300 miljoen ombuigen
De avond wordt geopend met een voorbeeld van een 12-jarige autistische jongen die nu al 6 maanden thuis zit. Een intelligente jongen die op geen enkele manier onderwijs krijgt. Ferrier geeft direct aan dat hier iets aan gedaan moet worden. "Alle talenten in Nederland zijn nodig. Middels een zorgplicht en een samenwerkingsverband kan dit worden opgelost. Het blijkt dat momenteel het geld dat er voor (speciaal) onderwijs is niet juist wordt uitgegeven. Middels een grotere effectiviteit kunnen we 300 miljoen euro ombuigen. Uit mijn gesprekken met het veld blijkt dat dit bedrag niet het probleem is, maar de vaart waarmee de bezuinigingen en de invoering van passend onderwijs moesten worden ingevoerd. Daarom heeft de minister de bezuinigingen ook één jaar uitgesteld."
Bevoorwaarden van docenten
Toine Janssen reageert met dat hij als bestuurder bezig is met zijn docenten te bevoorwaarden; het voorzien in voorwaarden voor goed functioneren. “Hierbij is elke euro nodig en met een bezuiniging van 300 miljoen euro, waardoor er veel ambulante begeleiders verdwijnen, kan ik niet meer voldoen aan de voorwaarden voor het goed functioneren van docenten.” Dirck van Bennekom vult dit aan met dat iedereen de doelstellingen van passend onderwijs heel mooi vindt. Alleen 300 miljoen bezuinigen is onverantwoord veel. Het zijn omgerekend 5000 à 6000 arbeidsplaatsen die verdwijnen, dit zijn ambulant begeleiders maar ook docenten. Albert Boelen geeft aan dat er door deze bezuinigingen helemaal geen passende plek komt. Het gevaar dreigt zelfs dat er juist geen plek meer is voor leerlingen die extra begeleiding nodig hebben. Ferrier reageert met dat ze weet dat het gevolgen heeft, echter wegen deze gevolgen op tegen wat er gewonnen wordt. “Om deze 300 miljoen door te voeren moet de hele structuur worden aangepast; er zal efficiënter moeten worden gewerkt.” Gespreksleider Will Tinnemans vraagt wie er in het publiek overtuigd is, twee mensen steken hun handen op. Tinnemans vraagt aan Ferrier of zij het dan dus beter weet dan de professionals uit het veld. Ferrier: “Natuurlijk weet ik het niet beter. Daarom heb ik ook veel werkbezoeken en uit deze werkbezoeken blijkt dat heel veel instellingen wel denken dat er 300 miljoen bezuinigd kan worden. Ze geven aan dat als ze zelf het onderwijs en de zorg kunnen organiseren, ze efficiënter, goedkoper en beter werk kunnen leveren.”
Stapeling van problemen
Van Bennekom geeft aan dat ook niet ontkend wordt dat het beter kan. “Een probleem van hervormingen in het onderwijs is dat er telkens geïsoleerd wordt gekeken naar onderdelen van de onderwijssector. Nu is het het speciaal onderwijs, laatst waren het de docenten die allemaal een mastergraad moeten hebben en de profielen die weer moeten veranderen. Het is een hele lijst van allerlei hervormingen die los van elkaar misschien wel draaglijk lijken, maar bij elkaar is het gewoon te veel gevraagd van de docenten. Probleem is dat er niet gekozen kan worden door de docenten in wat ze wel of niet willen doen. Het wordt ze opgedragen, net zoals dat het passend onderwijs ze wordt opgedragen.” Ferrier geeft aan dat juist de samenwerkingsverbanden ruimte moeten creëren zodat de docenten en scholen goed kunnen blijven functioneren. Albert Boelen waarschuwt dat "zonder een brug tussen het speciaal onderwijs en regulier onderwijs deze samenwerkingsverbanden niet kunnen functioneren. Deze brug wordt gevormd door de ambulante begeleiders." Ferrier reageert met dat deze brug schijnbaar niet functioneert en er dus een andere brug gevormd moet worden. Toine Jansen spreekt zijn verbijstering uit. “Het lijkt wel alsof het niet aankomt. U dwingt mij passend onderwijs in te voeren, maar wel met fundamenteel minder geld waardoor een groot deel van de expertise die ambulant begeleiders hebben verloren gaat. Er is geen ruimte om dit op te vangen. Soms krijg ik het gevoel dat men niet meer wilt investeren in kinderen die niet economisch gaan renderen. ” Albert Boelen geeft aan dat het ook om een stapeling van bezuinigingen gaat die specifiek leerlingen uit het speciaal onderwijs raken. “Veel van de leerlingen uit het speciaal onderwijs gaan werken in de sociale werkplaats en krijgen de Wajong, hier wordt nu ook op bezuinigd.” Ferrier geeft aan dat ze dit meeneemt in haar debat met minister van Bijsterveldt-Vliegenthart. “Dat de 300 miljoen ombuiging gaat gebeuren staat vast, echt hoe ze het gaan doen moet nog bepaald worden. In deze zoektocht moet goed geluisterd worden naar het veld.”
Ouders en professionals nemen samen het initiatief
Het debat wordt vervolgd nadat Ferrier is vertrokken. Vanuit het publiek wordt door Hanneke Laarakker (zelfstandig adviseur op het gebied van intervisie en ervaringsdeskundige) aangegeven dat ze er weinig vertrouwen in heeft dat de bestuurders een oplossing vinden voor het passend onderwijs. “Er moet anders gedacht worden in de onderwijssector en dat vergt creatieve oplossingen. Men moet meer gaan omdenken; problemen veranderen in mogelijkheden. Je hebt echter wel geld nodig om dit te doen.” Albert Boelen vult aan dat er inderdaad out-of-the-box gedacht moet worden. Vanuit het publiek geeft Hanneke Laarakker aan dat het haar mooi lijkt als er een netwerk wordt opgezet waarin mensen in de avonduren plannen maken voor hoe het beter kan in het onderwijs. Dit plan wordt door het publiek beaamd en vanuit het publiek neemt iemand de taak op zich dit op te zetten. Ter afsluiting van het debat geeft Dirck van Bennekom aan dat het ook goed zou zijn als ouders worden vertegenwoordigd in het bestuur van bijvoorbeeld het samenwerkingsverband in Nijmegen. Hij biedt dan ook aan dit te gaan realiseren.
Bron: Lux-Nijmegen.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten