donderdag 5 april 2012

afhankelijk

Ik weet niet hoe het jullie vergaat maar ik word down van het WMO-debat. Ik heb net een tweet naar Van Veldhuijzen verstuurd. Ik kan niet uitleggen hoe het voelt de zorg en begeleiding niet meer te kunnen garanderen. Onze kinderen zijn er afhankelijk van!
Ik heb me altijd keihard ingezet voor goede zorg en begeleiding op school, bij werk, bij stage. Thuis hebben we het goed geregeld. Geen hulpverleners over de vloer maar begeleiding van pa en ma. En ja dat is soms best zwaar. Maar doordat we voelen dat het onze eigen keuze is maakt het lichter.
Ik ben bang, en voel me licht wanhopig. Want hoe het op school gaat heb ik niet langer in de hand. Waarschijnlijk zal de begeleiding wegvallen.
Nu nog betalen we zelf de jobcoach maar of we dat op zullen kunnen brengen?
De zorg en begeleiding thuis kunnen we niet langer garanderen. Het is maar de vraag of de WMO hierin zal kunnen voorzien. Een PGB voor begeleiding is niet vastgelegd. Dus het is voor gemeenten niet verplicht.
Onbegrijpelijk. De staats doet aan de ene kant budgethouders keiharde toezeggingen maar ze zal deze niet waar kunnen maken.
Feit is dat onze kinderen niet zonder begeleiding kunnen.
Maar als er straks geen PGB meer is zal ik meer moeten gaan werken. Er moet brood op de plank komen. Dit zal ten koste gaan van de begeleiding.
Bij elk debat komt meer onduidelijkheid. Ik heb veel moeite gedaan om alles rondom onze kinderen goed te regelen. Denk alleen maar aan de meters papierwerk. Ik stond rustig een uur te kopieren in de bieb, ordners mee.
Ik geef het niet op, want dat hebben onze kinderen niet verdiend!
Maar soms zie ik het ook allemaal niet meer zitten. Eventjes dan!
Miek

Geen opmerkingen:

Een reactie posten