Is dit de toekomst van Nederland?

Geachte mevrouw Klijnsma,

Ik las dat u forse kritiek heeft op de plannen van de regering om op de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking te bezuinigen.
Prima dat U met deze kritiek komt en daarmee, althans dat hoop ik, aansluit bij de kritiek die bijvoorbeeld komt van Platform VG.

Maar uw bewoording die ik heb gelezen, is vrij algemeen en ik zou het nog beter hebben gevonden als u precies zou zeggen welke onderdelen u onaanvaardbaar vindt, omdat uw partijgenoten (raadsleden en wethouders) in de diverse gemeentes de indruk wekken akkoord te gaan met het bestuursakkoord tussen de regering en gemeentes en dat akkoord laat nu juist wel toe dat mensen met een (verstandelijke) beperking hard getroffen worden.

Een voorbeeld: mijn verstandelijk gehandicapte zoon gaat elke dag naar zijn dagverblijf om daar te werken op een niveau dat hij aan kan. Ambachtelijk werk in de keramiekgroep. Het dagverblijf heeft daarvoor geïnvesteerd in een oven en andere gereedschappen om de mooie producten (die te koop zijn) te produceren. Hij heeft het uitstekend naar zijn zin en is teleurgesteld als hij een dag niet naar zijn werk kan.

De financiering van deze zorg vindt plaats met name op basis van een indicatie begeleiding - groep. Hij heeft ook een indicatie voor begeleiding - individueel. Een aantal vormen van zorg, die tot voor kort door de instelling konden worden aangeboden, moesten worden beëindigd of er moest extra voor worden betaald door de ouders of verwanten. Dit was het gevolg van eerdere bezuinigen etc. Wij betalen de extra kosten, omdat we dat kunnen. Veel ouders kunnen dat niet. Onze zoon woont thuis en dat willen we zo lang als we dat kunnen, volhouden. Hij kan nergens anders de op maat gemaakte aandacht krijgen die hij thuis krijgt. Ik ben 66 en mijn echtgenote 63.

Als de regeringsplannen en nu dus ook het bestuursakkoord doorgaan, zal de begeleiding -groep in ieder geval niet meer uit de AWBZ betaald worden op basis van een wettelijk recht en zijn indicatie. Dat betekent dat vanaf het moment dat de AWBZ stopt met betalen, hij thuis moet blijven. Tenzij de gemeente via de WMO de financiering van zijn dagverblijf voortzet. Maar daar ziet het niet naar uit in Rotterdam. Het college van B&W, inclusief Uw partijgenote Jantine Kriens, waar ik over het algemeen veel waardering voor heb, heeft zich uiteindelijk, neergelegd bij het bestuursakkoord en zal er dus aan mee gaan werken dat uit te voeren. Tijdens een raadsdebat over het WMO meerjarenbeleid, zeer kort voor de ondertekening van het akkoord, heeft ze al laten weten dat de financiering van dagverblijven anders zal worden, minder kreeg ik de indruk.

In Rotterdam bestaat bovendien de behoefte om veel financiering van de zorg aan deelgemeentes over te laten en de Raad lijkt een groot voorstander te zijn van spreiding van zorg en het onderbrengen in (wijk)woonservice gebieden.

Alhoewel de controle vanuit het gemeentebestuur daarop nauwelijks te organiseren valt, kan ik daarbij wel enkele voordelen bedenken. Dit zou echter betekenen dat de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking, die nu op dagverblijven wordt gegeven per woonservice gebied in de wijken, georganiseerd en aangeboden zal gaan worden. Dan dreigt de situatie te ontstaan dat mensen met allerlei soorten beperkingen bij elkaar worden gezet. Kunt U zich voorstellen wat daarvan de gevolgen zijn voor mensen met een verstandelijke beperking? Vooral als het gaat om mensen met zwaardere beperkingen dan wat ‘licht- vg’ wordt genoemd. Dergelijke mensen kunnen zich meestal niet verzetten tegen dwang van anderen.

Dus mijn zoon, die vanwege zijn verstandelijke beperking en zijn (zwaar) autisme de hele dag heen en weer loopt, daarbij bijna constant zachte maar ook harde geluiden maakt, moet dan samen met mensen met een lichamelijke beperking en ouderen verzorgd worden in een dagverblijf of hoe dat dan ook moge heten tegen die tijd. Dat zou werkelijk absurd zijn. Niet alleen omdat in zo’n situatie nooit de specifieke aandacht en zorg aan mijn zoon kan worden gegeven, die hij nu krijgt, maar hij zal geconfronteerd worden met bezwaren van andere mensen in dat dagverblijf, die er niet tegen kunnen dat hij de hele dag constant heen en weer loopt, daarbij soms springend allerlei kreten slaakt en andere geluiden maakt. Als pleegvader heb ik daar ook heel sterk aan moeten wennen en heb eerlijk gezegd nog weleens momenten dat ik even de kamer uitga.

Ze, zijn collega’s en verzorgers op het dagverblijf in het woonservice gebied, zullen hem vanzelfsprekend proberen te beletten heen en weer te lopen en continu allerlei geluiden te maken, met als gevolg dat hij zich niet meer thuis voelt zoals hij dat nu voelt en zich beperkt gaat voelen in zijn bewegingen en uitingen. En juist dat veroorzaakt een behoefte bij hem om zich nog meer te laten horen etc. Hij zal er slechter door gaan slapen (toch al een probleem) en zich zeer ongelukkig gaan voelen, zonder dat hij dat kan vertellen, want hij kan niet praten.

U ziet de vicieuze cirkel naar de bodem al voor u neem ik aan. Dat wordt een groot drama voor hem en voor ons. Als je autisten dwingt om iets te doen, werkt dat bij veel autisten contraproductief, althans bij onze zoon. Ik heb het dan nog niet eens over sommige mensen met een verstandelijke beperking die er de gewoonte van maken om aan haren te trekken van anderen of op andere manier vormen van agressiviteit vertonen. Op een gespecialiseerd dagverblijf voor mensen met een verstandelijke beperking weet men daarmee wel om te gaan. Het zorgpersoneel op die dagverblijven is getraind en voorbereid in het omgaan met deze vormen van geweld. Mijn echtgenote werkt een dag per week als vrijwilligster op het dagverblijf en ziet dus zelf waar het zorgpersoneel mee geconfronteerd wordt. Alleen goed en specifiek opgeleid personeel kan daar mee omgaan.

Als het ooit zover zou komen dat de huidige dagverblijven voor mensen met een verstandelijke beperking moeten worden gesloten of ook opengesteld moeten worden voor mensen met een andere (lichamelijk, visueel) beperking, zal het zorgpersoneel nog minder in staat zijn om op de persoon gerichte zorg, die hij/zij volgens het persoonlijke zorgplan nodig heeft, aan te bieden. Die persoonlijke zorgplannen, waarover de politiek zo enthousiast is, worden dan een farce.

Daarom verzoek ik u en uw collega TK leden, zeker van uw eigen partij, er alles aan te doen om niet alleen de regeringsplannen op dit gebied te blokkeren, maar ook uw partijgenoten in de gemeente besturen ervan te doordringen dat zij het bestuursakkoord zoals het er nu ligt, niet te aanvaarden. En mocht dat niet lukken, er op toe te zien dat de dagverblijven voor mensen met een verstandelijke beperking op basis van gemeentelijke -WMO financiering open kunnen blijven voor de groep zwakken in de samenleving waar u ook op doelde in uw kritiek op de regeringsplannen.

Met vriendelijke groeten,
een ouder van een autistische zoon met een ernstige verstandelijke beperking