zaterdag 25 februari 2012

waarom meedoen acties 6 een 22 maart

Op 6 maart is de grote onderwijsmanifestatie tegen de bezuinigingen op passend onderwijs in de Amsterdam Arena (kijk voor actuele informatie o.a. op de site van AOB). Onze kinderen komen in de knel door deze bezuinigingen. Zij moeten meedraaien op het regulier onderwijs terwijl er minden handen in de klas zullen zijn. De ambulante begeleiding wordt wegbezuinigd, maar ook worden leerkrachten ontslagen. De klassen worden groter. Van een leerkracht wordt verwacht dat hij of zij kennis heeft van diverse diagnoses en hiernaar te handelen. Het is niet reeel te verwachten dat een leerkracht hier voldoende op toegerust zal zijn. Elk kind is weer anders maar ook ontbreekt het aan tijd en aandacht en aan begeleiding. De poorten naar het speciaal onderwijs gaan dicht. Ook daar worden de klassen groter en is er gebrek aan goede deskundige begeleiding. Het is logisch dat de leerkrachten en schoolbesturen gaan staken maar natuurlijk is het ook nodig dat ouders hun stem laten horen! Als de school staakt kan het kind mee. Kom zoveel mogelijk. Nietsdoen helpt niet. En het voelt goed om solidair te zijn. Leerkrachten twijfelen soms omdat het zou voelen alsof ze de kinderen in de steek laten. Ik zeg het is een dag. En straks worden de kinderen inderdaad in de steek gelaten. Namens de kinderen kun je op deze manier voor hun belangen opkomen!

Op 22 maart a.s. is op het Malieveld Den Haag een grote actie in het kader van de Wet Werken Naar Vermogen. Het is van belang dat ook scholen hieraan meedoen, omdat zij ook te maken hebben met een doelgroep die straks begeleiding nodig heeft bij werken. Door deze wet worden nu al veel werknemers van de sociale werkplaats ontslagen. Dat worden er meer en meer. Wij horen berichten dat werkmeesters ontraden mee te doen aan de staking. Dat is puur machtsmisbruik wat ons betreft. Deze mensen moeten weten wat hun boven hun hoofd kan hangen, wat de gevolgen zijn van deze nieuwe wet. Wajongers verliezen begeleiding naar werk omdat daar op bezuinigd wordt. En dat terwijl die begeleiding zo essentieel is. Jong gehandicapten worden weer financieel afhankelijk van hun ouders. Ze verliezen hun Wajong omdat een of beide ouders werken (huishoudinkomentoets). Misschien is je kind nog klein maar als jij verwacht dat het later begeleiding nodig heeft bij werk kom ook! Het is van belang dat we er staan met zijn allen. De Krom beweert doodleuk dat er geen sprake is van ontslagen (die nu al een feit zijn!), en hij vindt dat we moeten denken in mogelijkheden. Onze kinderen willen graag een kans op de arbeidsmarkt. Maar er moet een mentaliteitsverandering plaatsvinden op de arbeidsmarkt. Het moet gewoon worden gehandicapten in dienst te hebben en ze te begeleiden. Veel van deze mensen hebben talenten maar vaak is het zo dat ze de kans niet krijgen. Door begeleiding te ontzeggen en bijkomende bezuinigingen zoals het PGB krijgen deze mensen niet dezelfde kansen. Dat heet volgens mij discriminatie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten