woensdag 29 juni 2011

Verslag Miek over Spraakmakende Zaken

Gezien: Spraakmakende Zaken.
Paul Rosenmoller interviewt Marlies Veldhuijzen van Zanten.
Mevrouw van Veldhuijzen is verdrietig en bezorgd t.a.v. de mensen die te maken krijgen met de stelselwijziging PGB omdat zij ziet dat dit ten koste gaat van hun gemoedsrust. Haar doel is deze mensen gerust te stellen en te overtuigen. Het raakt me erg zegt zij.
Met 30 jaar in de zorg heeft zij een goed overzicht op de zorg en dan vooral de langdurige zorg. De systeemwijzigingen maken dat er te weinig rekening gehouden wordt met bewoners en hun familie. Beleid heeft drie dementies: hier gaat het over, de politiek en hoe komt het over. Zij deelt de mening van de PVV dat het geld niet bij cliënten en bewoners terecht komt. Zij doet vervolgens een in mijn ogen dubieuze uitspraak: "Ik luister naar andere politieke partijen en gun ze ook hun punt" Oh ja?
Paul komt terug op de zaak Brandon. Brandon is geestelijk zwaar gehandicapt en zat drie jaar vastgebonden in 's Heerenloo. Inmiddels is hij verhuisd naar een andere instelling waar het goed met hem gaat. Veldhuijzen van Zanten ging bij de jongen op bezoek voor zij een oordeel kon vormen.
De hele tweede kamer viel over haar heen. Zij stelde dat de jongen zelf zijn tuigje kon aandoen en dat het een instrument was tegen ontluisterend gedrag. Het is een veiligheidsinstrument en aan de andere kant is de jongen 18. Inmiddels is er wel een meldpunt oudermishandeling en een meldpunt kindermishandeling gerealiseerd. Ouders van kinderen die zwaar (geestelijk) gehandicapt zijn kunnen met zorgen naar de inspectie. Alle zware gevallen zoals een Brandon worden nu wel bezocht en gekeken wordt of hun zorg goed is en of er wat moet veranderen. Ondanks de ophef moet je concluderen: dit bestaat en je moet er eerlijk over praten. Als alle zwaar gehandicapte kinderen en jongeren bezocht zijn volgt een ethische discussie.
Nu het PGB. Er zijn veel niveauverschillen t.o.v. de mensen die het aangaat. Als we kijken naar de macro-economische belangen kun je stellen dat het PGB in zijn huidige vorm een aanzuigende werking heeft. Marlies legt dat uit als zijnde een luchtballon met teveel mensen in het mandje. De ballon moet kunnen vliegen. De ballon blijft bestaan voor mensen -daar is ie weer- die het echt nodig hebben. Voor hen wordt het PGB verankerd in de wet. Het gaat om mensen die anders naar een instelling zouden moeten. Voor hen blijft het budget in zijn huidige vorm bestaan. Voor een andere grote groep (ik meen 14.000) gaat het budget naar zorgkantoren. Daarmee kunnen mensen dezelfde zorg inhuren de ze nu nodig hebben, verschil is dat het nu niet meer op eigen rekening komt. Mensen raken hun budget niet kwijt, ze behouden zorg en het recht op zorg. Deze mensen heeft zij gezien en gesproken. De paniek is echt niet nodig. Dan heb je nog een grote groep mensen die anders het PGB nooit zouden hebben aangevraagd. Die groep moet weg.
Mevrouw van Veldhuijzen van Zanten is over alle ideeën in gesprek. Zij noemt expliciet Per Saldo. De deur staat nu te wijd open. Zij gooit het kind niet met het badwater weg. Thuiszorgorganisaties verkondigen dat zij de gewenste zorg wel degelijk kunnen gaan leveren. Paul merkt op dat mensen hun eigen regie verliezen. Gehandicapten moeten nu naar het Zorgkantoor. In het begin, zegt VVvZ, zal dat ingewikkeldheidgeld kosten. Het is een investering. Ook zal er naar de indicaties gekeken worden. Maar er zal straks veel helderder onderscheid gemaakt kunnen worden tussen hen die het wel nodig hebben en zij die het niet nodig hebben. Oplossingen als de buurvrouw die je tussen 6 en 8 uur 's ochtends uit bed haalt zodat jij naar je werk kunt gaan mogen blijven bestaan als die oplossingen aantoonbaar goedkoper zijn. Ze heeft het allemaal laten narekenen. Mensen vertrouwen het niet en daaraan moet gewerkt worden. Achter de schermen vinden gesprekken plaats met brancheorganisaties en die zeggen allemaal: dit is de juiste oplossing. Zo wordt het PGB toegankelijk voor mensen die het goed gebruiken, en het geld gaat niet meer naar mensen die er misbruik van kunnen maken. Wouter Bos zei het nog: "we hebben mensen met lef nodig in de gezondheidszorg" Nou hier zit er een. Of Wouter dit bedoelde waag ik te betwijfelen...
Van Veldhuijzen van Zanten bejubelt het kabinet. Het is een goed team met een enorme toewijding en loyaliteit naar elkaar toe. (Dat hebben we gemerkt ze steunen elkaar door dik en dun en houden allemaal stevig vast aan het regeerakkoord en staan niet open voor andere voorstellen hoe het beter kan en hebben al helemaal geen empathie. Sorry, dit moest er even uit)
Ook is er een enorme loyaliteit naar Fleur Agema. Zij heeft passie voor ouderenzorg. In het CDA zijn mensen van alle gezindten en daar past een rijke scharkering van politieke partijen bij. De CDA kiezer begrijpt het niet merkt Paul op. Wat doet het CDA hieraan? Zij nemen een grote verantwoordelijkheid op zich aldus VVvZ. Wij waaien niet met alle winden mee. Er zijn een aantal wissels omgezet. (de treinen rijden straks alleen nog voor hen die het zich kunnen veroorloven denk ik dan). Marlies mist de patiënten en de collega's. Maar ook zij waren op het Plein.

Miek

1 opmerking:

  1. ik las net in de krant dat er weer word gepraat over de subities aan de patienten orginisaties dat daar weerword op gekort ik vind dit walgelijk we hebben dat juist nodig maar het kabinet vind dat niet
    een moeder ddie zelf een stoornis heeft en de
    2kinderen ook

    BeantwoordenVerwijderen