Tegenslag

We hebben wat tegenslag met de jongens. Oh zeker we pakken de draad op en gaan weer verder en het zal wel op zijn pootjes terecht komen maar het is even helemaal niet leuk.
Jongste doet opleiding beveiliging. De eerste tegenslag was dat hij niet werd aangenomen op de opleiding handhaving toezicht en veiligheid. Hij had moeite met spontaan antwoorden en was kort van stof. Dit terwijl men wist van zijn autisme.
Hij is bezig zijn opleiding af te ronden en alles staat ruim voldoende maar....er is een examenonderdeel Waarneming. Bedoeling is dat je dan naar een filmpje kijkt, twee maal, en daarna moet weergeven wat je gezien hebt van bepaalde personen. Mijn zoon gaat dan iedereen zorgvuldig zitten bekijken en kan geen onderscheid maken tussen hoofd- en bijzaken. Gevolg is dat hij met een rapport komt waarin sommige dingen uiterst gedetailleerd beschreven worden maar een aantal (essentiele) zaken missen. In zijn stage heeft hij reeds bewezen dat hij een goede beveiliger is die adequaat reageert op allerlei situaties. Maar tot nu toe heeft hij dit examen ook in de eerste herkansing niet gehaald. Eigenlijk heeft hij gewoon meer tijd nodig om alles in detail te kunnen uitschrijven. Ik heb al geadviseerd vooral te letten op de personen die handelen, dus bijv. de beveiliger. Hij wordt dan bijv. afgeleid door een stoet voorbijgangers in het filmpje.
Afijn, hij is nog jong, en heeft nu gekozen voor de opleiding detailhandel. Hij wil nog een keer herkansen. Mocht hij het halen dan heeft hij een volledig diploma, anders een getuigschrift van MBO-2. Evt. kan hij ook nog een half jaar ingeschreven staan op de opleiding Beveiliger om zo het diploma alsnog te halen en toch ook detailhandel te beginnen. Ik vind het wel krachtig van hem dat hij meteen besloten heeft een alternatief te zoeken en te vinden!
Dan de oudste. Hij gaat, en dat vind ik echt super knap, zijn diploma detailhandel halen. Het was geen beste school want het was veel te ongestructureerd, te onduidelijk, te weinig overzicht. Echter nu heel duidelijk wordt wat hij wanneer moet doen is hij goed gemotiveerd en zien ze een heel ander kind. Tsja wat duidelijkheid al niet kan doen he.
Hij liep stage bij een supermarkt en had het daar erg naar zijn zin. Hij kreeg, dat moet gezegd, ook uitstekende begeleiding. We kregen al signalen dat hij zelf te weinig aangaf wat hij nou wilde na zijn stage. Hij gaf ook niet echt aan dat hij het heel leuk vond.
Vandaag had hij een eindgesprek en de jobcoach en ik hebben geprobeerd hem daar aan werk te helpen ook met zijn WAJONG. De bedrijfsleider vroeg hem eerst naar zijn motivatie en begon over dat hij zelf te weinig aangaf dus was het wat voor hem? Kon hij niet beter bij de post? Mijn oudste legde uit dat hij moeite had omdat de focus de laatste tijd zo op het behalen van zijn eindexamen lag. Toen zei de bedrijfsleider dat hij hem als stagiaire wel goed vond maar dat hij hem als werknemer niet zag zitten. Met name in het sociale contact en prioriteiten leggen in zijn werk viel hij uit. Hij was bang dat het net als bij Van Haren dan mis zou lopen. Ik begrijp het wel rationeel. Aan de andere kant weet hij dat hij met een WAJONGER te maken heeft en dat het dan niet klopt om hem te vergelijken met een werknemer zonder. Maar dat doet hij wel.
Oudste zit in een dip want hij doet steeds zijn best maar het lukt steeds niet en dat voelt hij als falen. Hij wil ook niet verder in detailhandel maar wat hij wel wil is voor hem ook moeilijk. Hij overziet het gewoon niet. Ik heb hem op het hart gedrukt dat deze stage wel goed gelukt is. En dat we voor hem een passend leer-werk traject gaan vinden. Iets dat wel bij hem past en waar hij zich goed bij voelt. Hij kan overigens wel werken bij de post. Echter dat zijn kleine contractjes (bezuinigingen).

Mijn broer is verhuisd. Hij heeft een zware geestelijke handicap en autisme. Hij heeft de verhuizing goed doorstaan en er worden veel activiteiten met hem gedaan. Voor sommige dingen moet hij zelf de begeleiding betalen, maar als hij daarmee een goed, leuk, leven kan hebben...Ik heb veel vertrouwen in deze leiding. De sfeer is goed. Maar nu blijkt dat hij alle rituelen heeft meeverhuisd. Goed dat ze er meteen bovenop zitten. Aan de andere kant snak ik  nu naar goed nieuws...

Maar ik heb de bijdrage van Otwin van Dijk gelezen en dat biedt wel perspectief. Er wordt opnieuw gekeken naar de tien uurs grens (vooral omdat veel mensen geen mogelijke alternatief vinden in ZIN) en er wordt gekeken naar kleinschalige wooninitiatieven en om die in de AWBZ te houden. Als dat doorgaat ben ik iets geruster over de toekomst van de jongens. Maar om nu te zeggen dat het allemaal vanzelf gaat...

Miek