 |
| Foto gemaakt door iemand met autisme (zonder speciale interesse in flora) |
Sommige docenten zijn al erg blij met de uitzonderlijke leergierigheid van leerlingen met autisme. In het geheel zijn mensen met autisme zo op details gericht dat een 'zesjescultuur' niet snel tot hen door zal dringen. Misschien dat ze niet willen opvallen en er af en toe even aan meedoen. Maar in het algemeen wordt er uit vrije wil erg hard gewerkt. Gewoon uit interesse, ze kunnen het niet nalaten. Vergaande specialisatie is hun kracht. Theoretische scholing is erg belangrijk, omdat een aantal jongeren met autisme handvaardigheid niet goed beheersen. Ze zullen later theoretisch bezig moeten zijn.
Voor degenen met autisme die het reguliere onderwijs hebben overleefd - ik ken de ouders van een aantal van deze enorme doorzetters - wacht een universitaire opleiding met diepgaande specialisatie. Maar dat moet er ook af van de regering. Na bezuiniging op passend onderwijs weer een blokkade voor mensen met autisme in de samenleving. Nergens voor nodig. Je kunt brede opleidingen maken voor mensen die dat nodig hebben om te kunnen kiezen, en vroege specialisatie voor mensen die (soms al vanaf hun kleutertijd) weten wat ze willen. Dat komt bij autisme vaak voor.
Men is in deze samenleving hard bezig een eenheidsworst te maken van mensen. Wie daartoe behoort krijgt beleid dat op hem/ haar is afgestemd. En dan maar verbaasd zijn over uitval....
Overigens lijken autisme en diepere kloven tussen talent en gemis vaak iets van deze tijd. Ik nam dit soort trekken ook bij een paar mensen uit vorige generaties al waar. Maar voor wie denkt dat het nieuw is: Vroeger waren we erg verzuild en aan plaats gebonden. Met mijn moeder heb ik het er vaak over hoe mensen van een bepaalde kerkelijke richting enigszins op elkaar lijken. Dat kan cultuur zijn, maar ook een kwestie van genetisch materiaal dat zich niet zo erg verspreidt. Met iemand die in het hele land werkt heb ik het er vaak over hoe karaktertrekken soms overeenkomen in bepaalde streken. Mensen mengen zich nu veel meer. Als men dus klaagt dat er nu meer bijzondere kinderen zijn, moet men ze ook kans geven. Dat ze drukker zijn, kan ook komen omdat al in 'mijn' tijd vis werd afgeraden tijdens de zwangerschap (milieu). Autisme komt ook vaker voor bij oudere vaders, hoewel mijn man pas 30 was toen ons kind werd geboren. Hoe dan ook, laat kinderen die net even 'anders' zijn niet in de steek.
Dit keer dus niet op de knieën voor investering met geld, maar voor universiteiten. Met een vriendelijk verzoek om ook nog een aantal studies met specialisatie in een vroeg stadium in stand te houden. Een aantal van uw briljantste studenten vaart er wel bij. En let op, mensen kunnen ook enkele autistische trekken hebben zonder dat ze problemen hebben. Dus ook uw 'gewone' studenten kunnen neigen tot vergaande specialisatie.
Ter illustratie van wat autisme inhoudt voeg ik een foto bij, gemaakt door iemand met autisme. De focus ligt zeer sterk op details. Laten we daar als samenleving ons voordeel uit halen! Geef alle variaties van mensen een kans!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten