Het CDA is er eindelijk uit...

Het was even pijnlijk voor het CDA, om een paar dagen geleden geconfronteerd
te worden met het eigen verkiezingsprogramma.

Het negende gebod zegt namelijk; “Gij zult geen valse getuigenis spreken tegen uw naaste”
Vrij vertaald betekent dit dat je niet mag niet liegen of roddelen over een ander.

Nog pijnlijker werd het toen duidelijk werd dat het CDA de tekst van de website had gehaald, maar dat ze vergeten waren dat Google alles altijd tot in de eeuwigheid zal onthouden.

Maar na een paar dagen is het CDA er dan eindelijk uit en is het nieuwe standpunt
over het persoonsgebonden budget (PGB) op de website van het CDA te lezen.

Nu kunnen we dus een nog veel triestere samenvatting maken van het hele verhaal….

Voor de verkiezingen

Een persoonsgebonden budget (PGB) is een geldbedrag waarmee een persoon, die zorg nodig heeft, hulp en begeleiding kan inkopen. De persoon kan zelf de hulpverleners en begeleiders uitkiezen.
De persoon kan zelf bepalen hoe en waaraan het geld te besteden.

Wat vindt het CDA van het PGB?

Het CDA vindt het PGB een goed middel voor mensen die zelf over hun zorg willen beslissen.
Het PGB moet wel bij je passen. De vrijheid brengt verantwoordelijkheden met zich mee. Zo moet men administratie bij houden en verantwoording af leggen aan de uitkerende instantie.

Dat kan met:

• Een persoonsgebonden budget in de AWBZ (voor zorg en begeleiding) 
• Een persoonsgebonden budget in de WMO (voor hulp bij het huishouden en voorzieningen
• Een persoonsgebonden budget in de Zorgverzekeringswet (ZVW) In 2007 kende het persoonsgebonden budget in de ZVW slechts één doelgroep, de visueel gehandicapten. Vanaf 2008 kunnen mensen met psychische problematiek geneeskundige zorg, hulp en begeleiding met een persoonsgebonden budget inkopen.

Na de verkiezingen

Ombuigingen in het PGB

Voor veel mensen is het inperken van het persoonsgebonden budget een pijnlijke ingreep. Maar voor het CDA is het vooral ook een noodzakelijke ingreep, als we de zorg overeind willen houden voor mensen die op langdurige zorg zijn aangewezen. De uitgaven voor de langdurige zorg zijn de laatste jaren buitensporig gegroeid. We moeten wel maatregelen nemen. Het persoonsgebonden budget (PGB) blijft behouden voor mensen die langdurige zorg nodig hebben en anders in een instelling terecht zouden komen. Sterker nog, ze krijgen er 5 % bij, zodat ze ook echt een stevig budget hebben om zoveel mogelijk hun eigen zorg te kunnen organiseren. De groep PGB-houders zonder verblijf behoudt de indicatie, dus het recht op zorg.

AWBZ

Het uitgangspunt van de kabinetsplannen is dat AWBZ zorg beschikbaar blijft voor iedereen die langdurig zorg nodig heeft, ook in de toekomst. Per jaar gaat er € 23 miljard om in de AWBZ.
Zonder maatregelen wordt de AWBZ onbetaalbaar. Het CDA wil de AWBZ terug brengen naar waar het oorspronkelijk voor bedoeld was: het verzekeren van niet op genezing gerichte, intensieve, langdurige zorg die langer duurt dan een jaar. Dat betekent dat we glashelder af moeten bakenen wat er wel, en wat er niet meer onder de AWBZ valt.

PGB

In 2010 werd er vanuit de AWBZ € 2,2 miljard uitgegeven aan het pgb. In 2002 bedroegen de uitgaven op dat terrein nog € 414 miljoen. Dat is dus een gemiddelde stijging van 23% (!) per jaar. Door de kabinetsmaatregelen wordt de toegang tot een pgb heel sterk beperkt. Mensen met een indicatie voor langdurig verblijf houden hun PGB. Zij krijgen er zelfs 5% bij. Maar PGB-houders zonder indicatie voor langdurig verblijf zijn vanaf 2014 aangewezen op zorg in natura. Zorg moet wat het CDA betreft zoveel mogelijk op maat worden aangeboden, ongeacht of iemand zorg in natura ontvangt of een pgb heeft. De zorgkantoren worden afgeschaft, hun taken worden overgenomen door de zorgverzekeraars.


Hoofdlijnen wijzingen

Kort samengevat gaat de komende periode in de AWBZ het volgende gebeuren:

• Scheiden van wonen en zorg. Door zelf de huur te betalen kunnen mensen ook zelf bepalen waar ze gaan wonen en waar ze zorg willen ontvangen, thuis of in een instelling
• Revalidatiezorg gaat van de AWBZ naar de Zorgverzekeringswet (ZVW)
• De Zorgkantoren worden afgeschaft, waardoor er een bureaucratische tussenlaag verdwijn
• De uitvoering en bemiddeling gaan over naar de zorgverzekeraars. Maar de AWBZ blijft een volksverzekering
• Het bestuur en toezicht op zorginstellingen wordt verbeterd
• Het PGB wordt ingeperkt door strengere toegangseisen, maar het wordt wel een wettelijk recht en het wordt verhoogd met 5%
• Begeleiding gaat van de AWBZ naar de WMO
• Het zorgzwaartepakket wordt verhoogd. Hierdoor kunnen meer medewerkers worden aangetrokken om de gevraagde zorg goed uit te voeren

O, ja…

In Matteüs 22 vers 39 staat;

“U moet uw naaste liefhebben als uzelf...”

Amen!