De twee, (ja, u leest het goed 2) epilepsiescholen die ons land rijk is dreigen te verzuipen als Minister van Bijsterveldt haar plannen doorzet.
De leerlingen (zo'n 700) dreigen de dupe te worden van de voorgenomen bezuinigingen in het onderwijs. Daarnaast geven deze twee scholen ook nog ambulante begeleiding aan scholen waar kinderen op zitten die wel epilepsie hebben, maar om wat voor reden dan ook op een andere school zitten.
Mocht je denken dat het allemaal wel meevalt met die epilepsie, dan heb je het mis. Iedereen kent het wel het stereotype epilepsieverhaal; schuimbekkende mensen die neerkwakken op de grond, gekke bewegingen maken en na een tijdje weer geheel gedesoriënteerd de wereld in staren.
Is dat de epilepsie die de meerderheid van alle kinderen heeft? Nee. Zitten alle kinderen met moeilijk of niet behandelbare epilepsie op één van de twee scholen voor epilepsie? Wederom is antwoord nee. Waarom niet, zul je denken. Stomweg omdat er maar twee van deze scholen in Nederland zijn en deze scholen voor ouders en kinderen veel te ver weg zijn.
Hebben niet meer kinderen met epilepsie de expertise nodig dan die op de twee epilepsie scholen voor handen is? Ja. Maar niet getreurd, ook deze kinderen worden snoeihard aangepakt, omdat ze vaak toch al op de één of andere manier in het speciaal onderwijs zitten of een rugzakje hebben voor de broodnodige ondersteuning.
Men weet weinig tot niets van epilepsie in het reguliere onderwijs (niet gek, ze hebben hun handen al vol aan een klas met 30 kinderen), maar ook op het speciaal onderwijs is epilepsie vaak niet zo bekend en wordt er niet mee omgesprongen op een manier zoals het eigenlijk zou moeten.
Neem nu mytylscholen. Scholen voor kinderen met een motorische beperking, handicap, het is maar hoe je het wil noemen. Tweederde (ja, 2/3) van deze kinderen hebben epilepsie. Dat komt vaak door hersenletsel waar de motorische beperking mee begon. Als kind met hersenletsel heb je heel veel kans om extra in de prijzen te vallen en er nog een kwaal bij te krijgen. Epilepsie is er daar één van.
Voor deze epilepsie krijgen ze medicatie die de broodnodige bijwerkingen hebben. Is dan de epilepsie onder controle? Ook daar moet ik je in teleurstellen; vaak niet. Natuurlijk zijn er kinderen die het prima doen met medicatie en alleen last hebben van de bijwerkingen (ach, dat verwaarlozen we gewoon even, van sociaal emotionele bijwerkingen, leerachterstanden en andere bijwerkingen die ik niet eens wil noemen, omdat het geen horror verhaal moet worden)
Dan heb je de kinderen nog die gewoon nooit helemaal epilepsievrij zijn. Nee, ze kwakken niet meer schuimbekkend op de grond, dankzij een hele rits medicatie, maar houden er vele kleine aanvalletjes per dag aan over. Elke dag tig keer er even niet bij zijn, even je hersens op slot, waardoor je de helft van de wereld niet meekrijgt en dus OOK niet het onderwijs. Deze kinderen konden voordat ze epilepsie kregen misschien wel havo of vwo gaan doen. Nu zitten ze op een niveau van een moeilijk lerend kind, stomweg omdat de helft van de dag aan hen voorbij trekt zonder dat ze het in de gaten hebben.
En dat, juist die scholen waar zo veel expertise is, waar zoveel te halen valt, ook voor andere scholen wil onze minister afschaffen. Weer een groep kinderen die geen enkele kans meer maken om iets van hun toekomstideeën te realiseren.
Marja, je wordt bedankt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten