donderdag 18 april 2013

wat zembla niet wilde horen

Ik ben ook benaderd door Zembla. Mijn verhaal werd niet geschikt bevonden. Ik hoor meer ouders die een positief verhaal vertelden en afgewezen zijn. Zembla vertelde me niet de titel van hun uitzending. Na het telefonisch interview had ik mijn twijfels of ik er zelf wel aan mee wilde doen. Ik heb de uitzending met dokter Pereira gezien en er is zo in geknipt en geplakt dat er een heel verkeerd beeld ontstond. Uiteindelijk kreeg ik twee dagen voor de uitzending een sms je met een bedankje. Ik had toen in de aankondigingen al zoveel gezien en gehoord dat ik blij was dat het feest niet is doorgegaan.

Het ging ongeveer als volgt. Mevrouw stelde zich voor en zei dat ze een uitzending van Zembla gingen maken over diagnoses. Ik had een kind met ADHD? Ja ook een ook autisme (beiden). Maar van een was de diagnose toch fout? Ik vertelde dat de diagnose adhd bij mijn jongste zoon vorig jaar herzien was. Niet fout. Hoe zit dat dan? Mijn oudste zoon heeft beide diagnoses heeft zowel duidelijke kenmerken van ADHD als van autisme. Jongste zoon kreeg op zesjarige leeftijd beide diagnoses ook. Eerder op vierjarige leeftijd stond er al vermoeden van ADHD maar de diagnose is op zesjarige leeftijd officieel. En dat klopte toen ook. Heel snel afgeleid, druk druk druk, impulsief, snel ruzie opvliegend afijn hele plaatje. Zoon kreeg ritalin en zei al na twee dagen dat het vuurwerk in zijn hoofd gestopt was. Later leek hij meer last te hebben van zijn autisme en werd het dipiperon. Hij is er na overleg met de psychiater mee gestopt. Hij ontwikkelde zich en zijn adhd kenmerken raakten op de achtergrond. Maar zijn autisme werd steeds duidelijker. Hij werd ook steeds rustiger. Hij vond een manier om zich compleet af te sluiten van de wereld om zich heen. Die kan instorten hij kijkt niet op of om zoals bijv. in de soms zeer drukke klas. Wij begonnen ons af te vragen waar dat typische adhd jochie gebleven was. O.K. als hij kookt is het een puinhoop, zijn kamer eveneens, en hij is enorm chaotisch net als zijn vader. Hoeveel fietssleutels hij al niet kwijt geraakt is. Maar hij brengt in zijn eigen chaos ook wel een soort orde aan. Hij ging zich interesseren voor zijn diagnoses. Hij herkende zich niet in ADHD. We hebben de vraag voorgelegd aan de psychologe en er is opnieuw onderzoek gedaan. Hij heeft bepaalde kenmerken echter niet meer genoeg om de diagnose te rechtvaardigen. In zijn ontwikkeling is hij meer opgeschoven naar de autisme kant. Dat gebeurt. Was de eerste diagnose fout? Absoluut niet. In drie verschillende leefgebieden (op mkd en school, op dagbehandeling en thuis) scoorde hij erg hoog. Hij heeft zich aangepast en voor sommige moeilijkheden een goede oplossing gevonden. Een jong brein is in ontwikkeling.

Verder hebben we het over hulp en begeleiding gehad, wat ze zonder diagnose niet gehad zouden hebben.

Jullie snappen het al; een veel te genuanceerd verhaal voor Zemblablabla

3 opmerkingen:

  1. Jouw verhaal had ik veel interessanter gevonden om naar te kijken.. Nu heb ik na een halfuur maar weggezapt omdat het alleen maar negatief was.. Heel veel kinderen hebben er juist heel veel baat bij maar dat wordt niet gezegd..

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Te realistisch. Want zo gaat het. Trots op je kinderen. Ze kunnen het wel :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Te realistisch. Goed voor jullie! Trots op je kids. Ze kunnen het wel :)

    BeantwoordenVerwijderen