vrijdag 15 juni 2012

Femke Halsema en Marlies Veldhuijzen van Zanten op twitter


Femke: Kinderen bezitten dossiers, zijn al ingedeeld, gecategoriseerd en soms gestigmatiseerd
Marlies: retweet dit en zet ervoor "Weg met etiketten"
Femke: Dat ben ik helemaal met je eens. Kinderen worden ook veel te snel onderzocht
En dat bedoel ik! Ik maak me hier grote zorgen over, zo ook Suzan en meer op twitter.
Het gevoel dat je je verdedigen moet omdat je kind een diagnose heeft. Natuurlijk moet hulp ook beschikbaar zijn zonder diagnose. Maar zo werkt het niet in de praktijk.
Het gevaar bestaat dat ouders in het begintraject, waarin ze kwetsbaar zijn omdat het met veel emoties gepaard gaat (want ouders zien niet voor de gein dat hun kind vastloopt, en anders is) gaan aarzelen. Er is zoveel over te doen, de politiek zegt het nu zelf. En zeker, de media zal er mee op de loop gaan. Daardoor kunnen ze zorg gaan mijden, met alle gevolgen van dien. Want er is meer kans op middelenmisbruik, op werkeloosheid, op schulden. Er kan van alles misgaan als ADHD niet behandeld wordt. Niet herkent, onderkent wordt. Als ouders er vroeg bij zijn kan lichte hulp en begeleiding voldoende zijn. Vroegtijdige onderkenning is zo belangrijk. Hoe eerder ze met hun makke leren omgaan hoe beter. En het scheelt later enorm veel kosten. Want zoals gezegd het kan mis gaan en dan meestal goed mis. Vraag maar eens aan een volwassene met ADHD die op latere leeftijd is gediagnosticeerd  hoe zijn of haar leven er anders uit had kunnen zien! Die verhalen kennen we en doen ons beseffen dat we dat onze kinderen willen besparen.
Vaak is er helemaal geen hulp en modderen ouders jaren door.
Wat me ook irriteert: er wordt nog onderzoek gedaan (toename diagnoses en recepten ADHDmedicatie) maar een mening is al bij voorbaat klaar.
Ik zou willen dat mevrouw Van Veldhuijzen met iedereen praat. Dus ook met ons. Wij hebben immers ervaring want we hebben dagelijks te maken met ADHD.
En laat ze zich a.u.b. eens bezighouden met de vraag hoe het evt. zou komen als er toenames zijn.
Want het is hetzelfde als met die idiote IQgrens maatregel die gelukkig van tafel is. Je kunt wel zeggen vanaf 75 ben je niet licht verstandelijk gehandicapt meer, maar deze mensen met hun problemen bestaan wel. Hoe willen ze een toename van diagnoses tegengaan? Een quotum instellen?
Strafkorting bij teveel diagnoses?

4 opmerkingen:

  1. De vermeende medicalisering heeft niets te maken met de overdiagnostiek van nu, maar alles met de onderdiagnostiek van toen!

    Luister maar: http://www.praktijkbrasa.com/uploads/1/2/4/8/12484907/rtvhbf.mp3

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zal de link even in een apart berichtje zetten Suzan, dan wordt het beter gevonden! Plus e.e.a. retweeten. Groet! Miek

      Verwijderen
  2. Onze maatschappij is veranderd maar de volwassenen die met onze kinderen moeten werken zitten nog in oude denkpatronen. Met de meest van onze kinderen is NIETS MIS. Zij krijgen een etiket omdat de VOLWASSENEN waar zij afhankelijk van zijn (onderwijs/artsen/psychiaters) ACHTERLOPEN in hun ontwikkeling. De meeste "ontwikkelingsstoornissen" manifesteren zich tussen het 4de en 8ste levensjaar en nu soms al vroeger (als het kind eerder naar de opvang gaat en dus al eerder "beoordeeld" wordt volgens dogmatische criteria. Laten dat nu net de jaren zijn dat onze kinderen dagelijks blootgesteld worden aan een volkomen verouderd onderwijssysteem. Maar daar ligt het niet aan, nee het ligt aan het kind. En veel ouders denken nog steeds dat die ander het wel zal weten, want die heeft er ten slotte voor gestudeerd. Logisch maar zo tragisch. Ooit dacht men dat de aarde plat was en werd je verketterd als je zei dat hij rond was. We hebben een hele generatie kinderen gedebiliseerd op basis van de arrogantie van mensen die alleen hun eigen ideeën bevestigd willen zien, hun eigen ideeen over hun metaforische platte wereld.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Natuurlijk is goed diagnosticering nodig maar met de kennis van nu kan men al heel vroeg signaleren. Als je niet signaleert en diagnosticeerd zullen dezelfde problemen verergeren. Ouders zien zelf vaak heel goed dat hun kind zich anders onntwikkelt, juist omdat er vroeg vergelijkingsmateriaal is bijv. al op de peuterspeelzaal. En vaak willen ouders dat eerst helemaal niet zien want elke ouder hoopt dat hij of zij het verkeerd ziet. Wel ben ik met je eens dat in deze maatschappij niemand meer afwijkend, anders mag zijn. Er is minder tolerantie. Als dat eens kon veranderen....?

      Verwijderen