vrijdag 24 februari 2012

tv uitzending studenten Hogeschool van Amsterdam

Afgelopen donderdagmiddag was ik te gast in een televisieuitzending van de Hogeschool Van Amsterdam. Ik was daar met de directeur van een nachtclub, voormalige IT, over manieren om gehoorschade te beperken en een kunstenares die beelden en foto's maakte met als thema mode. Er werd een filmpje vertoond van de schrijfster van het boek Gewoon?! Passend?! Onderwijs?! Zij is van mening dat het passend onderwijs beter georganiseerd moet worden, en dat de samenwerkingsverbanden niet straks allemaal het wiel opnieuw moeten gaan uitvinden. Ik zat er meer met de insteek te vertellen over de impact van passend onderwijs. Veel mensen weten nog altijd niet precies wat het is passend onderwijs, laat staan welke gevolgen de bezuinigingen zullen hebben. Dat bijv. de begeleiding en daarmee expertise weg gaat vallen. Dat leerkrachten wellicht spoedcursusjes krijgen autisme en adhd maar dat de aanpassingen die gedaan moeten worden voor een leerling deels algemeen zijn (en niet allemaal uitvoerbaar, hoe wil je een prikkelarme omgeving creeeren in een klas van 29), maar zeker ook op het individu gericht moeten zijn. Niet alle kinderen met adhd en/of autisme zijn gebaat bij dezelfde aanpak. Daarbij kan de leerkracht niet meer rekenen op advies en steun van bijv. een ambulant begeleider die meedenkt en meekijkt. Als het om onze kinderen gaat is er een belangrijk sleutelwoord nodig en dat is begeleiding. Op alle levensterreinen dus ook op school.
Daarnaast heb ik de slecht zeg maar niet geregelde ouderpositie onder de aandacht gebracht. Een kind is gebaat als er een team omheen staat. De leerkracht, evt. begeleiding, het kind, de ouder(s) en evt. hulpverlening. Ouders moeten kiezen welke school het beste geschikt is. Ze hebben recht op onafhankelijk advies en raad, als het spaak loopt in de samenwerking of bijv. bij een schoolkeuze. Het ontwikkelingsperspectief heeft niet slechts hun instemming nodig, zij moeten meebeslissen. Het gaat om de ontwikkeling van hun kind! Het dossier van hun kind mag niet zomaar worden overgedragen zonder dit te hebben mogen ingezien, en evt. begeleid met hun visie/commentaar. Ook zou er veel meer gekeken moeten worden naar talenten van kinderen en er zouden mogelijkheden geboden moeten worden die te benutten. Het huidige klassikale systeem kijkt naar gemiddelden en er ontstaan problemen als een kind onder of boven het maaiveld presteert. Ook moet het leerlingenvervoer goed geregeld worden. Het moet glashelder zijn wat school en ouders van elkaar kunnen verwachten. Dit moet geregeld worden in de wet: basiszorg. Als het om de ondersteuningsbehoefte van een kind gaat kan school andere belangen hebben. Tot slot is er natuurlijk de zorg van het hoge aantal ontslagen (nu al! en dan gaat het nog niet eens om bezuinigingen in het kader van de bezuinigingen op passend onderwijs) en daartegenover wel een bonussysteem van excellente leerkrachten die men op de werkvloer niet wil en die ook bewezen niet werkt omdat het in andere landen al mislukt is.
Als het goed is komt er nog een link, die zal ik dan plaatsen
Miek

1 opmerking:

  1. Ik wil daar aan toevoegen dat de nieuwe koers die ze gaan varen binnen het Passend Onderwijs, dat de herindicatie van het huidig zittend bestand zal komen te vallen onder nieuwe, voor ons als ouders nog niet nader omschreven criteria. Wanneer ben je als kind 'autistisch genoeg' om op het speciaal onderwijs te mogen blijven, en als het IQ-profiel en belastbaar vermogen aan prikkelverwerking binnen het Passend onderwijs niet goed gemonitord kan worden omdat er meerdere kinderen extra zorgbehoefte hebben. Wie stuurt en observeert deze kinderen?
    Het OCW heeft extra miljoenen uitgetrokken voor de nodige expertise (ambulante begeleiding). Deze expertise ondersteunen de leerkracht de eerste periode in het wegwijs maken van de verschillen binnen de leerlingen.
    Leerkrachten zijn 'slechts' mensen met menselijke gedachten/overpeinzingen en de gebruikelijke 'gebreken'......hiermee doel ik op het feit hoe groot de kans bestaat dat de moeilijkheidsgraad een leerling van het sbo/so/vso een leerkracht vast kan laten lopen in zijn hoedanigheid. Hoe wordt dit ondervangen.
    De visie van het OCW is: kijken naar wat een leerling kan, niet naar wat het niet kan.......op zich is dit een erg mooi uitgangspunt, echter......vergeet hierbij niet dát er veel zaken zijn die leerlingen met extra zorgbehoefte júist niet kunnen. Wordt hier rekening mee gehouden?

    Wie stellen de nieuwe criteria indicatie so/sbo/(v)so? Waar zijn deze op gebaseerd?

    Nee, nogmaals, Passend Onderwijs, PGB, WWNV.........als moeder is dit voor mij niet meer uit te leggen naar mijn kinderen.

    BeantwoordenVerwijderen