Vandaag waren er weer gesprekken met de Staatssecretaris Marlies Veldhuijzen Van Zanten. Ditmaal ging het om de zorg voor chronisch zieke en gehandicapte kinderen.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik deze ronde na het PGB-gesprek en het Mantelzorggesprek even aan mij voorbij heb laten gaan. Collega Angelique zou gaan, maar haar kinderen zijn ziek en dan is de keus snel gemaakt.
Ik vraag me eerlijk gezegd wel af wat de opbrengst van deze gesprekken zijn. Wat is er bijv. ten gunste veranderd als het gaat om mantelzorgen?
Ook nu wat zijn de conclusies van deze gesprekken. Wat gaat er veranderen in het beleid? Neem ouders van autistische kinderen (immers iets wat een levenlang mee gaat)? Zijn er fasciliteiten gekomen. Is er al meer zekerheid over het PGB?
Ik hoor graag wat deze gesprekken opgeleverd hebben. Wat zou ik graag zekerheid hebben dat mijn kinderen straks hun weg gaan vinden in de maatschappij. Dat er voldoende ondersteuning is.
Ik waardeer uiteraard de grote betrokkenheid van de Staatssecretaris maar heb ook een gevoel van Wat Nu?
Als We Bouwen Samen zien we graag een afspraak tegemoet over de beeldvorming van ADHD.
Als Platform Verontruste Ouders maken we graag een afspraak over de uitkomsten van bovenstaande gesprekken, en onze zorgen om onze kinderen. Of dat nou is op het gebied van school, opleiding, werk, begeleiding en verzorging thuis en in hun omgeving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten