dossier: transitie jeugdzorg, de hiaten van de jeugd ggz! 1

Onder de titel dossier: transitie jeugdzorg, de hiaten van de jeug ggz verzamelen we ervaringsverhalen van ouders, desgewenst anoniem. Het gaat om de verhalen. Waar maken ouders zich zorgen om? Welke zorg is er nu en mag niet verloren gaan?
Het is de bedoeling een dossier te maken dat we kunnen opsturen naar politici, landelijk, regionaal, en plaatselijk. Ouders kunnen hun verhaal aan ons sturen maar zelf ook het initiatief nemen het te sturen naar bestuurders. Hoe kunt u uw verhaal inzenden? mail naar m.wijnbergen1@chello.nl of angelique2811@gmail.com of per post anne-miek wijnbergen meelbeskamp 21 1112 GT Diemen. Maak andere ouders attent op deze actie. Wij worden gesteund door de actiegroep jeugd ggz (kinder- en jeugdpsychiatrie) en teken www.petitiejeugdggz.nl

verhaal 1

Mijn verhaal is, dat onze 14jarige dochter sinds ca. 3 jaar onder behandeling is bij jeugdGGZ. Na 2 jaren behandeling bij een jeugdRIAGG nu onder behandeling bij meer specialistische jeugdpsychiatrische instelling. Vertelt eindelijk wat er met haar is gebeurd. Blijkt oa. ernstige posttraumatische stressstoornis te hebben na sexueel misbruik. Heeft onder andere serieuze zelfmoordpogingen gedaan. Stabiliseert nu op dagbehandeling voordat aan traumaverwerking kan worden begonnen. Zou desastreus kunnen uitpakken, wanneer medische zorg stopt. Dit kan niet in eigen netwerk worden opgelost en op eigen kracht. Zelfs niet in eigen regio.  Vertrouwt nu eindelijk hulpverleners, terwijl vertrouwen in diverse mensen al stevige deuken heeft opgelopen. Het gaat hier om complexe stoornissen, die in het medische domein horen en bij daarin gespecialiseerde psychiaters en psychologen. Wat als de gemeente dit straks niet of minder vergoed?? En het ipv. beter slechter gaat? Heeft gemeente hier wel verstand van? Haar toekomst hangt af van continueren huidige zorg en geleidelijk aan steeds weer meer normale leventje leren oppakken en het gebeurde een plekje leren geven. Kan nog jaren duren qua zorg en dat moet voortgezet. Wanneer zorg minder wordt, dan ben ik bang voor wellicht ernstige terugval. Nog een zelfmoordpoging zou fataal kunnen uitpakken. Ze moet echt nog langdurig behandeld en begeleid worden. Jeugdpsychiatrische behandeling is essentieel voor haar en de basis om straks weer haar leventje zoals voor haar trauma te kunnen oppakken. Ze kan nog niet naar school en moet daarom ook langduriger gebruik maken van bijv. dagbehandeling/-besteding en in combinatie met scholing. Om later weer door te kunnen gaan met haar leven. Bezuinigen hierop is terug naar af! Tot 10 jarige leeftijd een meer dan gelukkig en levenslustig kind. Nu het andere uiterste, door iets wat haar is overkomen. Haar behandeling nu stoppen of verminderen zal haar traumatische ervaringen sterk verergeren. En dat van ons als ouders.
Overigens is nu ook gebleken, dat onze dochter kenmerken van autisme heeft en daarvoor behandeld moet worden.

Svp. Houd specialistische jeugdpsychiatrie landelijk gefinancierd en zie dit als medische zorg. Geef ieder kind de recht op de beste, zo mogelijk evidence based zorg en niet "gemeente based" zorg. Laat de vrije artsenkeuze in stand. Erken, dat niet alle zorg gedecentraliseerd kan worden en ook niet moet worden. Voor een kind als het onze is het ongewenst, dat de omgeving (zolang er gestigmatiseerd wordt) haar verhaal kent. Het eigen sociaal netwerk schakelen we waar mogelijk toch wel in.
Het recht op zorg moet gehandhaafd blijven. En de medische professional (lees psychiater en psycholoog) bepalen samen met ouders/kind zorg en hebben daarin het laatste woord. Niet de gemeente(-ambtenaar). Gemeenten moeten leveringsplicht in deze krijgen.