het verhaal van Fleur

Lees hier over de begeleiding van Fleur, een meisje met een hoge intelligentie en Aspergerklik hier

witboek hulp aan mensen met een iets lager IQ

Dankzij hulp en ondersteuning die mensen met een iets lager IQ en evt. bijkomende stoornissen hebben, kunnen zij zich (weer) goed redden. In dit stuk de verhalen van een paar van deze mensen, begeleiding, en WMO medewerker. Dit witboek wordt vanmiddag aangeboden aan de tweede kamer. klik hier

mijn reactie in Volkskrant

Hoop niet dat iedereen helemaal somber wordt van mijn stukje maar het zijn reeele zorgen die bij ons leven.

Ik maak mij als ouder van twee jongens met autisme, adhd en een licht verstandelijke handicap enorm veel zorgen!
Tot voor kort zag de toekomst van onze zonen er helemaal niet somber uit. Wij hebben ondervonden dat met goeie begeleiding een hoop te bereiken valt. Natuurlijk hebben ze begeleiding nodig bij school, werk, later bij wonen, in hun leven. Maar dan kunnen ze redelijk goed functioneren. Ach, het zou wel goed komen…
Na de bekendmaking van de stapeling van bezuinigingen (Passend Onderwijs, PGB, Wajong, WSW, reintegratiemiddelen, GGZ en ga zo maar door) is onze hoop omgeslagen in verschrikkelijke angst. Onze kinderen kunnen niet zonder goede begeleiding!
Door het wegvallen van het PGB kunnen ze geen passende begeleiding op maat meer krijgen. Doordat ik meer zal moeten werken kan ik ze niet meer helpen bij het plannen van hun schoolwerk. Alleen dat al is een klein voorbeeld wat gigantische gevolgen zal hebben. Hoe moet dat op school zonder passende begeleiding. Regelmatig raken ze in paniek door ogenschijnlijk kleine voorvallen. Hoe gaat de meester of juf dat oplossen in een klas van 26 waar meerdere kinderen een diagnose hebben? Als ze op zo’n moment niet de volledige aandacht krijgen wordt angst agressie.
Wat wordt mijn rol als ouder? Ik kan niet meer dan aangeven welke school ik het meest geschikt vind voor mijn kind. Het is aan het samenwerkingsverband of ze daarnaar luisteren of niet. Maar ik als ouder weet het beste wat goed is voor mijn kind. Ik wil kunnen samenwerken met de leerkracht en de zorg, maar er is niets geregeld in de plannen voor Passend Onderwijs.
Natuurlijk protesteer ik tegen de plannen van dit kabinet. Veel ouders schijnen nog niet te beseffen wat de gevolgen zijn voor de toekomst van hun kind, of hun angst leidt tot passiviteit. Het is heel moeilijk om te gaan met de gedachte dat het niet goed komt met onze kinderen als deze plannen werkelijkheid worden.
Mensen kom in opstand, laat je horen. Dit komt niet goed! Anne-Miek Wijnbergen
Platform Verontruste Ouders (http://ouderplatformverontrusteouders.blogspot.com)
Hete Herfst (www.heteherfst.nl)

waar komen vlekjes in het onderwijs vandaan?

Waar komen die “vlekjes in het onderwijs” toch vandaan?


Het kan toch niet zo zijn dat het onderwijs al die kinderen maar als vlekjes bestempeld? Hoe komt het toch dat er ineens meer stoornissen gediagnosticeerd worden? Dat moet wel een reden hebben in de trant van financieel gewin.
De politici slaan het Nederlandse volk er mee om de oren en diverse gewaardeerde hoogleraren zijn maar al te graag bereid om in de media te verklaren dat het aantal stoornissen helemaal niet zo sterk kan stijgen.
De cirkel is rond: het onderwijs graait geld binnen door kinderen als “afwijkend” te bestempelen als ze iets te hard hoesten. Hoppa, etiket erop geplakt! Geld is binnen!

Dezelfde professoren verklaren wel dat door de veranderende normen en waarden of ingewikkelder opvoedingsvragen en/of “de maatschappij” de onderwijsuitdaging ingewikkelder wordt. En dat ervaart de man en vrouw voor de klas al enkele jaren. “Het wordt ingewikkelder, help me, ondersteun me!”.

Tja, zei de politiek enkele jaren geleden, dat kan dan wel zo zijn, maar jok je niet? Is het wel echt zo dat er “iets aan de hand is?” Bewijs dat maar eens. Wat is er dan al helemaal aan de hand met dat kind?
“Nou, niet zozeer met dat kind… maar het wordt steeds moeilijker, onderwijs geven”.
De politiek liet zich niet van het stuk brengen en eiste bewijslast dat er wat aan de hand was met dat kind. Geen bewijs dat het kind niet helemaal in orde was, dan ook geen extra hulp!
De manier van bewijzen werd zelfs voorgeschreven in een protocol dat in de jaren daarna steeds weer scherper werd bijgesteld. Een van de bewijs-eisen was/ is: “er moet een aanwijsbare stoornis zijn”.

Het onderwijs bleef protesteren: “Jullie redeneren vanuit een medisch model! Het gaat om de gehele situatie! Oók de opvoeding, de maatschappij, al die mobieltjes of zo, maar geef me nou hulp en begeleiding, want het gaat gewoon zo niet meer, zonder die ondersteuning”.
Nee, zei de politiek, die haar geest al zag dwalen; er moet een stoornis zijn!

Dús werden de leerlingen naar een psychiater gestuurd om aan de bewijslast te kunnen voldoen. Dús werden er vlekjes geconstateerd, diagnoses gesteld en etiketten geplakt. Dat alles gadegeslagen door een walgend onderwijsveld, dat zeer protesteerde tegen deze verplichte medische bewijsvoering om maar enige ondersteuning te kunnen krijgen.

“Het kan toch niet zo zijn dat er steeds meer gevlekte kinderen komen”, zegt de politiek nu. Nee, natuurlijk niet!
Maar de situatie in de klas wordt steeds moeilijker, hoe het ook komt. Met of zonder vlekjes. Die vlekjes heeft het onderwijs helemaal niet bedacht, maar de toenmalige minister of staatssecretaris! Het moest! Waarschijnlijk waren die vlekjes er altijd al, maar niemand had enige behoefte om die op te zoeken. Tótdat de minister het eiste! Geen vlekje? Dan zeur je maar wat, er is niets aan de hand! Als er geen “bewezen gestoorde” in je klas zit is er is geen hulp of begeleiding nodig.

De hedendaagse politici, gesteund door de gewaardeerde hoogleraren verbazen zich over het toenemend vlekkerig onderwijsklimaat.

Een onderwijzer, een leraar denkt helemaal niet in termen van vlekjes. Dat is ingevoerd door de toenmalige staatssecretaris van onderwijs.
Of het nou aan de opvoeding ligt, of de I-pads en mobieltjes, of aan de wereld die steeds ingewikkelder wordt, vriend en vijand zijn het daar niet over eens.
De leraar interesseert het ook geen barst of er een vlekje is. Men baalt er van dat er alleen dán begeleiding komt als er een batterij psychiaters en/of GZ-psychologen aan te pas moet komen om te bewijzen dat er hulp nodig is in de klas.
De leraar zegt alleen: hellup! Leerlingen veranderen. Ik verander mee, maar ik heb hulp nodig, begeleiding, steun.

En de politici, gesteund door gewaardeerde professoren zeggen:
“Jullie plakken maar etiketten, al die vlekjes… pfffff….. kán helemaal niet!”

Het gáát helemaal niet om die vlekjes, die diagnoses, die etiketten!
Het gaat erom dat het ingewikkelder wordt om onderwijs te geven.
Het gaat erom dat de leraar schreeuwt om hulp en begeleiding.

En de politiek reageert: “Jullie stoppen kinderen in reservaten, omdat ze een vlekje hebben”.

Om in begeleidingstermen te formuleren: de politiek snapt de hulpvraag niet. Of verdraait die bewust om naar beschuldigingen: “vlekjes, etiketten, reservaten, dat is toch te gek voor woorden”. En hoogleraren als Micha de Winter en Kees van der Wolff knikken in een onderwijsdebat op TV en dat geeft het e.e.a. ook nog eens een wetenschappelijke bodem.

Ja, het is te gek voor woorden.


Peter Mol,
Orthopedagoog

directie@recnh45.nl

Raeger autismecentrum Trouw

"Komen die foto's in de krant?" roept de achtjarige Nino verrukt uit als hij de Trouw-fotograaf ziet. Vervolgens laat Nino trots de houten treinbaan zien die hij in elkaar heeft gezet. "Gisteren heb ik er ook een gemaakt, die was wel zes meter lang", vertelt hij. En dan, van de hak op de tak: "Waar kan mijn moeder die krant eigenlijk kopen, bij de Albert Heijn?"

Nino wordt dagelijks opgevangen in het Raeger Autismecentrum dat deze week de deuren opende in de Amsterdamse wijk IJburg.
klik hier

Brief richting indicatiestellers en zorgkantoren

Langs deze weg wil ik graag even uw aandacht voor het volgende. Net als vele mensen die naar volle tevredenheid gebruik maken van de PGB regeling zult ook u op de hoogte zijn van de plannen van minister Schippers en staatsecretaris Veldhuijzen van Zanten aangaande de wijzigingen binnen de AWBZ en de PGB regeling.

Helaas bestaan er bij iedereen nog volop onduidelijkheden over al deze plannen. Twee dingen zijn op dit moment wel zeker nl dat straks 90% zijn/haar pgb gaat verliezen met de huidige plannen en dat de functie begeleiding overgeheveld moet gaan worden naar de gemeenten via het WMO. Echter hoe deze 90% straks wel de vereiste zorg moet gaan krijgen en hoe begeleidende zorg vanuit het WMO eruit moet gaan zien binnen de gemeenten is nog totaal onduidelijk. Ook het feit dat de gemeenten geen wettelijke zorgplicht kennen baart ons zorgen voor de mensen die nu nog de indicatie voor begeleiding hebben, ze hebben immers slechts een compensatieplicht.

U zult net als wij vernomen hebben dat gemeenten er niet om zitten te springen om deze wijzigingen uit te gaan moeten voeren. Ze krijgen immers minder budget en continuiteit van zorg kan op generlij wijze worden gegarandeerd. Of de eigen regie die mensen al die tijd hebben weten te bewerkstelligen via het PGB behouden blijft is ook nog maar de vraag.

Wij hoeven u niet te vertellen dat juist voor de mensen die de functie begeleiding geïndiceert hebben gekregen is de continuÏteit van deze zorg en de eigen regie over deze zorg letterlijk van levensbelang is. Immers deze twee zaken maken dat ze beter in de maatschappij kunnen participeren. Iets wat de huidige regering graag wil maar wat ons inziens totaal kapot gemaakt gaat worden omdat mensen hun leven weer moeten in gaan passen in de zorgstramienen.

Daarom vragen wij van u het volgende:

1) Voor de indicatiestellers: Leg de door het rijk alle opgelegde wijzigingen naast u neer en blijf mensen voor zorg indiceren zoals dat vandaag nog geldend is, de 90% die dadelijk geen recht meer heeft op dit pgb mag nooit of te nimmer de eigen regie over de voor hun benodigde zorg verliezen. Het is nl al jaren bewezen dat ZIN niet de benodigde zorg voor die 90% kan leveren en ook is bewezen dat men met ZIN zich weer moet aanpassen binnen de regels van de zorginstituten waardoor eigen regie totaal verloren zal gaan. Legt u vooral ook de door het rijk opgelegde wijzigingen om de functie begeleiding die nu nog binnen de AWBZ valt en niet meer geÏndiceert mogen worden binnen de AWBZ naast u neer en blijf mensen indiceren voor de functie begeleiding zolang de minister en de staatsecretaris blijven weigeren om ook voor de functie begeleiding binnen het WMO als een wettelijke zorgplicht bij wet te verankeren zodat mensen gegarandeerd blijven van de zorg waarvoor ze geïndiceerd zijn en dat de continuÏteit van deze zorg gewaarborgd kan blijven evenals de eigen regie voor deze mensen.

2) Voor de Zorgkantoren: Legt u aub alle door het rijk opgelegde wijzigingen naast u neer en ken iedereen het PGB toe binnen de normen van de regels van vandaag de dag om zo te voorkomen dat 90% van de budgethouders gedwongen worden om gebruik te maken van ZIN. Het is door de jaren heen gebleken dat ZIN tot op de dag van vandaag niet de zorg kan bieden die deze mensen nodig hebben. Eveneens is bewezen dat bij ZIN de eigen regie rondom de zorg verloren gaat omdat men zich weer moet aanpassen binnen de zorginstituten waardoor we weer een situatie gaan krijgen dat mensen hun leven moeten inpassen aan de zorg ipv zorg kunnen inpassen in hun leven. Legt u aubl ook het besluit om mensen met een indicering voor begeleiding geen pgb meer toe te kennen naast u neer. Blijf mensen vooral ook voor de functies begeleiding een PGB en de daaraan gekoppelde bedragen zoals die nu nog staan uitkeren zolang er geen wettelijke verankering komt vanuit het rijk waarin deze zorg binnen de WMO wettelijk verankert wordt zodat het recht op zorg in deze functies gewaarbortgt blijft evenals de eigen regie die mensen met een pgb voor deze functie in handen hebben.

Wij hopen dat u door in te gaan tegen de regels die minister Schippers en staatsecretaris Veldhuizen van Zanten u en ons op wil leggen er een duidelijk signaal naar het ministerie van het VWS uitgaat dat we het zomaar niet pikken wat er staat te gebeuren. Wij hopen dat u een voorbeeld neemt aan GGZ Nederland door net als hen in te gaan tegen de nieuwe beleidsregels.

We kunnen en mogen het niet laten gebeuren dat mensen de wettelijke verankering van recht op zorg op deze wijze verliezen. We kunnen en mogen het niet laten gebeuren dat door zulk drastisch gewijzigd beleid de continuïteit van zorg op het spel komt te staan. We kunnen en mogen het niet laten gebeuren dat mensen die nu eindelijk de eigen regie kunnen voeren over hun zorg die ze zo nodig hebben deze eigen regie verliezen.

We rekenen op uw steun en medewerking, laten we samen deze vuist maken voor al deze mensen die zo hard zorg middels de functie begeleiding nodig hebben.

Met vriendelijke groet,

PGB onze ZORG

Wil je zien wie de brief al heeft ondertekend en/of wil je de brief zelf ondertekenen?

Kijk op dan op www.facebook.com voor meer informatie!

'Gehandicapten zijn terug bij af'

Frans Huijsmans sluit zich binnenkort, samen met nog zo'n vijftien andere gehandicapten die zich hebben verenigd in de actiegroep Terug naar de bossen, op in de bossen.

Met het terugtrekken in de periferie van de samenleving – waar en wanneer mag niet bekend worden – wil de Dorstenaar protesteren tegen het voorgenomen beleid van het kabinet-Rutte, waarin in zijn ogen mensen met een beperking er nog eens verder op achteruitgaan. "Rutte is uitgenodigd om de poort achter ons te sluiten. Net zoals vroeger."

Huijsmans, zelf vanaf zijn middel verlamd, zat begin jaren zeventig vier jaar op het Sint Maartensinternaat bij Nijmegen. "Op dat moment de enige plek waar gehandicapten havo-onderwijs konden krijgen", kijkt hij terug. "Dat lag in de bossen en werd geleid door religieuzen. De afgelopen tientallen jaren is de emancipatie van mensen met een beperking flink gegroeid, maar als dit doorgaat, zijn we terug bij af. Ook ik zal er financieel op achteruitgaan."

Het voormalig SP-raadslid (54) kijkt terug op de tijd waarin hij opgroeide. "De wereld zat toen anders in elkaar dan nu. In die tijd was het al heel wat als iemand met een handicap op een normale school zat. Destijds hebben we een actiegroep opgericht om te protesteren tegen de bouw van een cultureel centrum in Nijmegen dat niet of nauwelijks toegankelijk was voor gehandicapten. De groep bestaat nog steeds in de vorm van het gehandicaptenplatform. De maatregelen rond het persoonsgebonden budget (pgb) zijn de druppel. Iedere flexibiliteit en eigen verantwoordelijkheid verdwijnt. En er is zo lang voor het pgb gevochten. Iedereen kan zijn leven zelf inrichten, maar je raakt de regie kwijt als dit doorgaat."

Terug naar de bossen ontving in anderhalve week tijd al 2.500 reacties, verhalen en adhesiebetuigingen. Donderdag liet de groep zich horen in de Tweede Kamer tijdens een hoorzitting over de gevolgen van de voorgenomen bezuinigingen.

Bron: bndestem.nl 

Meer info? www.terugnaardebossen.nl
Klik hier om de petititie te ondertekenen!

Per Saldo: PGB-maatregel kost 650 miljoen euro

De afschaffing van het persoonsgebonden budget (PGB) in de AWBZ levert geen bezuiniging op, maar betekent een kostenverhoging van ruim 650 miljoen. Dit becijfert de vereniging van budgethouders

Onbehoorlijk bestuur

Per Saldo reageert hiermee op plannen van het kabinet, die via de media naar buiten zijn gekomen. Volgens Per Saldo is de drastische inperking van het pgb, die nu in de maak is, een voorbeeld van onbehoorlijk bestuur. Per Saldo wijst in dit verband op de toezegging van staatssecretaris Veldhuijzen van Zanten om het pgb wettelijk te verankeren.

Meerkosten

Daarbij bewijst een rekenexercitie volgens Per Saldo dat een dergelijke maatregel uiteindelijk de kosten van de AWBZ juist opdrijft. Dit komt volgens de vereniging van budgethouders vooral door de meerkosten van zorg in natura. Volgens Per Saldo liggen die met jaarlijks gemiddeld 16.500 euro per persoon ruim 4500 euro hoger dan wanneer zorgvragers zelf inkopen met een pgb. Naar verwachting zal 8 procent van de budgethouders afzien van AWBZ zorg wanneer het pgb verdwijnt.


Inkoopvoordeel

Deze macrobesparing van zo´n 155 miljoen euro weegt echter niet op tegen de meerkosten van 537 miljoen euro bij omzetting naar zorg in natura. Bovendien verdwijnt volgens het inkoopvoordeel van het pgb. Volgens Per Saldo wordt zo´n 15 procent van het pgb budget door scherp inkopen niet uitgegeven om vervolgens terug te vloeien naar de AWBZ. Alles bij elkaar komt Per Saldo tot een kostenverhoging van 650 miljoen euro.
 

Conservatieve berekening

`Bij deze berekening is slechts in beperkte mate rekening gehouden met toeslagen voor gespecialiseerde vormen van zorg´, aldus Per Saldo. ´Dit is dus een uiterst conservatieve berekening.´ Per Saldo wijst ook op andere kostenverhogende aspecten, zoals de lagere eigen bijdrage bij zorg in natura en het feit dat een aanzienlijk aantal budgethouders bij zorg in natura niet meer in staat zullen zijn hun baan aan te houden.

Bron: Per Saldo

Rutte is trots...(Bla bla, bla!)

Loyaal, trouw en een handicap

Gisteren ontstond er wat misverstand over de vraag of werkgevers nu wel of niet zitten te wachten op medewerkers met een handicap. Kortgeleden meende staatssecretaris Paul de Krom dat werkgevers naar hen uitzagen vanwege de krimpende arbeidsmarkt.

Gisteren leek het of Greet Prins van Philadelphia die opvatting lijnrecht tegensprak. Woordvoerder Sander Kladde van de stichting Philadelphia laat weten dat de zaak ingewikkelder in elkaar zit. “Mensen met een handicap kunnen heel loyale en trouwe medewerkers zijn. Bij een krimpende arbeidsmarkt kunnen zij voor werkgevers zeker veel soelaas bieden. Maar zij hebben daarbij wel ondersteuning nodig en begeleiding. Het gaat bij ons vooral om mensen met een verstandelijke handicap. Als zij die begeleiding niet krijgen, wordt het werken voor hen te moeilijk. Juist die begeleiding valt nu uit de AWBZ weg.”
In de toekomst gaat het dus van de welwillendheid van de gemeenten afhangen of die begeleiding er wel komt. Ongetwijfeld zal dat een vrucht zijn van de prioriteiten die elke afzonderlijke gemeente stelt. Dat één en ander tot bezuinigingen gaat leiden, is maar helemaal de vraag. Als de gemeente begeleiding biedt, zal dat ook niet gratis gaan. Komen de mensen helemaal niet aan het werk, dan zal dat weer tot andere kosten leiden. Al met al is de opbrengst van de maatregel heel discutabel.


Bron: Thuiszorgnieuws