In overleg met Maaike mogen we haar blog hier plaatsen...
Hoi, ik ben Maaike. Ik ben 19 jaar. Ik zit in een WaJong uitkering. Ook woon ik op een begeleid wonen traject. Het enige diploma wat ik ooit heb weten te behalen is een vmbo-tl. Daarna ben ik op 3 scholen en in 2 banen compleet vastgelopen.
Zo, nu ik de slechtste indruk die ik kan maken heb gemaakt kan ik rustig verdergaan. Alle potentiële werkgevers zijn na het bovenstaande afgehaakt, alle mensen op wie ik een goede indruk heb gemaakt zullen nu hun hele beeld onbewust aanpassen. Zolang je begint met je slechtste eigenschappen te benoemen kan het alleen maar beter worden.
Voor de mensen die het wat uitmaakt, ik heb ooit op een reguliere school gezeten, waar ik gewoon vwo deed. Ik heb op de basisschool groep 4 overgeslagen en ik denk eraan om te kijken of ik de test doorkom die nodig is om lid te worden van Mensa. Verder heb ik een gelukkig, redelijk normaal leven op het moment; dat is wel anders geweest. Het is dus niet dat ik een of andere randdebiel ben, ik kan heus wel wat. Er zijn ook een hoop dingen die ik niet kan, of waar ik moeite mee heb. Geestdodend werk bijvoorbeeld, of werken met mensen.
Wat is het een rare discussie die tegenwoordig gaande is, dat uitkeringen niet nodig zijn en iedereen wel iets van werk kan doen. Dit mag kloppen in de ideale wereld. Helaas is deze wereld dat niet. Wat ik al zei, ik kan vast en zeker wel werken. Het liefst niet met mensen, daar raak ik van uitgeput, dat sloopt me volledig en ik kan nu eenmaal niet goed met mensen omgaan. Ook liever niet iets wat geestdodend werkt. Daar ga ik slordig in worden, dan ga ik de uitdaging missen die ik zo hard nodig heb. Als ik mijn dag-en-nachtritme zo bekijk is het me nog nooit gelukt om voor langere tijd vroeg op te staan, zelfs op de basisschool was elke ochtend een oorlog en was ik minstens een week per maand ziek van de stress die de sociale omgeving en het ritme meebrachten. Dus dat, hoe graag ik het zou willen, is momenteel onmogelijk voor mij.
Mag ik omdat ik in een uitkering zit en omdat ik geen goed diploma heb dan geen eisen hebben? Het lijkt me redelijk normaal dat, als je iets niet kan, je het niet gaat doen. Of wordt de volgende stap van mensen in een rolstoel verwachten dat ze in de bouw gaan werken en steigers opklimmen? Dat het onvermogen van vele Wajongers niet zo zichtbaar is als dat van iemand in een rolstoel betekend niet dat het minder echt is.
Ik zie mezelf al helemaal ergens solliciteren. Voor een middag- of avondbaan, waar ik niet met mensen werk en ook echt iets kan leren. Hoe zou ik ooit moeten vertellen dat ik in een Wajong zit, wat en mijn onvermogens zijn? Als ik al ooit op een gesprek wordt uitgenodigd, na het zien van een cv met talloze gaten. Een halfjaar dit, een halfjaar dat, een jaar niks. Het is bijna een lachwekkend idee, solliciteren. Alsof iemand mij ooit met mijn verhalen en verleden gaat aannemen.
Wisten jullie dat ze zelfs bij vele vrijwilligersbanen die niet geestdodend zijn al hoge eisen weten te stellen? Ik kwam ze tegen waar je een hbo-diploma voor moest hebben!
School. Dat is ook zo’n leuke. School heeft alles waar ik niet mee kan omgaan. School heeft mensen, die verwachten dat je sociaal bent, anders ben je het mikpunt van iedereen. School heeft vroege uren, waarin ik mijn ogen niet weet open te houden. School heeft groepsopdrachten, die meestal eindigen in de leraar die mij bij een groepje erbij moet duwen. School heeft onduidelijkheden waar ik alleen maar van in paniek raak. School heeft autoriteiten, mensen die mij vertellen hoe ik iets moet doen, wat mij alleen maar kwaad maakt. Ja, ik wil graag leren, maar alles wat erbij komt zou ik niet willen zien. Voortgezet onderwijs voor volwassenen is onbetaalbaar, die berekening heb ik ook geprobeerd te maken. Nee, ik heb het geprobeerd, meerdere malen. Ik liep al die keren helemaal vast.
Zullen we een afspraak maken? Jullie mogen zeuren over profiterende Wajongers die wel kunnen werken maar het niet doen zodra jullie mij helpen aan een passende baan of opleiding, waar ik niet helemaal op vast ga lopen en die ik kan betalen. Tot dan wil ik er geen woord over horen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten