toespraak Miek Walk Of Shame

Beste medestrijders,
Want een strijd is het inmiddels geworden! We vechten samen voor een goed leven. We hebben het goed geregeld. Zodat wij, of onze kinderen, volwaardig kunnen meedoen in de maatschappij.Daar heben we voor gevochten. Niets gaat vanzelf. Dit kabinet pakt ons alles af. Zij zeggen: iedereen doet mee in de maatschappij. Maar zij vergeten dat dat niet gaat zonder goede voorzieningen, zonder goeie hulp en begeleiding. Dit kabinet zet ons buitenspel. Zij nemen maatregelen die diep in ons persoonlijk leven ingrijpen. Accepteren wij dit?NEE!!
Er wordt gesproken over getallen en gevallen. Dat is makkelijker dan praten over mensen. Mensen met een speciale zorgvraag. Vergeten zijn de persoonlijke gesprekken en indringende verhalen. Schippers zegt: mensen met een psychiatrische ziekte zijn niet echt ziek. Door ons te kleineren is het makkelijker te bezuinigen. Ook wordt steeds gesproken over mensen die het ECHT nodig hebben. Hebben wij de zorg echt nodig? Ik werd heel boos tijdens het PGB debat. Er werden leugens verkondigd. Wij werden voor dom gehouden. Marlies Van Veldhuijzen van Zanten zei het hier op het Plein. U behoud uw zorg. Voor u , u, en u ga ik het goed regelen. Wat begrijpen wij niet? Ik zeg een vrouw een vrouw een woord een woord. Een vrouw een vrouw een woord een woord! Het CPB heeft het allemaal goed uitgerekend. Dit beleid zorgt voor een enorm banenverlies. Als mensen hun recht op zorg houden is het helemaal geen bezuiniging.. Maar de cijfers worden verdraaid en ook nog eens ouderwets genoemd.
Men doet net alsof zorg door een instelling net zo goed is. Dat is niet zo. Ik wil begeleiding voor mijn kind geen behandeling! Als mijn zoon straks begeleid gaat wonen wil hij, willen wij, zelf aangeven welke begeleiding wanneer nodig is. We willen niet passen in een standaard behandelplan. We willen niets te maken hebben met de regels van een instelling.
We willen ook niet naar de gemeente voor zorg en begeleiding. De zorg die wij vragen is niet te leveren door de thuiszorg. Die zorg past niet! De gemeente snapt helemaal niets van onze zorgvragen. En ook niets van uw zorgvragen. Ze krijgen het op hun bordje maar moeten ook keihard bezuinigen. Ze gaan diegene helpen bij wie het snelst en met de meeste kans van slagen succes wordt behaald. En ik kan u vertellen dat zijn wij niet! Ik ben moeder van twee zonen met autisme adhd en een licht verstandelijke beperking. Wij hebben zorg nodig op vaste tijdstippen door een vast iemand. Dat is voor de nodige structuur. Maar wij hebben ook begeleiding nodig voor zorg die niet vantevoren te voorspellen is. Bijv. als ze overprikkeld raken of bijgestuurd moeten worden. Geen behandeling van de instelling. Geen zorg van verschillende ZZP’ers. Geen thuiszorg. Maar wijzelf. Naast alle onbetaalde mantelzorg. Want wij zijn de deskundige van onze kinderen.
Natuurlijk doen we de mantelzorg met liefde. Omdat we ons verbonden voelen, omdat we er willen zijn voor onze naasten. Maar de zorg die wij leveren, of onze buurvrouw, onze ouders, een oom of tante, een vriendin is ook keihard werken. We leren verpleegkundige handelingen, passen zaken die we geleerd hebben van de hulpverlening toe. Het is liefdevol werk. We geven ons reguliere werk voor een deel of helemaal op om te kunnen zorgen. Maar het is ook werk waarbij als je het niet zou doen alles instort.
Als de zorg niet past en je hebt het zelf effectief geregeld mag je een zorgplan opstellen en daarmee naar het zorgkantoor. Voor veel mensen zou dat een uitkomst zijn. Maar er steekt een addertje onder het gras: je moet wel voor minimaal tien uur geïndiceerd zijn. Die tien uur is niet voor niks. Men heeft natuurlijk al lang uitgerekend dat het gros van de mensen daar niet voor in aanmerking komt. En dat terwijl mensen met een paar uurtjes zo enorm geholpen kunnen zijn!
Kunnen wij het accepteren dat wij ons PGB kwijtraken? NEE
De weg naar het speciaal onderwijs wordt heel moeilijk gemaakt. Klassen in het speciaal onderwijs worden groter maar ook op het regulier onderwijs. Expertise verdwijnt! Extra begeleiding vervalt! Onze kinderen hebben extra begeleiding nodig om het te kunnen redden op school. Onze kinderen worden gedenigreert tot vlekjes. Hoe het komt dat zoveel kinderen het zonder extra begeleiding niet aankunnen, daar denkt men niet over na. Wel over hoe er nog meer getest en getoetst kan worden. Kinderen die het op een reguliere school met een beetje extra hulp konden redden lukt dat nu niet meer. De klassen worden groter, nu al. In het reguliere onderwijs wordt men nu ook wakker. Meer kinderen in de klas en nu zitten er nog niet eens die kinderen die straks met hun diagnose passend onderwijs moeten krijgen. Kinderen waarvoor geen extra begeleiding meer is. Leerkrachten die niets weten van diagnoses en individuele hulp en begeleiding die daarbij nodig is. Passend Onderwijs wordt een ramp. Van Bijsterveldt luistert niet. Niet naar de leerkrachten en de schoolbesturen. Niet naar de kinderen om wie het gaat. Niet naar een belangrijk rapport van de ECPO. En al helemaal niet naar ouders! Ouders hebben geen instemmingsrecht. Ze mogen een schoolvoorkeur geven maar het is aan het samenwerkingsverband of daar wel of geen rekening mee gehouden zal worden. Ik ben bang dat veel kinderen straks uit gaan vallen. Dat onze kinderen straks thuis komen te zitten. Maar ook bang dat onze kinderen helemaal niet welkom zijn in het reguliere onderwijs. Accepteren wij de bezuiningen op Passend Onderwijs?NEE

Straks krijgen we WWNV. Er wordt keihard bezuinigd op reintegratiemiddelen. Wajongers moeten aan het werk geholpen worden. Daar hebben zij hulp en begeleiding bij nodig. Ook dit mag de gemeente straks regelen. Tegelijkertijd worden mensen de sociale werkplaatsen uitgejaagd.Er vallen 60000 ontslagen! Dit terwijl veel mensen een beschutte werkplek nodig hebben! De Wajong gaat op slot voor gedeeltelijk arbeidsongeschikten. Kunnen zij geen werk vinden dan komen zij in de bijstand. Maar als ze nog inwonend zijn en de ouders verdienen of hebben zelf bijstand dan vevalt deze uitkering. Zo worden zij lange tijd financieel afhankelijk van hun ouders De Wajonguitkering gaat omlaag naar 70% van het minimumloon. Accepteren wij de bezuinigingen op de WWNV? NEE

De eigen bijdrage voor AWBZ zorg, GGZ zorg, en de ondersteuning die gemeenten leveren vanuit de WMO gaat omhoog. Veel mensen die deze zorg nodig hebben leven al op het minimum. Het gevolg zal zijn dat die zorg onbetaalbaar wordt voor veel mensen. Mensen gaan zorg mijden met alle gevolgen van dien. Mensen die ziek zijn worden nog zieker. Goeie hulp en begeleiding is alleen weggelegd voor hen die zich dat kunnen veroorloven. Er komt een tweedeling in onze maatschappij. Rijk en gezond, arm en ziek. De zwakkeren in de samenleving worden nog zwakker gemaakt. Waar is de solidariteit gebleven? We worden weggezet als gelukszoekers. Alsof we voor onze lol in de GGZ terecht komen. Alsof dat een keuze is. Bovendien wordt er onderscheid gemaakt tussen mensen die licamelijk ziek zijn en zij die geestelijk ziek zijn. Kunnen wij het accepteren dat er bezuinigd wordt op deze voorzieningen? NEE
En woon je in een instelling dan mag je zelf de huur gaan betalen. Hulpmiddelen en voorzieningen waar je gebruik van maakt moeten betaald worden. Het basispakket wordt verder uitgehold. Voor psychische hulp heb je een dure aanvullende verzekering nodig. De regering gaat fors snijden in de tegemoetkoming voor chronsich zieken en gehandicapten, de WTCG. Dit kabinet heeft alleen oog voor gezonde mensen. Heb je een handicap, een ziekte, een stoornis dan heb je vette pech. Maar het kan iedereen overkomen. Iedereen kan een kind krijgen wat niet gezond is, iedereen kan morgen in een kuil stappen of lelijk struikelen waardoor je een dwarslaesie krijgen. Morgen vergeet iemand voorrang te verlenen. Of er openbaart zich een erfelijke ziekte. Accepteren wij het dat er niet meer gezorgd wordt voor onze zieke medemens? NEE
Accepteren wij het dat gemeenten straks over onze zorg en begeleiding gaan? NEE
Hebben wij inmiddels een reactie gehoord op de vraag waarom zoveel bezuinigingen zoveel mensen treffen?NEE
Uit onderzoek van het NIBUD is gebleken dat chronisch zieken en gehandicapten met een inkomen tussen modaal en anderhalf modaal het zwaarst getroffen worden door de plannen uit de miljoenennota. De koopkrachtdaling kan oplopen tot 14 en een half honderd Euro. Dat is – 4,2 %Is dat eerlijk? NEE
We verliezen natuurlijk niet alleen in geld. Hoe zal het gaan als straks de begeleiding en hulp op veschillende levensterreinen wegvalt? We zijn bang en radeloos. Wanhopig. Daarom laten we van ons horen. Wij worden gesteund door de oppositie. Overal in Nederland heerst onrust. En die onrust zal alleen nog maar toenemen. Wij laten van ons horen. Het gaat om ons leven, ons welzijn. Vandaag vinden we elkaar in de strijd. Laten wij elkaar los? Pak de hand van je buurman of buurvrouw. Pak allemaal de hand van diegene die naast je staat. Laten wij elkaar los? NEE Gaan wij elkaar loslaten in de strijd? NEE Wij gaan door. Ook na vandaag. Ook als de bezuinigingen doorgaan. Wij gaan door tot wij onze zorg en begeleiding terug hebben. Wij gaan door tot we alle ingedienten die nodig zijn voor een goed en volwaardig leven, voor een volledig meedoen in de maatschappij, weer in handen hebben. Pas dan laten wij los. Het is niet voor het eerst dat wij knokken voor onze kinderen en voor onszelf. Het is niet moeilijk de kracht die in ons zit te vinden. Dit kabinet gaat van ons horen!
En hou ons blog www.ouderplatformverontrusteouders.blogspot.com in de gaten. Wij informeren jullie over alle ontwikkelingen en acties. En er is plaats voor jullie verhaal. We blijven de politiek bestoken tot ze zelf ziek en zwak geworden zijn. Teken onze petitie Stop de stapeling! Ik zeg: tot ziens!