Mooi duidelijk blog van Robert Vermeiren op Artsennet over het 'goede' artsenportaal.http://www.artsennet.nl/opinie/artsen-blogs/Robert-Vermeiren/Blogbericht-Robert-Vermeiren/128131/Het-goede-artsen-portaal.htm?utm_source=dlvr.it&utm_medium=twitter Hoe kan kwaliteit van artsen, psychiaters en psychologen gemeten worden? Is dat mogelijk? Aan wat voor voorwaarden moet iemand voldoen en is dat niet voor iedereen anders al naar gelang de belangen (sector, instelling, verzekeraars, patienten).
Onze oudste is geboren met een klompvoetje. Wij hadden het 'geluk' in de buurt van het OLVG te wonen waar een wat oudere professor opereerde, dokter van der Eijcken. De man bleek de authoriteit op het gebied van klompvoetjes te zijn. Patientjes werden gevolgd na hun operatie. Dat kan men meten. Hoeveel kinderen hebben aangepast schoeisel nodig, hoe is het verschil in beenlengte. Afgezien van het feit dat hij een ietwat merkwaardig loopje heeft bij het voetballen heeft hij nergens last van. En wij waren blij dat hij in zulke goede handen is geweest. Mazzel.
Maar hoe anders is dat als je het over een huisarts hebt. Onze huisarts is terughoudend in het voorschrijven van medicatie. En ze vraagt altijd veel. Ik vind haar erg goed. Maar een ander is minder tevreden, die wil het liefst geen gedoe en vooral een recept.
Over instellingen hoor je van ouders zeer wisselende verhalen. Is hun kind goed gediagnosticeerd en behandeld en was de begeleiding aardig? Een ander had er andere verwachtingen van. Kunnen ouders met vragen terecht? Kan een psychiater goed uitleggen en kunnen ouders zich vinden in diagnose en behandeling? Of lig je steeds overhoop met de beste man? En als dat laatste zo is is het dan daarmee een slechte psychiater? De een zegt ga daar maar naar toe, daar zijn we zo goed geholpen. Terwijl jij denkt moet het nou zo en kan dat niet anders.
Ik vind het erg belangrijk dat er goed naar mijn kind en ons geluisterd wordt. Dat we allemaal op een lijn zitten en beiden kunnen aangeven waaraan we willen werken. Maar een andere ouder heeft wellicht heel andere criteria die hij of zij belangrijk vind. En dan is het soms ook nog persoonlijk.
Soms ook is van alles geprobeerd in allerlei soorten behandelingen maar blijft je kind ergens moeite mee houden door een samenspel van stoornis en karakter. Maar is het dan mislukt of ligt het aan de behandelaar. De een vindt van wel de ander ziet dat anders. Het blijft heel lastig en ik weet niet of het lukt hier ooit een goede standaard voor te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten