Ik zat vanavond even na te genieten van een sfeervolle demonstratie in Den Haag. Ik zag foto's van veel SP ers (mijn eigen partijgenoten) en Linda Voortman van Groen Links. Wat bekende gezichten ook van twitter en facebook en Terug naar de Bossen.
Ik heb geflyerd gedeeld en geretweet maar kon er helaas niet bij zijn vanwege mijn cursus lokale politiek. Wel de handjes getekend.
Mijn vader heeft veel aan de thuiszorg. Vooral aan het contact en even samen een visje eten of naar de Intratuin. Natuurlijk is het ook fijn als de boel even gedaan wordt. Mijn vader woont alleen sinds ma naar een verpleeghuis afdeling dementie moest. Hij heeft zich nooit met het huishouden bemoeid. Nu helpt hij met stofzuigen. De overgang nu alleen te zijn en bezoek te brengen was groot. Het is eigenlijk van de gekke dat hij niet in een aanleunwoning ofzo kan bij mijn moeder. Het is wreed zo gescheiden te moeten wonen. Als de thuiszorg er niet was geweest zat hij nu nog steeds in een depressie dat durf ik rustig zo te stellen.
Mijn vader heeft ook de zorg voor mijn broer die verstandelijk zwaar gehandicapt is en autistisme heeft. Als mijn vader minder of geen thuiszorg meer krijgt heeft hij naast al zijn mantelzorgtaken ook de zorg voor zijn huishouden. Wat hij nooit gedaan heeft. Mijn vader zou ook mantelzorg nodig hebben maar dat is een beetje lastig als je dochter twee uur reizen er vandaan woont.
Ik hoop dat deze demonstratie een aanzet is tot meer protest. Want er staat nog zoveel te gebeuren. We merken het nog niet allemaal maar wat dacht je van transitie jeugdzorg, het verdwijnen van zzp 3 en later 4 om begeleid te kunnen wonen bijvoorbeeld. Verzorgingshuizen die leegstromen. Het PGB op de schop...
Maar ook houden we onze baan nog wel? De ontslagregels zijn versoepeld en de ww duur verkort.
Het lijkt wel alsof veel mensen het allemaal nog niet beseffen wat de gevolgen van de aangekondigde bezuinigingen zijn. Ik krijg signalen dat het allemaal nog veel erger wordt in deze crisis. De bodem is nog niet in zicht en er zullen nog ingrijpender maatregelen aankomen.
Ik wil met dit blog niet bereiken dat mensen in de put raken of meer dan ze nu al zijn.
En zelf kan ik de gevolgen ook niet helemaal overzien. Met onze kinderen leven we toch al heel erg bij de dag. Wat ik wel hoop dat mensen elkaar vinden en elkaar vasthouden. En niet loslaten. En dat we ons laten horen. Solidariteit!!
Miek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten