgaat. Kinderen die moeite hebben om hun gedachten te verwoorden op papier, maar in gesprek wel goed uit de verf komen (waar je geen tijd voor hebt). En alle andere kinderen die moeite hebben met welk vakgebied dan ook (of soms op ongeveer alle vakgebieden). Kinderen die daardoor niet aan het werk kùnnen en uit verveling gaan lopen klieren.

    Dat is de situatie NU.
    Als je in een klas van 30 nu 2 of 3 kinderen hebt die meer aandacht nodig hebben (ongeveer elke klas tegenwoordig) is dat met moeite te doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Sommige kinderen kunnen zich totaal niet staande houden in een reguliere klas, die zie je dan verzuipen in een zee van negatieve ervaringen, zich een mislukkeling voelen en doodongelukkig zijn. Soms reageren zij dit ook af op hun omgeving, waardoor niemand in de klas aan werken en er soms onveilige situaties ontstaan.
    Deze kinderen kunnen nu, na veel, héél veel moeite, dossiervorming en onderzoeken, (omdat het speciaal onderwijs eigenlijk al te klein is voor de hoeveelheid uitvallende kinderen en dus al 'vol' zit) naar het speciaal onderwijs. Voor alle partijen eigenlijk een zucht van verlichting, niet in de laatste plaats voor de leerkracht.

    De regering wil deze kinderen zoveel mogelijk gewoon in de klas laten. Zij zeggen: de leerkrachten krijgen extra geld om te professionaliseren, zodat zij beter met deze kinderen om kunnen gaan. Dit terwijl de meeste leerkrachten prima om kunnen gaan met alle verschillende soorten kinderen. Maar een leerkracht heeft 1 hoofd en 1 paar handen en kan zichzelf simpelweg niet opsplitsen om alles tegelijk te doen. Met meer kennis van de verschillen bij kinderen creëer je niet meer TIJD om alles te doen.

    Dus nee: niet het hele speciaal onderwijs wordt opgedoekt, op de meeste scholen wordt tussen de 10 en 45% bezuinigd, wat dus betekent dat ongeveer 30% van de kinderen die in het reguliere onderwijs verzuipen, ongelukkig worden, hun leerkracht tot overspanning drijven en het werken in de klas erg moeilijk maken daar gewoon moeten blijven of weer naar terug moeten.

    En wat wordt daar uiteindelijk mee gewonnen?

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik wil Anne even bedankt voor dit artikel, ik ben een deeltijd pabostudent en ben mijn visie op passend onderwijs aan het formuleren. Door www.passendonderwijs.nl zakte mijn afkeer naar het passend onderwijs af (afkeer opgebouwd door verhalen uit mijn omgeving/op de pabo/collega's etc.), ik ben weer even scherp gesteld!

    Ik loop nu stage in een lastige wijk, waar ik ook nog 2 leerlingen met dyslectie, 2 leerlingen met diagnose in autistisch spectrum, 2 met zeer waarschijnlijk ADHD en de rest.. Een klas van de toekomst en ik kom met mijn mentor niet aan alles lesdoelen toe, orde houden en rekening houden met de onderwijsbehoeften neemt de helft van de dag in. Laat staan dat er nog meer leerlingen bij komen. Ik zie mogelijkheden bij elk kind, maar heb de expertise niet in huis om er ook maar de helft uit te halen.

    Dan mag er wel het integratiemodel bestaan waar leerlingen met (zeer) specifieke onderwijsbehoeften onderwijs krijgen in een reguliere basisschool, soms samen met kinderen zonder (zeer) specifieke onderwijsbehoeften, soms in aparte groepen en in apart lokaal en waar zij het officiële curriculum volgen voor zover mogelijk. Dus je hebt de kinderen alleen de ochtend, maar ik vraag me af of dat overal doorgevoerd gaat worden.

    Tot slot sprak ik laatst een aantal ambulant begeleiders die een oude studie op gingen pakken die niets met het onderwijs te maken heeft. Weg expertise!

    Ik ga nu gauw verder met het afstruinen van het internet op mijn visie te onderbouwen, kijken hoe ik er eind van de week over denk!

    Meester Kevin

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Kevin, deel het met je medestudenten! Is heel belangrijk! Mensen hebben geen idee!

      Verwijderen
  10. Het is voor mij duidelijk dat er 'passend onderwijs' nodig is en het verhaal wat hier geschreven is, is hier ook heel duidelijk over. Het is allemaal waar wat er beweert wordt en toch mis ik nog iets....
    Mijn verhaal: zoon met Asperger die van school verjaagd is (regulier onderwijs) en pas na een half jaar terecht kon op het speciaal onderwijs. Daar zit de hele reut aan gedragsproblemen bij elkaar in de klas. Alsof dat zo goed is (nee dus). Het niveau van onderwijs in het S.O. is schrikbarend laag! Mijn zoon zit op VWO niveau en kan niet de lessen ontvangen die hij nodig heeft om te kunnen schakelen naar het reguliere onderwijs. Hij kan zich prima afsluiten van de omgeving, kan heel goed leren en trekt zich in de regel niets aan van wat er in de klas speelt. Alleen bij onrecht wil hij zich nog wel eens uiten.
    Geen probleemleerling dus. Na 4 jaar inspanning van mijn kant om hem in het regulier onderwijs terug te plaatsen en na een jaar inspanning van het VSO die ook vindt dat ik hierin gelijk heb, krijgen wij nul op het rekest. Het regulier onderwijs wil mijn kind niet hebben, terwijl het VSO een positief advies heeft gegeven! Waar kan mijn kind heen?
    Hoe denken jullie dat dit voor mijn kind is? Ik kan je vertellen dat dit ook geen positief beeld geeft voor mijn kind. Hij voelt zich aan alle kanten afgewezen, hoort nergens meer bij, krijgt niet de kans om zich fatsoenlijk te ontwikkelen.
    Wij hebben zelfs al iemand van het ministerie van onderwijs erbij gehaald, zijn samen gaan praten bij zorgcoordinatoren van het regulier onderwijs en er is geen oplossing. OPDC in een andere regio zit vol, ander onderwijs welke is ontwikkeld voor deze kinderen in een andere regio zit ook vol. In onze regio is er geen special voorziening voor kinderen die in beide onderwijssoorten niet thuis horen. Dan zit je als ouder en als kind in de problemen. Waar blijft het 'passend' onderwijs?
    En waar is de toekomst van mijn kind? Alleen omdat hij gelabeld is, kunnen wij geen kant meer uit. Voor ons is het label 'Asperger' een drama, omdat we voortdurend last hebben van onwillige scholen!
    Het gaat volgens mij alleen maar over macht en over geld, maar het kind wordt in dit verhaal absoluut niet gezien.
    Helaas ben ik in onze regio niet de enige.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoe herkenbaar! Ook zijn sommige vakken in SVO niet meer mogelijk omdat het te duur zou zijn voor het kleine aantal kinderen. Onze zoon voelt zich buiten de maatschappij gezet en zijn kansen om weer volwaardig deel te nemen worden alsmaar kleiner. Het ergste is dat hij het zelf beseft. Hij gooit de handdoek in de ring, zet zijn dromen en passies opzij omdat hij toch niet belangrijk is en toch niet gehoord wordt.

      Verwijderen